Kochanowski Jan urodził się w 1530 w Sycynie ( ziemia radomska). Pochodził z bardzo licznej rodziny. Miał sześciu braci i pięć sióstr. Był poetą i najwybitniejszym przedstawicielem humanistycznej poezji narodowej w dobie renesansu.
W jego życiu można wyróżnić trzy okresy:
Okres studiów i wędrówek studenckich poety. Wpis na wydział sztuk wyzwolonych Akademii Krakowskiej. Studia w Padwie.
Okres dworski (1559 był sekretarzem i dworzaninem królewskim)
Okres czarnoleski. Małżeństwo z Dorotą Podlodowską, życie na wsi. Szczęście rodzinne i spokojna praca literacka. Tragedia rodzinna - śmierć córki Orszulki i córki Hanny.
Dał literaturze nowoczesny język poetycki, utwory o szerokiej gamie nastrojów od żartu, miłosnego wyznania poważnej tonacji modlitewnej, do żalu i rozpaczy. Zainteresowaniem objął świat przeżyć wewnętrznych, osobistych, jak i spraw publicznych.
Jan Kochanowski zmarł w 1584 roku w Lublinie. Zmarł nagle na serce mając 54 lata. Z pamiątek po nim przetrwał jedynie nagrobek z wizerunkiem poety w kościele w Zwoleniu.