Porównanie baroku i renesansu

Renesans to epoka, która głównie skupiła się na człowieku. Wyodrębniła wyższość człowieka nad światem. Narodziły się prądy takie jak humanizm, antropocentryzm i reformacja. Głosiły one dokonania czlowieka jak i mówiły o istocie ludzkiej jako osobie, która była mądra. Renesans przedstawił wzór człowieka renesansu; była to osoba, która wierzyła, że potrafi odkryć tajemnice świata, była wolna, kompletna, opanowała wiele dziedzin. Takim człowiekiem był Leonardo da Vinci. Na początek tej epoki miały duży wpływ wydarzenia, odgrywające ważną rolę do dziś. m.in. wynalezienie druku przez Gutenberga. Sztuka w odrodzeniu głównie nawiązywała do wzorców w starożytności. Obowiązywały wzorce klasyczne, sztukę cechowała harmonia, spokój i statyczność.

Barok to epoka, która miała dominujący styl w architekturze, literaturze i sztuce. Za najważniejszy czynnik kształtujący rozwój baroku uważa się kontrreformację. Obrazy i rzeźby tworzono na użytek dworski lub kościelny. Twórczość literacka była związana ze środowiskiem dworskim i jego kultura. Nawiązywała do wątków mitologicznych i antycznych. Kultura baroku w znacznej części kontynuowała nurt przemian zapoczątkowanych przez humanizm i renesans. Językiem baroku uważa się język francuski. Okres baroku uważa się za czas upadku szkolnictwa oraz uniwersytetów.