Ryby

Ryby różnią się od siebie, ale mają wiele wspólnych cech, które pozwalają odróżnić je od innych zwierząt. Wszystkie ryby są kręgowcami, żyją w wodzie, mają płetwy umożliwiające pływanie, łuski chroniące ciało i oddychają za pomocą skrzeli.

Płetwy są narządem ruchu. Płetwy nieparzyste: grzbietowa i odbytowa, pełnią funkcję podobną do tej, jaką pełni stępka w łodzi, czyli zapewnia rybie równowagę i ogranicza "przechyły" na boki. Płetwa ogonowa pełni najczęściej funkcję wiosła lub steru. Płetwy parzyste: piersiowe i brzuszne pomagają utrzymać równowagę w wodzie; umożliwiają również zmianę kierunku ruchu, nurkowanie oraz wznoszenie się.

Ciało większości ryb jest pokryte łuskami, dachówkowato zachodzącymi na siebie. Ich kształt i rozmieszczenie w skórze mogą być bardzo różne. U wielu gatunków, np. płoci i karasia łuski są elastyczne i zaokrąglone, u innych, np. rekinów i płaszczek są twarde, a wyglądem przypominają drobne zęby. Niekiedy, np. u najeżki, łuski mogą być zaopatrzone w kolce. Czasami zamiast łusek, np. u ciernika i igliczni w skórze występują płytki kostne. Niektóre ryby, np. karp nagi, w ogóle nie mają łusek, ale wtedy ich skóra jest bardzo gruba.
Ciało ryb jest śliskie, ponieważ pokrywa je cienka warstwa śluzu. Obecność śluzu zmniejsza tarcie w wodzie, co umożliwia sprawne pływanie.
Ryby mają kręgosłup i podobnie jak płazy gady, ptaki oraz ssaki zaliczane są do kręgowców. Szkielet ryb może być kostny (mają go ryby kostne) lub chrzęstny ( występuje u ryb chrzestnych). Większość gatunków ryb ma szkielet kostny. Należą do nich zarówno zwinne szczupaki jak i nieruchome, spoczywające na dnie, flądry. Szkielet chrzęstny mają rekiny i płaszczki.

Narządami wzroku są oczy. Większość gatunków ryb nie ma powiek. Umiejscowienie oczu po bokach głowy oraz ich wypukłość powodują, że ryby mają bardzo szerokie pole widzenia. Dlatego, nawet "stojąc w miejscu", ryby widzą znaczny obszar swojego siedliska.

U większości ryb narząd węchu- nos, znajduje się z przodu głowy, tuż nad otworem gębowym. Umożliwia on wykrywanie pokarmu, a także rozpoznawanie obecności ryb tego samego lub innego gatunku.

Ryby rozpoznają smak przy pomocy języka i wąsów. Ryby odróżniają niektóre smaki tak jak człowiek, np. podobnie odczuwają smak słodki. Głównym narządem dotyku jest tzw. linia boczna. Ten niezwykły narząd wygląda jak ciemna kreska biegnąca wzdłuż boków ryby.

Dzięki niej ryba odbiera drgania wody i wyczuwa nie tylko obecność innych ryb oraz przedmiotów, ale również "dostaje" informacje o sile prądu wody i jego kierunku.

Wszystkie ryby oddychają przy pomocy skrzeli - podobnie jak to czyni większość innych zwierząt żyjących w wodzie.


Większość ryb to znakomici pływacy, są jednak i takie, które potrafią chodzić. Poskoczki mułowe, żyjące na mulistych brzegach m.in. Afryki, wychodzą z wody na brzeg i "spacerują" wśród gałęzi i korzeni zarośli nadmorskich, podpierając się na płetwach. W czasie tych wędrówek oddychają tlenem atmosferycznym zawartym w powietrzu.

