Zbyszko z Bogdańca to jedna z głównych postaci z powieści H. Sienkiewicza pt:?Krzyżacy?. Przedstawiciel uboższej szlachty. Po śmierci jego rodziców poszedł pod opiekę stryjka - Maćka z Bogdańca. Był wraz ze stryjem rycerzem herbu ?Tępa podkowa?.
Młody rycerz był niezwykle przystojny. Miał włosy długie i ciemne, opadające na ramiona, przycięte równo nad czołem i wesołe spojrzenie. Posiadał również dziecinną twarz. Silny oraz bardzo dobrze zbudowany. Imponował kobietom swą urodą i mężnością. Gdy go poznajemy ubrany jest po podróżnemu w ?przyciskany do zbroicy skórzany kubrak?. Wobec innych zachowywał się kulturalnie. Zmienił swoje nastawienie do ludzi( ?...Pamiętam Ci ja, pamiętam jak ośm roków temu przyjechaliście do nas z Maćkiem i nieboszczka matula przynieśli nam orzechów z miodem. A wy, jeno starsi wyszli z izby, zaraz mnie pięścią w nos, a orzechy samiście zjedli? -opowiadała Jagienka). Stosował się do zasad kultury dworskiej, które stryj wpoił mu do głowy. Zbyszko zawsze danego słowa dotrzymywał. Przykładem tego jest obietnica złożona Danusi na tyle pawich, krzyżackich czubów ile dziewczyna ma palców u obu rąk. Od obrócenia tej obietnicy w czyn nie powstrzymała ich nawet śmierć Danuśki. Zbyszko posiadał wielką siłę. Potrafił naciągnąć kuszę bez kobry a starając się zaimponować swej pannie wycisnął sok z gałęzi drzewa. Rycerz był porywczy i często nie zastanawiał się nad tym jak postępuje. Działał spontanicznie (np. gdy zaatakował posła krzyżackiego ? Lichtensteina dla zdobycia pawiego czuba z jego hełmu). Był odważny i bronił honoru herbu ?Tępej podkowy?. Wolał zginąć niźli pohańbić swój ród. Posiadał dobre serce. Przyjął bowiem wycieńczonego, skazanego na śmierć Sanderusa do swego ?orszaku?. Bardzo stały w uczuciach. Mimo, iż poznał Jagienkę, i tak pozostał wierny swej Danusi aż do jej śmierci. Prócz tego był mężny, odważny i rycerski.
Moim zdaniem Zbyszko z Bogdańca jest bardzo dobrym przykładem rycerza XV wiecznego. Jego czyny i cechy charakteru powinny zapisywać go w kartach historii jako bohatera.