Jak wyrazić to, co czuję, czyli opis przeżyć wewnętrznych

Czy często mówisz o tym, co przeżywasz i czujesz? Raczej nie, bo nie lubisz się "wywnętrzać", bo nie masz nikogo bliskiego, przed kim mógłbyś się otworzyć. A może po prostu nie potrafisz wyrazić przeżyć słowami? Czasem zresztą nie potrzeba słów - wystarczą małe gesty, bu okazać to, co się czuje.
Często o twoich przeżyciach mówi mimika - wyraz twarzy, spojrzenie, a także siła i barwa głosu,
gestykulacja (np. gwałtowne ruchy lub zastygnięcie w bezruchu).
Swoje uczucia sygnalizujesz też wykrzyknieniami i równoważnikami zdań, np.Ojej! To niesamowite!
Straszne! Ach, jak pięknie! Jak cudownie! Fantastycznie!

Do wyrażenia tego, co się czuje mogą być przydatne określenia:
- stanu psychicznego
- stanu uczuciowego
- przeżyć wewnętrznych

Stan psychiczny trwa przez krótszy lub dłuższy czas, przejawia się w ludzkich reakcjach mniej
lub bardziej gwałtownych, por. zwroty:

ktoś wybucha - złością
ktoś wybucha - gniewem

ktoś wpada - w złość
ktoś wpada - w panikę
ktoś wpada - w gniew

kogoś ogarnia - lęk
kogoś ogarnia - radość
kogoś ogarnia - zadowolenie
kogoś ogarnia - rozczarowanie
kogoś ogarnia - niepokój

SAMI MOŻEMY KONTROLOWAĆ SWOJE STANY PSYCHICZNE, NP.
- opanowywać strach,
- tłumić gniew,
- hamować wzruszenie,
- przezwyciężać niepokój,
- pozbywać się (wyzbywać się) zazdrości, złości
- otrząsnąć się (wydobywać się) z depresji.

OPISUJĄC PRZEŻYCIA WEWNĘTRZNE (WŁASNE LUB INNYCH OSÓB, M.IN. BOHATERÓW
LITERACKICH), UWZGLĘDNIAMY:
- przyczyny tych przeżyć
- uczucia i doznania
- przejawy zewnętrzny stanów psychicznych (np. zachowanie się, zmiany w wyglądzie)