Pokarm ryb jest bardzo urozmaicony. Najczęściej są to różne mikroorganizmy, chociaż wiele gatunków odżywia się pokarmem roślinnym lub zwierzęcym. O rodzaju pobieranego pokarmu świadczy wygląd głowy ryby. Masywna głowa, pysk przypominający dziób, świadczy o tym, że ryba albo odżywia się fragmentami korali odłupanymi z rafy koralowej, dużymi skorupiakami albo łykowatymi wodorostami; ostro zakończone zęby zdradzają ich posiadacza, że jest mięsożercą; szeroki otwór gębowy świadczyć może o tym, że pokarm jest pobierany wraz z wodą dużymi haustami, a następnie filtrowany lub połykany w całości. Ryby są zmiennocieplne, tzn. temperatura ich ciała zależy od temperatury otoczenia w którym przebywają. Mimo to, potrafią żyć nawet w bardzo skrajnych warunkach. Wiele antarktycznych ryb, zwanych rybami lodowymi, żyje w zbiornikach, gdzie woda ma temperaturę bliską zera. Inne, np. niektóre ryby afrykańskie, potrafią przebywać w gorących źródłach, gdzie temperatura wynosi ok. 40 C. Większość ryb zamieszkuje jednak wody o mniej skrajnych temperaturach.





Rozmnażanie ryb

Ryby są rozdzielnopłciowe, a u większości gatunków występuje zapłodnienie zewnętrzne. W okresie rozrodu (tarła) ryby składają jaja - ikrę, którą zapładniają samce, znajdujące się w tym czasie zawsze w pobliżu samicy. Aby zapewnić bezpieczeństwo rozwijającym się rybkom, niektóre gatunki, jak np. ciernik, budują gniazda i strzegą narybek. Nie wszystkie ryby składają jaja, czyli są jajorodne. Część z nich, np. niektóre rekiny, są żyworodne, tzn. że zarodki rozwijają się w ciele matki, czerpią od niej pokarm i po zakończeniu rozwoju "rodzą się żywe" (stąd określenie "żyworodne").Spójrz na karpia, flądrę i rekina - ryby te różnią się od siebie, ale mają wiele wspólnych cech, które pozwalają odróżnić je od innych zwierząt. Wszystkie ryby są kręgowcami, żyją w wodzie, mają płetwy umożliwiające pływanie, łuski chroniące ciało i oddychają za pomocą skrzeli.


Płetwy są narządem ruchu. Płetwy nieparzyste: grzbietowa i odbytowa, pełnią funkcję podobną do tej, jaką pełni stępka w łodzi, czyli zapewnia rybie równowagę i ogranicza "przechyły" na boki. Płetwa ogonowa pełni najczęściej funkcję wiosła lub steru. Płetwy parzyste: piersiowe i brzuszne pomagają utrzymać równowagę w wodzie; umożliwiają również zmianę kierunku ruchu, nurkowanie oraz wznoszenie się.

Ciało większości ryb jest pokryte łuskami, dachówkowato zachodzącymi na siebie. Ich kształt i rozmieszczenie w skórze mogą być bardzo różne. U wielu gatunków, np. płoci i karasia łuski są elastyczne i zaokrąglone, u innych, np. rekinów i płaszczek są twarde, a wyglądem przypominają drobne zęby. Niekiedy, np. u najeżki, łuski mogą być zaopatrzone w kolce. Czasami zamiast łusek, np. u ciernika i igliczni w skórze występują płytki kostne. Niektóre ryby, np. karp nagi, w ogóle nie mają łusek, ale wtedy ich skóra jest bardzo gruba.
Ciało ryb jest śliskie, ponieważ pokrywa je cienka warstwa śluzu. Obecność śluzu zmniejsza tarcie w wodzie, co umożliwia sprawne pływanie.
Ryby mają kręgosłup i podobnie jak płazy gady, ptaki oraz ssaki zaliczane są do kręgowców. Szkielet ryb może być kostny (mają go ryby kostne) lub chrzęstny ( występuje u ryb chrzestnych). Większość gatunków ryb ma szkielet kostny. Należą do nich zarówno zwinne szczupaki jak i nieruchome, spoczywające na dnie, flądry. Szkielet chrzęstny mają rekiny i płaszczki.

