Republika rzymska

W roku 509 przed Chr. Rzymianie obalili władzę królewską i ustanowiono republikę. Słowo "republika" oznacza rzeczpospolitą, czyli państwo rządzone przez urzędników wybieranych na Zgromadzeniu Ludowym. Aby zapobiec powrotowi monarchii, czyli jednowładstwa, Rzymianie ustalili zasadę, że na czele państwa będzie stało dwóch konsulów wybieranych na okres jednego roku. Każdy z konsulów miał prawo sprzeciwić się postanowieniom drugiego i nie dopuścić do nadużyć władzy.

Głównym zadaniem konsulów było prowadzenie bieżącej polityki państwa i dowodzenie armią.

Wybór konsulów odbywał się na zgromadzeniu centurilnym, w skład którego wchodzili wszyscy obywatele. Głosowanie nie odbywało się bezpośrednio, lecz według jednostek wyborczych zwanych centuriami, których było w sumie 193. Każdy Rzymianin należał do określonej centurii, zgodnie z posiadanym majątkiem. Najpierw liczono głowy w obrębie każdej centurii, a następnie centuria oddawała jeden głos na zgromadzeniu. Listę obywateli, wraz z przynależnością do poszczególnych centurii, ustalali wybierani przez to zgromadzenie co pięć lat cenzorowie.

Sposób głosowania faworyzował w dostępie do urzędników obywateli najbogatszych.

W załączniku widnieje schemat republiki rzymskiej.