Prawo Karno skarbowe UMK

PRAWO KARNE SKARBOWE
1.Pojęcie prawa karnego skarbowego ? jest to wyspecjalizowana dziedzina prawa karnego mająca na celu ochronę:
- interesów fiskalnych państwa i samorządu terytorialnego
- interesów finansowych Wspólnot Europejskich
Jest częścią składową prawa karnego, postępowania karnego i prawa wykonawczego.
2.Przedmiot ochrony prawa karnego skarbowego ? przedmiotem jest ochrona interesu finansowego, czyli fiskalnego Skarbu Państwa. Do ochrony tej należą również:
- ochrona gospodarki finansowej państwa i interesów samorządu terytorialnego w zakresie przychodów i wydatków.
- od 1 V 2004 ochrona dochodów budżetu Wspólnot Europejskich (pobierane cła)
- sankcjonowanie norm prawa dewizowego podatkowego, celnego, ustawa o grach losowych i zakładach wzajemnych przepisów o dotacji budżetowej.
3. Funkcje prawa karnego skarbowego (zasada pierwszeństwa funkcji egzekucyjnej nad represyjną)
a) funkcja ochronna ? prawo karno skarbowe chroni przy pomocy sankcji karnych interesy finansowe i budżetowe państw, j.s.t, Wspólnot europejskich przed czynami, które mogą zaszkodzić w sposób abstrakcyjny lub konkretny
b) funkcja prewencyjno ? wychowawcza ? określenie czego robić nie wolno, opatrzenie sankcji karnych, okres pociągnięcia do odpowiedzialności za wykroczenie
Prewencja ? chodzi o przeciwdziałanie i zapobieganie przestępczości
c) funkcja prewencyjno ? sprawiedliwościowa ? sankcje karne mają w sobie planową dolegliwość, mają za zadanie ugodzić w dobro sprawcy i być uciążliwe. Wymiar kary musi być sprawiedliwy, czyli adekwatny:
- do wagi czynu
- do stopnia winy sprawcy
d) funkcja egzekucyjna ? to sankcja realizowana jest przez szereg instytucji, które zapewniają wyrównanie należności publiczno prawnych stanowiących uszczerbek skarbu państwa.
e) funkcja gwarancyjna ? chodzi o pewne gwarancje dla sprawcy przestępstwa lub wykroczenia skarbowego. Nie ma kary bez przepisów ustawy. Wobec sprawcy może orzec tylko kary przewidziane w kodeksie karnym skarbowym, przewidziane za dane przestępstwo lub wykroczenie.
Zasada pierwszeństwa funkcji egzekucyjnej przed represyjną. Możliwość rezygnacji (złagodzenie kary w przypadku wyrównania szkody przez sprawcę czyli zaniechanie ukarania sprawcy):
- czynny żal
- dobrowolne poddanie się odpowiedzialności
- odstąpienie od wymierz. Kary
- korekta deklaracji podatkowej
4. Czas popełnienia przestępstwa (wykroczenia) skarbowego ? czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym nastąpiło zachowanie sprawcy, chyba ze kodeks stanowi inaczej
Obowiązuje zasada ?Nie ma wykroczenia bez ustawy obowiązującej w czasie popełnienia przestępstwa
- wykroczenie popełnia się w czasie działania lub zaniechania działania sprawcy
- gdy zmieniają się przepisy to stosujemy tą ustawę która jest względniejsza dla sprawcy. Generalnie stosujemy nowe przepisy.
a) Istnienie zakazu karnego w chwili czynu (kolizja ustawy w czasie)
b) Podleganie odpowiedzialności karnej za względu na wiek, poczytalność, działanie w błędzie
c) Wysokość progu ustawowego między wykroczeniem i przestępstwem skarbowym
d) Wysokość uszczuplenia należności lub wartości podmiotowej czynu
e) Początek biegu terminu przedajności karalności.
5. Kolizja ustaw w czasie ? Czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym nastąpiło zachowanie sprawcy chyba, że kodeks stanowi inaczej. Jeżeli w czasie orzekania obowiązuję ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia skarbowego, stosuje się ustawę nową należy stosować ustawę poprzednią, jeżeli jest ważniejsza.
Przez czas orzekania rozumie się nie tylko czas wydawania wyroku rozstrzygającego o odpowiedzialności karnej oskarżonego, lecz także czas orzekania we wszystkich fazach postępowania karnego, w których mają zapaść rozstrzygnięcia dotyczące losu osoby, przeciwko której toczy się postępowanie. Przez obowiązywanie w czasie orzekania ustawy innej niż w czasie popełnienia przestępstwa rozumieć należy cały obowiązujący w danym czasie stan prawny odnoszący się do badanego czynu. Dlatego w prawie karnym skarbowym z uwagi na powiązania nowy z szeroko rozumianym prawem finansowym i częstą zmianą aktów wykonawczych do tych regulacji.
6. Miejsce popełnienia przestępstwa (wykroczenia) skarbowego, zakres jurysdykcji. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w miejscu, w którym nastąpiło zachowanie sprawcy, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił, lub wg. Zamiaru sprawcy miał nastąpić.
Zakres jurysdykcji:
a) zasada terytorialna ? sprawca popełnił czyn zabroniony na terytorium RP, na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba że kodeks stanowi inaczej.
b) zasada przedmiotowa obostrzona ? niezależnie od przepisów obowiązujących w miejscu popełnienia przestępstwa skarbowego, przepisy kodeksu stosuje się także do obywateli polskiego oraz cudzoziemca w razie popełnienia za granicą przestępstwa skarbowego skierowanego przeciwko istotnym interesom państwa polskiego.
- przepisy kodeksu stosuje się także do obywatela polskiego w razie popełnienia za granicą przestępstwa skarbowego skierowanego przeciwko interesom finansowym Wspólnot Europejskich.
- przestępstwo skarbowe i wykroczenia skarbowe określone w rozdziale 7 KKS są karalne także w razie popełnienia przestępstwa za granicą, jeżeli ujawnione zostało w wyniku czynności kontrolnych przeprowadzonych tam przez polski organ celny, lub inny organ uprawniony na podstawie umów międzynarodowych.
- przepisy kodeksu stosuje się do osób, którzy przebywają na terytorium RP, czyli obywateli polskich jak i cudzoziemców.
7. Podmiot odpowiedzialności karnej skarbowej
- osoba fizyczna, ? która w chwili popełnienia przestępstwa ukończyła lat 17. osoby które popełniły przestępstwo mające lat 13 a nie ukończyły 17 odpowiadają wg. Ustawy o postępowaniu wobec nieletnich. Sąd wymierza środki poprawcze i wychowawcze.
- odpowiedzialność posiłkowa ? mogą ja ponosić zarówno osoby fizyczne, prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej. Warunkiem jest, jeżeli sprawca czynu zabronionego był zastępcą tego podmiotu, prowadzącym sprawy tego podmiotu np. prezes, dyrektor, księgowy, inny pracownik, ale faktem musi być, że odniosła z przestępstwa korzyści lub mogła odnieść. Odpowiedzialność posiłkowa może być nałożona tylko w związku z ukaraniem sprawcy karą grzywny lub do zwrotu równowartości. Podmiot, który korzyść osiągnął musi oddać i zapłacić grzywnę. Nie stosuje się odpowiedzialności posiłkowej do państwa jednostki budżetowej, o których mowa w ustawie o finansach publicznych.
Nie wygasa w razie śmierci sprawcy skazanego po uprawomocnieniu się orzeczenia i jeżeli zastos. Kary nie wykonano z powodu nieobecności skazanego w kraju.