Narządami wzroku są oczy. Większość gatunków ryb nie ma powiek. Umiejscowienie oczu po bokach głowy oraz ich wypukłość powodują, że ryby mają bardzo szerokie pole widzenia. Dlatego, nawet "stojąc w miejscu", ryby widzą znaczny obszar swojego siedliska.

U większości ryb narząd węchu- nos, znajduje się z przodu głowy, tuż nad otworem gębowym. Umożliwia on wykrywanie pokarmu, a także rozpoznawanie obecności ryb tego samego lub innego gatunku.

Ryby rozpoznają smak przy pomocy języka i wąsów. Ryby odróżniają niektóre smaki tak jak człowiek, np. podobnie odczuwają smak słodki. Głównym narządem dotyku jest tzw. linia boczna. Ten niezwykły narząd wygląda jak ciemna kreska biegnąca wzdłuż boków ryby.

Dzięki niej ryba odbiera drgania wody i wyczuwa nie tylko obecność innych ryb oraz przedmiotów, ale również "dostaje" informacje o sile prądu wody i jego kierunku.

Wszystkie ryby oddychają przy pomocy skrzeli - podobnie jak to czyni większość innych zwierząt żyjących w wodzie.


Większość ryb to znakomici pływacy, są jednak i takie, które potrafią chodzić. Poskoczki mułowe, żyjące na mulistych brzegach m.in. Afryki, wychodzą z wody na brzeg i "spacerują" wśród gałęzi i korzeni zarośli nadmorskich, podpierając się na płetwach. W czasie tych wędrówek oddychają tlenem atmosferycznym zawartym w powietrzu.

Pokarm ryb jest bardzo urozmaicony. Najczęściej są to różne mikroorganizmy, chociaż wiele gatunków odżywia się pokarmem roślinnym lub zwierzęcym. O rodzaju pobieranego pokarmu świadczy wygląd głowy ryby. Masywna głowa, pysk przypominający dziób, świadczy o tym, że ryba albo odżywia się fragmentami korali odłupanymi z rafy koralowej, dużymi skorupiakami albo łykowatymi wodorostami; ostro zakończone zęby zdradzają ich posiadacza, że jest mięsożercą; szeroki otwór gębowy świadczyć może o tym, że pokarm jest pobierany wraz z wodą dużymi haustami, a następnie filtrowany lub połykany w całości. Ryby są zmiennocieplne, tzn. temperatura ich ciała zależy od temperatury otoczenia w którym przebywają. Mimo to, potrafią żyć nawet w bardzo skrajnych warunkach. Wiele antarktycznych ryb, zwanych rybami lodowymi, żyje w zbiornikach, gdzie woda ma temperaturę bliską zera. Inne, np. niektóre ryby afrykańskie, potrafią przebywać w gorących źródłach, gdzie temperatura wynosi ok. 40 C. Większość ryb zamieszkuje jednak wody o mniej skrajnych temperaturach.

Ryby są rozdzielnopłciowe, a u większości gatunków występuje zapłodnienie zewnętrzne. W okresie rozrodu (tarła) ryby składają jaja - ikrę, którą zapładniają samce, znajdujące się w tym czasie zawsze w pobliżu samicy. Aby zapewnić bezpieczeństwo rozwijającym się rybkom, niektóre gatunki, jak np. ciernik, budują gniazda i strzegą narybek. Nie wszystkie ryby składają jaja, czyli są jajorodne. Część z nich, np. niektóre rekiny, są żyworodne, tzn. że zarodki rozwijają się w ciele matki, czerpią od niej pokarm i po zakończeniu rozwoju "rodzą się żywe" (stąd określenie "żyworodne").