Koncepcja ludzkiego losu w "Chłopach" Władysława Reymonta.

Koncepcja ludzkiego losu w „Chłopach” Władysława Reymonta. Przedstaw temat, analizując wskazany fragment oraz wykorzystując znajomość I tomu powieści.

W dzisiejszej pracy postaram się udowodnić, że w powieści ?Chłopi? Władysława Reymonta ukazany został obraz ludzkości utrudzonej pracą, której życie podporządkowane zostało naturze. To właśnie ona wyznaczała czas określonych prac oraz decydowała o zyskach, które uzyskali całkowicie zależni od niej gospodarze. W swojej koncepcji autor pragnie zwrócić uwagę ludzi na to, jak bardzo podzielone jest społeczeństwo i jak wiele zależy od ilości posiadanych pieniędzy, majątku.

Jednym z najbogatszych mieszkańców Lipiec był Maciej Boryna, który ożenił się z Jagną Dominikowi, również bogatą mieszkanką tej wsi. Wesele to było znaczącym wydarzeniem we wsi. Ludzie spotykali się tam, by cieszyć się ich szczęściem, ale jednocześnie zazdrościli im majątku i pozycji społecznej. Goście użalali się nad własnym losem, ale zarazem była to okazja do pojednania i wybaczenia sobie wszystkiego, co było złe między nimi: ?? A pociecha ino w tym, kiej sąsiad z sąsiadem się zejdzie i przy tym kieliszku porędzą, wyżalą się i odrzucą sobie, co tam jeden drugiemu winowaty.? Wesele było czasem pojednania. Niestety po chwilach radości i zabawy trzeba było wrócić do normalnego życia.

Swoją pracę ludność uzależniła od praw natury, ponieważ gospodarstwa były jedynym ich źródłem utrzymania i to od przyrody zależała ilość pieniędzy, jaką zarobiono w danym roku. Ludzie ci byli bardzo religijni, wierzyli, że Bóg kieruje ich losem oraz, że za ciężką pracę zostaną wynagrodzeni w niebie. ?Nie uciekniesz przed dolą, chyba pod te świętą ziemię; przyjdzie za łeb utopi, jażmo na kark włoży, Kiedą popędzi i ciągnij nardzie, apotem i krwią się oblewaj, swego bacz, z garści nie popuszczaj ni na to oczymgnienie, byś się pod koła nie zaplątał.? Ten fragment mówi, że powinno się podporządkować woli Boga i robić to, co należy, nawet jeśli będzie to oznaczało biedę. Należy pilnować swojej rodziny i pieniędzy.

Najważniejszym wydarzeniem w roku był targ, na który trzeba było jechać do miasta. Tam właśnie starano się sprzedawać zboża, zwierzęta, czy szukano ludzi do pracy. Było to wielkie wydarzenie, ponieważ bardzo zapracowani ludzie nie mieli ani czasu, ani pieniędzy, by udawać się do miasta w ciągu roku. Targ był ku temu jedyną okazją. Ludzie ci byli bardzo biedni, co uniemożliwiało im kupienia drogich, pięknych sukni czy innych tego typu artykułów. Nie mieli oni nawet możliwości chodzenia w nich, ponieważ nie chodzili na bale ani w miejsca, gdzie takie stroje były konieczne.

Najgorzej wiodło się żebrakom oraz parobkom. To właśnie oni najmowali się do ciężkiej pracy u bogatych gospodarzy, by móc przeżyć. Ubierali się oni w bardzo stare i zniszczone ubrania, zazwyczaj nie stać ich było nawet na buty. Byli oni poniżani, nie liczono się z ich zdaniem, nawet w kościele nie mogli stać blisko ołtarza. Te miejsca zarezerwowane byłby dla bogatych.

Ludziom zamożnym żyło się o wiele lepiej. Stać ich było na piękne stroje, dobre jedzenie. Byli oni szanowani we wsi, liczono się z ich zdaniem. Niestety spory i kłótnie dotykały również ich.

Podsumowując, w utworze ?Chłopi? Władysława Reymonta społeczeństwo podzielone zostało według statusu majątkowego. Widoczna hierarchia, dzieląca ludzi na bogatych, takich jak Boryna czy Kowal oraz biednych parobków, żebraków miała za zadanie zwrócić uwagę ludzi na warunki życia ubogich oraz różnice dzielące poszczególne grupy.