- odpowiedzialność zastępcza ? za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie odpowiada także ten, kto na podstawie przepisów prawa, decyzji własności org., umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi w szczególności finansowymi, osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki org.
8. PRZESTĘPSTWO SKARBOWE ? jest to czyn zabroniony przez ustawę w czasie jej obowiązywania, bezprawny, społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż stopień nieznaczny, zawiniony i zagrożony karą grzywny wymierzalnej w stawkach dziennych, karą ograniczenia wolności lub karą pozbawienia wolności.
WYKROCZENIE SKARBOWE ? to czyn zabroniony przez ustawę w czasie jej obowiązywania, bezprawny, społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż nieznaczny, zawiniony, zagrożony karą grzywny, wymierzanej kwotowo.
9. WINA - jest to naganny z punktu widzenia ustawy karnej stosunek psychiczny sprawcy do czynu. Jest zarzucalnością umyślności i nieumyślności.
Czyn może być popełniony umyślnie-, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia.
Terminy winy umyślnej:
- zamiar bezpośredni - sprawca ma zamiar i chce popełnić czyn
- zamiar ewentualny - sprawca przewiduje możliwość popełnienia czynu zabronionego i się na to godzi.
Czyn może być popełniony nieumyślnie ? sprawca nie mając zamiaru popełnienia czynu zabronionego, popełnia go na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo, że możliwość popełnienia czynu zabronionego przewidywał lub mógł przewidzieć.
Przesłanki przypisywania winy:
- Zdolność wiekowa
- Zdolność zdrowotna (przynajmniej ograniczona poczytalność)
- Możliwość rozpoznania karalności czynu
- Możliwość rozpoznania, że nie zachodzi okoliczności wyłączające bezprawność.
10. FORMY STADIALNE - wyróżniamy trzy etapy na drodze popełnienia przestępstwa skarbowego:
- przygotowanie ? jest karane na gruncie kk. i polega na tym, że sprawca podejmuje czynności mające stworzyć warunki do popełnienia przestępstwa, a w szczególności sprawca zbiera informacje, opracowuje plan działania, przygotowuje narzędzia, które są konieczne do popełnienia przestępstwa skarbowego. Przygotowanie jest karalne tylko wówczas, gdy kk. tak stanowi.
- usiłowanie ? na usiłowanie składają się trzy elementy:
? Zamiar popełnienia przestępstwa lub wykroczenia skarbowego ? zamiar ten może być umyślny, z tym, że może on być bezpośredni lub ewentualny. Instytucja usiłowania dotyczy, zatem przestępstw skarbowych popełnionych umyślnych.
? Zachowanie sprawcy zmierzające bezpośrednio do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia skarbowego ? bezpośredniość jest zagadnieniem, ocennym, wobec tego niejednoznacznym. W świetle orzeczenia SN bezpośredniość oznacza ostatnią czynność przed dokonaniem przestępstwa. zatem jest to więcej niż przygotowanie, ale nie ma ostatniej czynności w samym dokonaniu.
* niedokonanie przestępstwa lub wykroczenia ? może wynikać z następujących powodów:
A) Sprawca odstąpił od dokonania przestępstwa i bez znaczenia jest z jakich powodów nastąpiło odstąpienie. Przyczyną może być, np. obawa przed karą, albo pobudki szlachetne.
B) Dokonanie jest niemożliwe z uwagi na użycie środka, który nie nadaje się do popełnienia przestępstwa [środek przeczyszczający zamiast trucizny], albo przedmiot użyty nie nadaje się do popełnienia przestępstwa [przewóz falsyfikatów
- dokonanie ? następuje wówczas, gdy sprawca swoim zachowaniem zrealizował wszystkie ustawowe znamiona przestępstwa lub wykroczenia skarbowego opisanego w części szczególnej KKS.
Karalność:
zamiar ? nigdy nie jest karalny
przygotowanie do popełnienia kroczenia ? nie karalne
usiłowanie ? karalne tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi
dokonanie ? karalne
11. FORMY ZJAWISKOWE - polegają na tym, że często sprawca nie działa sam, ale współdziałają z nim inne osoby. Do tych form przestępstwa zalicza się:
a) formy sprawcze:
- sprawstwo samoistne (pojedyńcze) ? polega na tym, że sprawca sam bez udziału innych osób popełnia przestępstwo lub wykroczenie skarbowe. Wg art. 9 3 KKS sprawcą jest także ten, kto na podstawie przepisu prawnego, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej
- współsprawstwo ? polega na tym, że wykonanie czynu zabronionego należy do kilku osób prawnych, najmniej dwóch. Istotą współsprawstwa jest porozumienie dwóch lub więcej osób do popełnienia przestępstwa skarbowego. W tym porozumieniu może być podział zadań między poszczególnymi współsprawcami i suma tych współdziałań powoduje naruszenie konkretnego przepisu części szczególnej KKS.
- sprawstwo kierownicze ? zachodzi wówczas, gdy sprawca kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub przez inne osoby, zwane sprawcami wykonawczymi. Istota sprawstwa kierowniczego polega na tym, że sprawca kierowniczy organizuje i jednocześnie kieruje akcją przestępstwa, w której sam nie bierze udziału, a zatem sprawca kierowniczy znajduje się w takiej sytuacji, w której ma rzeczywistą możliwość panowania nad rozwojem i przebiegiem całej akcji bezprawnej.
- sprawstwo polecające ? polega na tym, że sprawca wykorzystuje uzależnienie innej osoby od siebie i poleca jej wykonanie czynu zabronionego. Istotą sprawstwa polecającego jest, więc wykorzystanie uzależnienia. Uzależnienie występuje w takim układzie międzyosobowym, że jedna osoba ma wpływ na osobę drugą. Jeżeli sprawca wykonawczy nie popełnił czynu zabronionego, ani nawet nie usiłował popełnić tego czynu to jednak sprawca polecający będzie odpowiadał za usiłowanie przestępstwa, do którego wydał polecenie jego popełnienia.
b) formy niesprawcze:
- podżeganie ? polega na nakłanianiu innej osoby do popełnienia czynu zabronionego. Podżeganie może być popełnione umyślnie i tylko w zamiarze bezpośrednim.
- pomocnictwo ? polega na ułatwieniu innej osobie popełnienia przestępstwa skarbowego przez dostarczenie narzędzi, środka przewozowego służącego do popełnienia czynu zabronionego (pomocnictwo fizyczne) lub polega na udzielaniu rad i informacji (pomocnictwo psychiczne).
!!! Pomocnictwo może być popełnione tylko umyślnie w zamiarze bezpośrednim lub w zamiarze ewentualnym.
Odpowiedzialność podżegacza i pomocnika ? podżegacz i pomocnik do przestępstwa skarbowego odpowiada w granicach swojej umyślności, czyli swojego zamiaru. Niezależnie od odpowiedzialności sprawcy wykonawczego.
Jeżeli sprawca wykonawczy usiłował tylko dokonać przestępstwa skarbowego to podżegacz i pomocnik odpowiadają jak za usiłowanie popełnienia przestępstwa.
Jeżeli sprawca wykonawczy nawet nie usiłował dokonać przestępstwa skarbowego, to podżegacz i pomocnik odpowiadają jak za usiłowanie, ale sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, albo odstąpić od jej wymierzenia.
12. OKOLICZNOŚCI UCHYLAJĄCE ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNO-SKARBOWĄ:
1. Okoliczności wyłączające bezprawność czynu:
a) Okoliczności wyłączające bezprawność czynu ? to takie okoliczności, przy których czyn wypełniający znamiona przestępstwa lub wykroczenia skarb. Nie jest w rzeczywistości przestępstwem lub wykroczeniem, ponieważ na mocy przepisu prawnego czyn sprawczy jest zgodny z prawem.
