Różne oblicza miłości i różne sposoby mówienia o niej.

Anakreontyk to utwór literacki opisujący uroki życia, o tematyce biesiadnej lub miłosnej. Gatunek ukształtowany przez greckich poetów aleksandryjskich, wzorowany na twórczości Anakreonta. Jest to 8-zgłoskowiec. „Pieśń nad pieśniami” jest biblijnym poematem erotycznym. I jedyną księga w biblii w której „nie wspomina się” o bogu. Zarazem występuje tu rozmowa dwojga ukochanych, przeplatana wypowiedziami chóru. Znajduje się w niej wiele alegorii i porównań, które mają na celu pobudzić zmysły czytelnika.

„Słodki bój” i „Piosenka” przedstawiają świat starożytny pełen sielanki. Zaś w biblijnym poemacie erotycznym brak jest nawiązania do jakiegokolwiek życia ówczesnych ludzi.

„Słodki bój” i „Piosenka” nawiązują do miłości jako uczucia zaś „Pieśń nad pieśniami” do wyglądu zewnętrznego. Aczkolwiek sprzeciwia się „miłości” pieniądza -„Wzgardzony będzie człowiek, który chce kupić miłość majętnością domu swojego”

Wszelkie opisy, których brak w anakreontykach zawarte w pieśni (opisy ludzkiego ciała)
Mają pokazać jego piękno i urodę.

„Albowiem miłość mocna jest jak śmierć” Miłość jest nieunikniona i niespodziewana
„nie znasz dnia i godziny”

„Bym z Erosem stoczył słodki bój na pięści”. Eros to bóg miłości, zatem chodzi, o to iż podmiot liryczny chce aby zawładnęła nim miłość. Jest to opisane w sposób alegoryczny.
Natomiast w najważniejszej pieśni.

„Pieśń nad pieśniami” Jest tak jakby wzorem miłości, który warto naśladować .