Tęcza
Tęcza - zjawisko optyczne i meteorologiczne występujące w postaci charakterystycznego wielobarwnego łuku, widocznego, gdy Słońce oświetla krople wody w ziemskiej atmosferze. Tęcza powstaje w wyniku rozszczepienia światła oraz przez załamanie i odbicie światła przez kuliste krople wody.
Kiedy światło słoneczne przenika przez kropelki deszczu, woda rozprasza światło białe na kolory, czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski i fioletowy. To są właśnie kolory tęczy.
Efekt tęczy może być widoczny wszędzie, gdzie występują krople wody w powietrzu oświetlane przez promienie słoneczne.
Najbardziej widowiskowe tęcze można zaobserwować, gdy przed obserwatorem pada intensywny deszcz w odległości od 100 m do kilku kilometrów, jednocześnie chmura, z której pada deszcz zaciemnia tło tęczy, pozostała część nieba jest czysta.
Tęcza powstaje również przy wodospadach lub fontannach, dookoła których występują krople wody. Charakterystyczne efekty tęczowe mogą być też czasem zauważone przy podświetlonych chmurach, jako pionowe wstęgi przy odległych deszczach lub virgach, jak również mogą być "sztucznie" uzyskane poprzez rozpylanie kropel wody w powietrzu oświetlonym silnym jednokierunkowym białym światłem.
Istnieje wiele rodzai tęczy: Tęcza główna, Tęcza zerowa, Tęcze wielokrotne. W łukach tych kolory są położone blisko siebie, tak że trudno w nich rozróżnić pełną gamę kolorów tęczy.
Przed południem tęcza pojawia się na zachodzie, natomiast po południu na wschodzie. Pojawienie się tęczy przed południem wskazuje na nadchodzący przelotny deszcz z zachodu, w takim przypadku nie możemy liczyć na rozpogodzenie w najbliższym czasie. Tęcza obserwowana po południu wskazuje na chmury deszczowe na wschodzie.
Zaćmienie Księżyca
Zaćmienie Księżyca zachodzi, gdy Ziemia znajduje się między Słońcem a Księżycem i Księżyc (naturalny satelita Ziemi) "wejdzie" w stożek cienia Ziemi.
Jeżeli Księżyc krążąc dokoła Ziemi przejdzie cały przez stożek cienia całkowitego Ziemi, to promienie słoneczne przez pewien czas w ogóle nie dochodzą bezpośrednio do jego powierzchni. Cała powierzchnia Księżyca jest wtedy ciemna i jest to całkowite zaćmienie Księżyca. Jeżeli tylko część Księżyca przesunie się przez stożek cienia całkowitego Ziemi, następuje zaćmienie częściowe.
Czas trwania całkowitego zaćmienia Księżyca jest różny - maksymalnie 1 godzina i 40 minut.
Zaćmienie Słońca powstaje, gdy Księżyc znajdzie się pomiędzy Słońcem a Ziemią i tym samym przesłoni światło słoneczne. W ciągu roku występują co najmniej dwa zaćmienia Słońca, ale nie więcej niż pięć z tych najwyżej trzy są całkowite. Z powodu ruchów pływowych występujących na Ziemi, Księżyc stopniowo oddala się od naszej planety. Tempo tego ruchu to około 4 cm rocznie. Za mniej więcej 600 mln lat średnica kątowa tarczy Księżyca stanie się na tyle mała, że całkowite zaćmienia Słońca przestaną występować. Obserwować będzie można jedynie zaćmienia częściowe i obrączkowe.
Zorza polarna
Zorza polarna - zjawisko świetlne obserwowane na wysokich szerokościach geograficznych, występuje głównie za kołem podbiegunowym, chociaż w sprzyjających warunkach bywa widoczna nawet w okolicach 50. równoleżnika. Zdarza się, że zorze polarne obserwowane są nawet w krajach śródziemnomorskich.
Jej powstawanie związane jest ze zjawiskami elektrycznymi zachodzącymi w jonosferze Słońce emituje wysokoenergetyczne, pędzące z dużą prędkością elektrony i protony wchodzące w skład wiatru słonecznego, które zostają odchylone przez ziemskie pole magnetyczne i poruszają się po liniach śrubowych niemalże wzdłuż linii pola magnetycznego.
Zorza polarna obserwowana jest też na Jowiszu i Saturnie.
Zorza składa się ze smug o jasnobłękitnych, zielonych, fioletowych lub czerwonawych barwach. Kolor jest uzależniony od warstwy w atmosferze, w której ona powstaje.Raz na 11 lat to zjawisko jest tak silne, że można je obserwować nocą w naszym kraju. Ostatni raz było 2 lub 3 lata temu.