b) Okoliczności wyłączające winę:
- Błąd ? polega na niezgodności między obiektywną rzeczywistością a jej odbiciem w świadomości sprawcy. Na gruncie KKS:
* błąd, co do faktu
* błąd, co do okoliczności wyłączającej bezprawność czynu
* błąd, co do karalności czynu zabronionego
- Niepoczytalność ? polega na tym, że sprawca z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umyślnego czy innego zakłócenia czynności psychicznych nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim zachowaniem. Wtedy nie popełnił przestępstwa lub wykroczenia tylko czyn zabroniony.
Poczytalność ograniczona ? nie wyłącza winy, sprawca działał w takim stanie popełnia przestępstwo lub wykroczenie, ale ponosi łagodniejszą odpowiedzialność.
- Nieletność ? jest to taka osoba, która w chwili popełnienia przestępstwa ukończyła lat 17.
c) Okoliczności wyłączające znikomą społeczną szkodliwość czynu ? nie jest przestępstwem lub wykroczeniem czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość czynu jest znikoma. Kryteria tej oceny:
- rodzaj i charakter naruszenia dobra
- wysokość uszczuplenia lub narażenia na uszczuplenie należności publicznoprawnych
- postać zamiaru
- sposób i okoliczności popełnienia czynu zabronionego
2. Okoliczności wyłączające karalność czynu ? to okoliczności, które zaszły po popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia skarbowego.
- przedawnienie
- niewykrycie sprawcy
- warunkowe umorzenie postępowania karnego
13. ZBIEG PRZEPISÓW KKS
Rodzaje zbiegu przepisów:
a) realny zbieg przepisów ? społ. Skazuje za jedno przestępstwo (wykroczenie na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów)
Wymiar kary ? na podstawie przepisu najsurowszego
b) Idealny zbieg przepisów ? wykroczenia powszechne i skarbowe, sprawca jednym czynem popełnia przestępstwo powszechne i przestępstwo skarbowe. Odpowiedzialność za każde z nich, wykroczeniu podlega kara najsurowsza.
c) Pozorny zbieg przepisów ? jeden z zbiegających się przepisów wyłącza lub pochłania pozostałe
Reguły wykładni:
? Zasada specjalności, ? jeżeli czyn spełnia znamiona typu przywilej. Lub kwalifikowanego danego przestępstwa
? Zasada konsumpcji
? Zasada subsydiarności
Jeżeli ten sam czyn wyczerpuje znamiona przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych, sąd skazuje tylko za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów, chyba, że zbieg tych przepisów ma charakter pozorny (pomijalny)
14. WIELKOŚĆ CZYNÓW KARALNYCH
Wielkość ocen (zbieg rzeczywisty czynów
a) realny ? zbieg czynów karalnych ? kara łączna
b) ciąg przestępstw ? nadzwyczajne obostrzenia kary
Wielkość czynów ? jedna ocena (pozorny zbieg)
a) czyn ciągły
b) wieloczynność wykluczenia
15. ZANIECHANIE UKARANIA SPRAWCY
W KKS uregulowane są takie okoliczności, które powodują, ze sprawca nie podlega ukaraniu, mimo, że popełnił czyn zabroniony i nie zachodzą okoliczności wyłączające przestępczości czynu.
a) czynny żal ? instytucja ta posiada własną autonomiczną regulację tzn. nie ma odesłania przez KKS do KK. Kodeks zapewnia niekaralność sprawcy, który spełni następujące warunki:
- po popełnieniu czynu zabronionego zawiadomi na piśmie lub ustnie do protokołu organ ścigania i ujawni popełniony czyn zabroniony przez siebie a także istotne okoliczności tego czynu, a w szczególności osoby działające wspólnie w jego popełnieniu. Istotne znaczenie ma tutaj czas zgłoszenia, a mianowicie zgłasza popełnienie czynu w takim czasie, kiedy organ ścigania ma jeszcze wyraźne udokumentowania wiadomości o popełnionym przestępstwie lub wykroczeniu.
- uiści w terminie zakreślonym przez organ ścigania uszczuploną należność publicznoprawną ? termin ten powinien być realny tzn. powodować możliwość uiszczenia tej należności. Obowiązek zapłaty należności adresowany jest wprost do sprawcy czynu. Jest to określona forma zachowania sprawcy, której dopełnienie powoduje jego bezkarność.
- wyrazi zgodę na przepadek przedmiotów, jeżeli do przepadek jest obligatoryjny
b) dobrowolne poddanie się odpowiedzialności ? instytucja ta jest uregulowana w części materialno -prawnej KKS, oraz w części procesowo-karnej.
Przesłanki pozytywne:
- w sprawach wykluczeń wykluczeń przestępstw skarbowych zagrożonych grzywną
- gdy wina sprawcy i okoliczności popełnienia nie budzą wątpliwości.
- sprawca uiścił należność publicznoprawną lub wyrazi zgodę na przepadek przedmiotów, co najmniej w takim zakresie, gdy czyn zabroniony polegał na uszczupleniu należności i w takim zakresie gdzie czyn zabroniony polegał na uszczupleniu lub wyrażeniu na uszczuplenie należności i w takim zakresie, w jakim przepadek jest obligatoryjny.
- gdy sprawca uiścił zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania.
c) Odstąpienie przez sąd od wymierzenia kary lub orzeczenia środka karnego ? sąd może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli taką możliwość przewiduje KKS:
- sprawca popełnił czyn zabroniony będąc w stanie ograniczonej poczytalności
- przy usiłowaniu nieudolnym
- przy nadzwyczajnym złagodzeniu kary
- za przestępstwo skarbowe zagrożone karą pozbawienia wolności lub karą łagodniejszą, gdy stopień szkodliwości nie jest znaczny.
- a w przypadku wykroczenia skarbowego, w przypadku zasługujących na szczególne uwzględnienie biorąc pod uwagę charakter i okoliczności popełnienia wykroczenia, właściwości i warunki osobiste sprawcy, oraz jego zachowanie po popełnieniu wykroczenia.
d) Korekta deklaracji podatkowej ? nie podlega karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, kto złożył prawnie skuteczną w rozumieniu przepisów ustawy, korektę deklaracji podatkowej wraz z uzasadnieniem przyczyny korekty i w całości uiścił, niezwłocznie lub w terminie wyznaczonym przez organ, należność publicznoprawną.
18. KARY I ŚRODKI KARNE ZA WYKROCZENIA SKARBOWE
1. Karą za wykroczenia skarbowe jest kara grzywny określona kwotowo.
Środkami karnymi są:
1) dobrowolne poddanie się odpowiedzialności,
2) przepadek przedmiotów,
3) ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów.
Kara grzywny ? od 110 do 20 krotnej wysokości minimum wynagrodzenia chyba, że kodeks stanowi inaczej.
19. Ewolucja Polskiego prawa karnego skarbowego w 1926-1999
3 akty prawne w okresie międzywojennym:
- ustawa z 02.08.1926 unifikująca prawo karne skarbowe dawnych zaborów
- ustawa z 18.03.1932 odsyłała do przypisów prawa karnego powszechnego
- dekret Prezydenta RP z 03.11.1936 dostosował zasady prawa karnego skarbowego
3 aspekty prawne w okresie PRL
- dekret z 11.04.1957
- ustawa karna skarbowa z 13.04.1960
- ustawa karna skarbowa z 26.10.1971
Kodeks karny skarbowy z 10.09.1999
20. Budowa KKR
