Wegener

TEORIA WEGENERA ? DRYFTU KONTYNENTÓW

Alfred Wegener był klimatologiem, który na podstawie zbieżności przebiegu linii brzegowej zachodniej Afryki i wschodniej Ameryki Południowej wysnuł teorię, która zmieniła oblicza współczesnej geologii. Teoria ta mówiła, że kiedyś na Ziemi istniał jeden ląd zwany PANGEA oblany wodami praoceanu. Na skutek siły odśrodkowej, która powstaje na skutek ruchu wirowego Ziemi oraz wzajemnego oddziaływania grawitacyjnego między Słońcem, Księżycem i Ziemią, ląd ten miał rozpaść się na dwa kontynenty: 1) ląd północny, czyli LAURAZJĘ 2) ląd południowy, czyli GONDWANĘ. Pomiędzy tymi dwoma kontynentami istniał Ocean Tetydy Po pewnym czasie te dwa kontynenty, rozpadły się na nam współczesne. Wegener znalazł dowody na potwierdzenie swojej teorii. Na podstawie badań geodezyjnych obliczył o ile rośnie rozsuwanie się Kontynentów w ciągu roku ( np. stwierdził, że Madagaskar odsuwa się od Afryki 9 m na rok A Grenlandia odsuwa się od Europy, aż 36 m na rok. Były to badania metodą radiotelegraficzną). Znalazł również dowody poprzez porównanie budowy geologicznej kontynentów po obu stronach południowego Atlantyku. Okazało się, że w Afryce i Ameryce występują nie tylko pokrewne skały ale i podobne struktury geologiczne oraz złoża diamentów oidentycznej formie zalegania. Prawdziwości tej teorii dowodziły również skamieniałości i obecnie żyjące rośliny. Początkowo teoria Wegenera została powszechnie przyjęta, jednakże w późniejszym czasie zaczęły pojawiać się opinie kwestionujące jej prawdziwość. Szczególnej krytyce poddano fakt, że Wegener nie zaproponował żadnego mechanizmu, wyjaśniającego ruch kontynentów. Współczesne badania i pomiary za pomocą udoskonalonych technik oraz nowe odkrycia (np. odkrycie grzbietów podmorskich w osiowych częściach oceanów) spowodowały powrót do podstaw teorii Wegenera. Obecnie nowe jej ujęcie stanowi teoria płyt litosfery.