Ernest Nemeczek jest głównym bohaterem powieści Ferenca Molnara pt "Chłopcy z Placu Broni". Chłopiec ma 11 lat , jest jedynakiem, mieszkającym wraz z rodzicami w Budapeszcie. Nemeczek był niskiego wzrostu o małych stopach. Miał bląd włosy. W jego dużych, niebieskich oczach, często można było dostrzec łzy. Chłopiec mówił cienkim, dziecięcym głosem. Wyglądał na wątłego i słabego. Bohater był odpowiedzialny, zdecydowany oraz godny zaufania. Odznaczał się łagodnym usposobieniem, które wyrażało się życzliwym stosunkiem do otoczenia. Szybko zapominał o przykrych sprawach i trzeba było mu o nich przypominać. Był nieśmiały i uległy, ale miał swój honor i ambicje. Ernest był jedynym szeregowcem na Placu Broni w przeciwieństwie do swych kolegów, którzy byli oficerami i wydawali rozkazy. Nemeczek podporządkowywał sie wszystkim z radością, mimo, że był traktowany jak popychadło. Plac kochał jak swą ojczyznę, był gotów oddać za niego życie. Udowodnił, że nie jest tchórzem. Jego odwagę możemy dostrzec, np. w wyprawie do Ogrodu Botanicznego, gdzie ujawnił się Czerwonym Koszulom. Nigdy nie zdradził swoich współtowarzyszy, nawet, gdy miał okazję przejść do przeciwników. Odmówił, mówiąc, że woli zginąć, niż zostać zdrajcą. Ernest był szlacheny, nie potwierdził przed ojcem Gereba, że jego syn jest zdrajcą. Bohater, mimo choroby i wysokiej gorączki, do końca swoich dni pozostał wierny placu. Chociaż był wycieńczony, pojawił się na Placu Broni i to właśnie jemu chłopcy zawdzięczają ostateczne wygranie bitwy. To zdecydowało, że dopiero wówczas zdobył szacunek i poważanie kolegów. Niestety, zbyt późno, gdyż bohatet umarł. ;(