Kodeks karny skarbowy z 10.09.1999r. Składa się z 191 artykułów. Rozbudowana część ogólna- normuje zasady odpowiedzialności. Ma charakter autonomiczny, to znaczy, że do przestępstw karnych-skarbowych art. 20 p 1 nie mają zastosowania przepisy kk z wyjątkiem p 2.
wyróżniamy trzy tytuły:
I przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe od 1-112
II postępowanie w sprawach o przestępstwa i wykroczenia karno- skarbowe 113- 177
III postępowanie wykonawcze 178-191
Podział tytułu I - na działy:
- dział I część ogólna
- dział II część szczególna
21. Z czego składa się część szczegółowa i co to jest sankcja i dyspozycja?
Przepisy części szczególnej mają specyficzną budowę- dwuczłonową- dyspozycje i sankcja.
W dyspozycji- określa się rodzaj nagannego zachowania, w którym łączy się odpowiedzialność karno-skarbową. W dziale określa się przy pomocy ustawowych znamion typ rodzajowy przestępstwa lub wykroczenia. Cechu charakterystyczne wskazują podmiot-, ? kto" może się dopuścić, np.: podatnik albo " każdy".
Określenia są również typu:
a) rodzaj nagannego zachowania poprzez określenie czynności wykonawczej
b) okoliczności dotyczące tego czynu
c) czas, miejsce np.: nie wpłaca podatku w terminie
d) skutek np.: przy przestępstwach skutkowych
Dyspozycja mieszana- opisowo nazwowa, typowo nazwanej nie ma prawdopodobnie
Drygi człon- sankcja- to ta część przepisu części szczególnej, gdy określany jest rodzaj konsekwencji, jakie grożą sprawcy, za czyn, którego się dopuścił. Są to sankcje względne określone. Sankcja określa: rodzaj kary grożącej, oraz w sposób widełkowy- rozmiar. Sąd musi orzec konkretną karę, co do rodzaju i wysokości.
Sankcje dzielimy na:
a) proste- prosta budowa i jeden rodzaj kary art. 58 p 1 - kara grzywny do 720 stawek dziennych, od 10-720 stawek dziennych
b) złożona- złożona budowa, przewidują więcej niż jeden rodzaj kary grożącej
Jest możliwość wyboru
a) sankcje alternatywne np.: karze grzywny albo karze ograniczenia wolności
b) sankcje kumulatywne- można orzec co najmniej dwie kary łącznie np.: kara pozbawienia wolności i grzywny
c) alternatywne- kumulatywna- kiedy przewiduje się więcej niż jeden rodzaj kary grożącej przy czym daje możliwość wybory jednej lub dwóch łącznie.
Dyspozycja prosta- zawiera jeden zespół znamion charakteryzujących czyn.
Dyspozycja złożona- zawiera więcej niż jeden zespół znamion:
- alternatywne, mogą wystąpić
- kumulatywne, (łącznie) brak jednego z członów powoduje, że nie można uznać, że sprawca dopuścił się czynu, przy czynach skutkowych, gdy nie ma skutku to trzeba przyjąć usiłowanie a nie dokonanie
- kumulatywno-alternatywne, mieszane np.: art. 54 p 1
22. Dyspozycje blankietowe ? w opisie czynu występują:
- zwroty odsyłające do innych aktów prawnych np. wbrew obowiązkowi, wbrew przepisom
- pojęcie normatywne zdefiniowanie w przepisach innych ustaw np. ?płatnik?, ?podatnik?, ?faktura?
Aby ustalić znaczenie danego zwrotu pojęcia należy sięgnąć do norm prawa finansowego.
23. Co to jest kara ograniczenia wolności?
Sprawca pozostaje na wolności, ale nie może bez zgody sądu zmienić stałego miejsca pobytu, konieczność udzielania wyjaśnień na żądanie sądu, co do przebiegu wymierzania kary. Sprawca ma obowiązek wykonywania pracy wskazanej przez sąd, może być orzeczona i wykonana w dwóch wariantach do wyboru: 1. Obowiązywanie wykonania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne wskazanej przez sąd: w zakładzie pracy lub placówce charakterystycznej na rzecz społeczności lokalnej. Czas trwania minimum 1 m-c, maksimum 12 m-cy., Gdy taka osoba ma problemy zdrowotne lub, gdy taka osoba jest pracująca można orzec karę ograniczenia wolności w postaci potrącenia części wynagrodzenia. Osoba zatrudniona podlega odtrąceniu części wynagrodzenia za pracę od 10-25% do skarbu państwa lub na cele społeczne wskazane przez sąd. W art. 26 kks daje bardzo szeroką możliwość orzekania kary ograniczenia wolności, za każde p-stwo zagrożone karą pozbawienia wolności, gdy sąd uzna, że grzywna to za mało a kara pozbawienia wolności to za dużo. Można orzec karę ograniczenia wolności zwłaszcza, gdy sąd orzeka równocześnie jeden ze środków kary, można orzec obok kary ograniczenia wolności karę grzywny. Sąd zobowiązuje sprawcę do uiszczenia należności uszczuplonej-obligatoryjnej. Nie stosuje się tego wobec sprawcy p-stwa skarbowego, który wcześniej był skazany z p-stwo skarbowe, na co najmniej 6 m-cy pozbawienia wolności.
24. Co to jest kara pozbawienia wolności i środki karne?
Jest wymierzana w dniach, miesiącach i latach do 3 lat, a obostrzona do 6 lat.
Kara pozbawienia wolności - Kary, co do zasady są urzeczywistnione w sankcji. Mamy możliwość sięgnięcia też do środków karnych i probacyjnych. Oprócz kary są środki karne, które określone były jako kary dodatkowe, w wyższym stopniu oddziaływały prewencyjnie lub były orzekane samoistnie. Sąd może odstąpić od wymierzenia kary i orzec:
- przepadek przedmiotów
- przepadek osiągniętych korzyści majątkowych
- podanie wyroku do publicznej wiadomości
- pozbawienie praw publicznych
- zakaz prowadzenia działalności gospodarczej
Funkcje środków karnych - mają na celu uniemożliwienie sprawcy kolejnego p-stwa. Część środków karnych może być rozciągnięta w czasie, orzeka się w latach, minimum rok, najwięcej 5 lat. art. 34 p 4. 80% spraw załatwiana jest w tym trybie
Środki karne mamy:
- niesamoistne - obok kary jako dodatek
- samoistne - jedyna reakcja na czyn przestępczy, gdy sąd postanowi odstąpić od wymierzenia kary.
25. Przedawnienie przestępstw i wykroczeń skarbowych?
- przedawnienie karalności czynów, kiedy nie można pociągnąć do odpowiedzialności karnej
Przedawnienie wykonania kary lub środka karnego. Np.: przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności- przedawnienie kary 5 lat od momentu popełnienia p-stwa, wykroczenia -1 rok od czasu popełnienia czynu.
26. Zatarcie skazania
Opiera się na pewnej fikcji prawnej. Po upływie określonego czasu w ustawie zdejmuje się z osoby piętno osoby skazanej. Skazanie uważa się za niebyłe, usuwa się wpis o skazanym.
Terminy: Kpw - 10 lat od wykonania, darowanie kary lub przedawnienie jej wykonania z mocy prawa
Kpw do 3 lat -skazany może się ubiegać o wcześniejsze zatarcie skazania, na wniosek - po 5 latach wykonanej kary.
27. Co to są środki probacyjne?
Są trzy instytucje:
- warunkowe umorzenie postępowania, jest to najkorzystniejszy środek probacyjny dla sprawcy, będący reakcją na zawinienie sprawcy. Mimo, że sprawca jest odnotowany w KRK ale uchodzi za osobę nie karaną.
- warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary
- warunkowe przedterminowe zwolnienie z odbywania reszty kary pozbawienia wolności
Środki Probacyjne- art. 22 p 2 pkt 8 to instytucja warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary będącej reakcją na jego czyn przestępczy. Sprawca figuruje w rejestrze do momentu, jeśli będzie warunkowo zwolniony i wtedy uchodzi jako osoba niekarana.
Przesłanki przedstawia art. 66 kk warunkowego zwolnienia
- wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne
- czyn jest zagrożony karą nie wyższą niż 3 lata, czyli wszystkie p-stwa k.s.
- okoliczności czynu nie budzą wątpliwości
- sprawca do tej pory nie popełnił p-stwa umyślnego
- warunki osobiste sprawcy pozwalają na uzasadnione przypuszczenie, że nie popełni w przyszłości p-stwa.
Warunkowe zawieszenie postępowania jest uważana na wstępnym etapie postępowania. Sąd może to uczynić przed prowadzeniem przewodu sądowego lub na wstępnej rozprawie. Okres próby od roku do 2 lat. Sąd obliguje danego sprawcę do obowiązku uiszczenia należności publiczno-prawnej, jeśli tego nie zrobi to probacja w jego przypadku zostaje unieważniona. Nie można tego środka stosować wobec osoby, która uczyniła dużą szkodę lub mieli ciągłość w popełnieniu przestępstw karno-skarbowych lub sprawca uczynił sobie z tego źródło dochodu.
W kks można zastosować instytucję warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary. Może dotyczyć wszystkich orzeczonych kar np.: ograniczenia wolności do 2 lat, wykonanie orzeczonej kary grzywny. ( 180 Stawek dziennych grzywna, ograniczenia wolności- 90 stawek dziennych). Następuje na okres próby od 3 do 5 lat a w przypadku ograniczenia wolności od 1-3 lat.
Instytucja warunkowego zwolnienia - w stosunku do recydywistów karno-skarbowych może nastąpić po 2/3 kary nie wcześniej niż po 6 m-cach
28. Co to są środki zabezpieczające?
Środki zabezpieczające - art. 22 p 3 Ich zadaniem jest zabezpieczenie społeczeństwa przed kolejnymi naruszeniami prawa przez osobę, która z jakiś względów nie może ponosić odpowiedzialności karnej np.: znikomość społeczna czynu, niepoczytalność, gdy warunkowo umorzono postępowanie lub gdy zachodzi inna okoliczność np.: gdy sprawca działał w błędzie lub gdy sąd potraktował go jako nieletniego sprawcę. Wtedy korzysta się tu z UPN. Mogą mieć te środki charakter środków leczniczych lub nieleczniczych. Jest czasem konieczność odizolowania sprawcy i umieszczenie go w zakładzie psychiatrycznym, w ośrodku odwykowym lub w ośrodku dla osób uzależnionych od narkotyków.
29. Jakie KKS przewiduje sytuacje nadzwyczajne?
- złagodzenie kary - przesłanki określone w kodeksie karnym: w warunkach przewidzianych w ustawie, wobec młodocianego, wobec którego sąd zastosował środki wychowawcze, w przypadkach uzasadnionych, gdy kara byłaby niewspółmierna do popełnionego czynu. Można odstąpić od wymierzenia kary i wymierzyć jedynie środek karny lub odstąpić od wymierzenia środka karnego gdyby jego wymierzenie było obligatoryjne.
- obostrzenie kary - sytuacje zostały określone w art. 37 p 1 kks np.: popełnienie przestępstwa skarbowego o dużej wartości, uszczerbek dużej wartości, recydywa skarbowa, przestępczość w warunkach struktur zorganizowanych. Możemy wymierzyć karę sprawcy surowszą niż przewiduje ta sankcja.
30. Jakie kary grożą na p-stwa skarbowe?
Kary grożące za wykroczenie skarbowe:
- grzywna jest określona kwotowo, widełkowo od 1/10 najniższego wynagrodzenia do 20-krotnej wysokości najwyższego wynagrodzenia. Sprawa może się toczyć w trybie uproszczonym nakazowym w formie nakazu karnego do 200 stawek dziennych nieprzekraczającym 8 tys 240 złotych. Można wymierzyć karę w formie mandatu karnego
31. Jakie są środki karne za wykroczenia?
Są trzy środki karne za wykroczenia
- możliwość dobrowolnego poddania się odpowiedzialności
- przepadek przedmiotów
- ściągnięcie należności orzeczonego przepadku przedmiotów art. 49 p 2 kks
Gdy ustawa przewiduje wartość tego środka nie można orzec przepadku środka przewozowego
32. Odpowiedzialność posiłkowa
Ponoszenie finansowych konsekwencji ukarania osoby fizycznej grzywną i równowartością pieniężną w przypadku przedmiotów przez osobę prawną lub inną jednostkę.
Przesłanki:
- przedmiotowa ? podmiot odpowiedzialności posiłkowej odniósł się lub mógł odnieść się z poprzedniego przestępstwa skarbowego jakąkolwiek korzyść majątkową
- podmiotowa ? sprawcą czynu zabronionego był zastępcą podmiotu odpowiedzialnego posiłkowo prowadząc jego sprawy jako pełnomocnik lub działający w jakimkolwiek innym charakterze
33. Odpowiedzialność posiłkowa spółki cywilnej
- spółka cywilna jako podatnik nie może popełnić przestępstwa ani wykroczenia
- tylko osobie fizycznej, która złożyła nieprawidłową deklarację podatkową można zarzucić jakiś stopień niedbalstwa przy składaniu tej deklaracji, co wystarczy do postawienia zarzutu.
34. Odpowiedzialność zastępcza
Za przestępstwa skarbowe lub wykroczenia odpowiada jako sprawca, także ten, kto na podstawi przepisów prawa decyzji właściwego organu umowy lub faktycznego wykonania zajmuje się sprawami gospodarczymi osoby fizycznej, osoby prawnej, jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej
35. Odpowiedzialność podmiotów zbiorowych
Jest to odpowiedzialność między innymi osób prawnych za przestępstwa skarbowe popełnione przez dwie kategorie podmiotów
- osoby, które zajmują wiodące stanowiska w korporacji
- osoby, które działały za wiedzą i zgodą osób zajmujących wiodące pozycje w strukturze organizacyjnej korporacji lub dopuszczonych do działania przez te osoby.
36. Różnice miedzy przestępstwem a wykroczeniem skarbowym
a)przestępstwo skarbowe
- zagrożenie ustawowe:
Grzywna w stawkach dziennych
Kara ograniczenia wolności
Kara pozbawienia wolności
- wartość uszczuplenia
Przekraczająca 5krotność najniższego miesięcznego wynagrodzenia w czasie popełnienia czynu
(800zł * 5)
- umyślność zachowania się sprawcy, chyba, że ustawa przewiduje odp. Za czyn nieumyślny.
b) Wykroczenie skarbowe
- zagrożenie ustawowe
Grzywna określona kwotowo
Podlega karze za wykroczenie
- Wartość uszczuplenia tak jak w przestępstwie skarbowym (4000zł)
- umyślność zachowania się sprawcy, chyba, że ustawa przewiduje odpowiedzialność za czyn nieumyślny
37. Źródła prawa KKS
- KKS
- przepisy konstytucji
- przepisy innych ustaw
- przepisy ratyfikowanych przez Polskę umów międzynarodowych
- przepisy rozporządzeń wydanych na podstawie ustawowego upoważnienia
38. Trybunał konstytucyjny (1995)
Zasada bezwzględnej wyłączności ustawy w określeniu znamion czynów zabronionych
?Podstawowe elementy zarówno czynu jak i kary muszą być określone w ustawie a nie mogą być w sposób blankietowy pozostawione do unormowania w akcie wykonawczym.
Ustawa musi w sposób kompletny wyznaczać kategorie osób, które mogą ponosić odpowiedzialność za dany czyn?.
39. OSN 1999
Upoważnienia dla ministra finansów do wprowadzenia w drodze rozporządzenia określonych obowiązków dla osób zobowiązanych do prowadzenia ksiąg, zamiast ich określenia w przepisach ustawy o zobowiązaniu podatkowych nie uzasadnia skazania
40 Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 20.02.2001
Doprecyzowanie znamion przez władzę wykonawczą może jedynie zwężyć zakres zastosowania przepisów ustawy określającego typ czynu zabronionego.

Część szczególna KKS

1. Niezgłoszenie przedmiotu opodatkowania
Art. 54. 1. Podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego na uszczuplenie podatku,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.
2. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w 1
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
3. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w 1
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

2. Firmactwo
Art. 55. 1. Podatnik, który w celu zatajenia prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek lub rzeczywistych rozmiarów tej działalności posługuje się imieniem i nazwiskiem, nazwą lub firmą innego podmiotu i przez to naraża Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego na uszczuplenie podatku,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
2. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w 1
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
3. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w 1
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe

3. Oszustwo podatkowe
Art. 56. 1. Podatnik, który składając organowi podatkowemu lub płatnikowi deklarację lub oświadczenie, podaje nieprawdę lub zataja prawdę albo nie dopełnia obowiązku zawiadomienia o zmianie objętych nimi danych, przez co naraża Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego na uszczuplenie podatku,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
2. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w 1
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
3. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w 1
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
4. Karze określonej w 3 podlega także ten podatnik, który mimo ujawnienia przedmiotu lub podstawy opodatkowania nie składa w terminie organowi podatkowemu lub płatnikowi deklaracji lub oświadczenia.

4. Niewypłacalnie w terminie podatku
Art. 57. 1. Podatnik, który uporczywie nie wpłaca w terminie podatku,
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
2. Wobec sprawcy czynu zabronionego określonego w 1, który przed wszczęciem postępowania w sprawie o wykroczenie skarbowe wpłacił w całości należny podatek na rachunek właściwego organu, sąd może odstąpić od wymierzenia kary.

5. Wyłudzenie zwrotu podatku
Art. 76. 1. Kto przez wprowadzenie w błąd uprawnionego organu naraża Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego na bezpodstawny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej, w szczególności podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, podatku akcyzowego, zwrot nadpłaty lub jej zaliczenie na poczet zaległości podatkowej lub bieżących albo przyszłych zobowiązań podatkowych,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.
2. Jeżeli kwota bezpodstawnie żądana jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w 1
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
3. Jeżeli kwota bezpodstawnie żądana nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w 1
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

6. Naruszenie dotyczące opłaty skarbowej
Art. 58. 1. Kto uchyla się od uiszczenia należnej opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnej,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
2. Kto uszczupla opłatę skarbową przez użycie skasowanego znaku opłaty skarbowej,
podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych.
3. Karze określonej w 2 podlega także ten, kto skasowany znak opłaty skarbowej puszcza w obieg albo go w takim celu przyjmuje, przechowuje, przewozi, przenosi, przesyła, albo pomaga w jego zbyciu lub ukryciu.
4. Jeżeli kwota uszczuplonej opłaty skarbowej albo wartość użytego skasowanego znaku tej opłaty nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w 1-3
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
Art. 59. 1. Kto w celu użycia w obrocie publicznym podrabia albo przerabia znak urzędowy mający stwierdzić uiszczenie opłaty skarbowej albo takiego znaku jako autentycznego używa,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie.
2. Tej samej karze podlega ten, kto w obrocie publicznym używa dokumentu opatrzonego takim podrobionym lub przerobionym znakiem.
3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w 1 lub 2
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

7. Naruszenie zasad prowadzenia ksiąg i innej dokumentacji
Art. 60. 1. Kto wbrew obowiązkowi nie prowadzi księgi,
podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych.
2. Kto wbrew obowiązkowi nie przechowuje księgi,
podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych.
3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w 1 lub 2
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
4. Karze określonej w 3 podlega także ten podatnik lub płatnik, który nie zawiadamia w terminie właściwego organu o prowadzeniu księgi przez doradcę podatkowego lub inny podmiot upoważniony do prowadzenia ksiąg w jego imieniu i na jego rzecz.
Art. 61. 1. Kto nierzetelnie prowadzi księgę,
podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych.
2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w 1
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
3. Karze określonej w 2 podlega także ten, kto wadliwie prowadzi księgę.
Art. 62. 1. Kto wbrew obowiązkowi nie wystawia faktury lub rachunku za wykonanie świadczenia albo odmawia ich wydania,
podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych.
2. Kto fakturę lub rachunek, określone w 1, wystawia w sposób nierzetelny albo takim dokumentem posługuje się,
podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych.
3. Kto wbrew obowiązkowi nie przechowuje kopii wystawionej faktury lub rachunku,
podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych.
4. Karze określonej w 1 podlega także ten, kto wbrew przepisom ustawy dokona sprzedaży z pominięciem kasy rejestrującej albo nie wyda dokumentu z kasy rejestrującej, stwierdzającego dokonanie sprzedaży.
5. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w 1-4
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

8. Przestępstwa i wykroczenia akcyzowe
Art. 63. 1. Kto wbrew przepisom ustawy sprowadza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub wydaje z zakładu produkcyjnego wyroby akcyzowe lub opakowania z tymi wyrobami bez ich uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu zabronionego określonego w 1 w stosunku do wyrobów akcyzowych, które oznaczono nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi, podrobionymi, przerobionymi lub nieważnymi.
3. Jeżeli należny podatek akcyzowy jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w 1 lub 2
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
4. Jeżeli należny podatek akcyzowy nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w 1 lub 2
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
Art. 64. 1. Producent, który wydaje wyroby akcyzowe przeznaczone do wywozu za granicę bez pisemnego zawiadomienia w terminie właściwego organu o zamiarze ich wywozu,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w 1
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
Art. 65. 1. Kto nabywa, przechowuje lub przewozi wyroby akcyzowe lub opakowania z tymi wyrobami stanowiące przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63-64, lub pomaga w ich zbyciu albo te wyroby przyjmuje lub pomaga w ich ukryciu, jeśli rodzaj, ilość lub wartość wskazują na ich przeznaczenie do działalności gospodarczej,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
Art. 66. 1. Kto wyroby akcyzowe lub opakowania z tymi wyrobami oznacza nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.

9. Przestępstwa płatników i inkasentów
Art. 77. 1. Płatnik lub inkasent, który pobranego podatku nie wpłaca w terminie na rachunek właściwego organu,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
2. Jeżeli kwota niewpłaconego podatku jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w 1
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
3. Jeżeli kwota niewpłaconego podatku nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w 1
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
4. Wobec sprawcy czynu zabronionego określonego w 1 lub 2, który przed wszczęciem postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe wpłacił w całości pobrany podatek na rachunek właściwego organu, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.
5. Wobec sprawcy czynu zabronionego określonego w 3, który przed wszczęciem postępowania w sprawie o wykroczenie skarbowe wpłacił w całości pobrany podatek na rachunek właściwego organu, sąd może odstąpić od wymierzenia kary.
Art. 78. 1. Płatnik, który nie pobiera podatku albo pobiera go w kwocie niższej od należnej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie.
Art. 79. Płatnik lub inkasent, który nie wyznacza w wymaganym terminie osoby, do której obowiązków należy obliczanie i pobieranie podatków oraz terminowe wpłacanie organowi podatkowemu pobranych kwot, lub nie zgłasza właściwemu miejscowo organowi podatkowemu wymaganych danych tych osób,
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

10. Inne naruszenia podatkowe
Art. 80. 1. Kto wbrew obowiązkowi nie składa w terminie właściwemu organowi wymaganej informacji podatkowej,
podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych.
2. Płatnik, który wbrew obowiązkowi nie składa w terminie podatnikowi lub właściwemu organowi wymaganej informacji podatkowej,
podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych.
3. Jeżeli informację określoną w 1 lub 2 złożono nieprawdziwą, sprawca
podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych.
4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w 1-3
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
Art. 81. 1. Podatnik lub płatnik, który wbrew obowiązkowi:
1) nie dokonuje w terminie zgłoszenia identyfikacyjnego albo aktualizacji objętych nim danych,
2) dokonuje zgłoszenia więcej niż jeden raz,
3) nie podaje numeru identyfikacji podatkowej lub podaje numer nieprawdziwy,
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
2. Tej samej karze podlega także ten podatnik, który wbrew obowiązkowi nie składa płatnikowi dostarczonego przez niego formularza zgłoszenia identyfikacyjnego.
Art. 82. 1. Kto naraża finanse publiczne na uszczuplenie poprzez nienależną wypłatę, pobranie lub niezgodne z przeznaczeniem wykorzystanie dotacji lub subwencji,
podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych.
Art. 83. Kto osobie uprawnionej do przeprowadzenia czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub skarbowej udaremnia lub utrudnia wykonanie czynności służbowej, w szczególności kto wbrew żądaniu tej osoby odmawia okazania księgi lub księgę taką niszczy, uszkadza, czyni bezużyteczną, ukrywa lub usuwa,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
Art. 84. 1. Kto, nie dopełniając obowiązku nadzoru nad przestrzeganiem reguł obowiązujących w działalności danego przedsiębiorcy lub innej jednostki organizacyjnej, dopuszcza, chociażby nieumyślnie, do dokonania czynu zabronionego określonego w tym rozdziale, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

11. Przestępstwa i wykroczenia celne
Polegają na naruszeniu zakazów i nakazów ustanowionych w obrocie towarowym z zagranicą a w szczególności na uchylaniu się od obowiązków określonych w prawie celnym, jak również narażeniu na uszczupleniu cła czy na naruszeniu ograniczeń przywozu, wywozu lub przewozu, albo naruszeniu celu wykorzystania towaru czy na oszustwie celnym, albo na przemycie, a także na naruszeniu innych obowiązków związanych z reglamentacja w sprawach celnych.
Art. 85. 1. Kto wyłudza pozwolenie, koncesję lub inny podobny dokument, dotyczący warunków obrotu z zagranicą towarami lub usługami, regulowany przez ustawy, o których mowa w art. 53 32 lub 33, przez podstępne wprowadzenie w błąd organu uprawnionego do wydania takich dokumentów,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie.
2. Tej samej karze podlega, kto używa dokumentu uzyskanego w sposób określony w 3. Usiłowanie przestępstwa skarbowego określonego w 1 lub 2 jest karalne.
4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w 1 lub 2
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
Art. 86. 1. Kto, nie dopełniając ciążącego na nim obowiązku celnego, przywozi z zagranicy lub wywozi za granicę towar bez jego przedstawienia organowi celnemu lub zgłoszenia celnego, przez co naraża Skarb Państwa na uszczuplenie należności celnej,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
Art. 87. 1. Kto przez wprowadzenie w błąd organu uprawnionego do kontroli celnej naraża Skarb Państwa na uszczuplenie należności celnej,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
Art. 88. 1. Kto, będąc uprawnionym do korzystania z procedury odprawy czasowej towaru objętego tą procedurą na podstawie zgłoszenia dokonanego w formie ustnej, nie dokonuje jego powrotnego wywozu lub nie podejmuje czynności w celu nadania temu towarowi nowego przeznaczenia celnego, przez co naraża Skarb Państwa na uszczuplenie należności celnej,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
Art. 89. 1. Kto w użyciu towaru zmienia cel, przeznaczenie lub nie zachowuje innego warunku, od którego ustawa uzależnia zwolnienie towaru w całości lub w części od należności celnej, w szczególności od cła, albo zastosowanie zerowej, obniżonej lub preferencyjnej stawki celnej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
Art. 90. 1. Kto usuwa towar lub środek przewozowy spod dozoru celnego,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
Art. 91. 1. Kto nabywa, przechowuje lub przewozi towar stanowiący przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 86 - 90 1, lub pomaga w jego zbyciu albo ten towar przyjmuje lub pomaga w jego ukryciu,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
Art. 92. 1. Kto przez wprowadzenie w błąd organu celnego naraża Skarb Państwa na bezpodstawny zwrot należności celnej lub umorzenie należności celnej należnej do zapłacenia, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

12. Ogólna charakterystyka przestępstw i wykroczeń dewizowych
Rodzaje:
Przestępstwa i wykroczenia skarbowe związane dewizowego:
- naruszeniami ograniczeń obrotu dewizowego
- prowadzeniem działalności kantorowej
- naruszeniem w zakresie kontroli wykonywanej na podstawie prawa dewizowego
- naruszeniem obowiązków dewizowych
- niedopełnieniem obowiązku nadzoru

Art. 97. 1. Kto wyłudza zezwolenie dewizowe przez podstępne wprowadzenie w błąd organu uprawnionego do udzielania takich zezwoleń, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie.
2. Tej samej karze podlega, kto używa dokumentu uzyskanego w sposób określony w
3. Usiłowanie przestępstwa skarbowego określonego w 1 lub 2 jest karalne.
4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w 1 lub 2
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
Art. 98. 1. Kto bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dokonuje obrotu kapitałowego,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
Art. 99. 1. Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dokonuje rozporządzenia wierzytelnością od nierezydenta w sposób uniemożliwiający w terminie jej wymagalności niezwłoczny transfer z zagranicy zagranicznych lub krajowych środków płatniczych, będących przedmiotem świadczenia tej wierzytelności,
podlega karze grzywny do 480 stawek dziennych.
Art. 100. 1. Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dysponuje wartościami dewizowymi lub krajowymi środkami płatniczymi posiadanymi za granicą w sposób niezapewniający ich niezwłocznego transferu z zagranicy,
podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych.
2. Tej samej karze podlega rezydent, będący osobą fizyczną, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dysponuje wartościami dewizowymi uzyskanymi w czasie pobytu za granicą w sposób niezapewniający ich transferu z zagranicy w wymaganym terminie.
3. Jeżeli kwota wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, o których mowa w 1 lub 2, nie przekracza ustawowego progu, sprawca
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
Art. 101. 1. Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dokonuje płatności lub ją przyjmuje lub dokonuje transferu w obrocie dewizowym bez pośrednictwa uprawnionego banku,
podlega karze grzywny do 480 stawek dziennych.
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
Art. 102. 1. Kto bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom wyraża zobowiązanie pieniężne w obrocie dewizowym z zagranicą w inny sposób niż w walucie polskiej lub w walucie wymienialnej,
podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych.
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
Art. 103. 1. Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom prowadzi działalność kantorową,
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
Art. 104. 1. Kto wbrew obowiązkowi nie udziela ustnych lub pisemnych wyjaśnień lub nie udostępnia wymaganych dokumentów w sprawach objętych kontrolą dewizową,
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

13. Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko organizacji gier losowych i zakładów wzajemnych
Art. 107. 1. Kto wbrew przepisom ustawy, regulaminu lub warunkom zezwolenia urządza lub prowadzi grę losową lub zakład wzajemny,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
2. Tej samej karze podlega, kto na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uczestniczy w zagranicznej grze losowej lub zagranicznym zakładzie wzajemnym.
3. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu zabronionego określonego w 1 lub 2 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej z organizowania zbiorowego uczestnictwa w grze losowej lub zakładzie wzajemnym,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.
4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w 1 lub 2
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
Art. 108. 1. Kto bez wymaganego zezwolenia albo wbrew jego warunkom urządza lub prowadzi loterię fantową, grę bingo fantowe, loterię promocyjną lub grę w automatach losowych,
podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych.
2. Jeżeli nadwyżka z loterii fantowej lub gry bingo fantowe była przeznaczona na cel społeczny, sprawca czynu zabronionego określonego w 1
podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych.
Art. 109. Kto uczestniczy w grze losowej lub zakładzie wzajemnym urządzonym lub prowadzonym bez wymaganego zezwolenia albo wbrew jego warunkom,
podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych.
Art. 110. Kto, nie będąc do tego uprawnionym, z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej trudni się sprzedażą losów lub innych dowodów udziału w grze losowej lub zakładzie wzajemnym, podlega karze grzywny do 360 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności, albo obu tym karom łącznie.

14. Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko prywatyzacji mienia Skarbu Państwa
Art. 112. 1. Kto składa fałszywe oświadczenie w celu wyłudzenia od Skarbu Państwa powszechnego świadectwa udziałowego, nieodpłatnie zbywanych akcji spółek należących do Skarbu Państwa, bonu prywatyzacyjnego, świadectwa udziałowego funduszu przemysłowego lub innego świadczenia określonego w przepisach o prywatyzacji mienia Skarbu Państwa, do którego otrzymania nie jest uprawniony,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie.
2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w 1
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.