Rzeczpospolita XVI wieku przeżywa złoty wiek za panowania ostatnich Jagiellonów -rozprawka

Teza zawarta w temacie słusznie potwierdza fakt, że okres panowania ostatnich królów z dynastii Jagiellonów, Zygmunta Starego i Zygmunta Augusta, jest nazywany
?Złotym Wiekiem Rzeczpospolitej?. Wtedy bowiem państwo polskie przeżywało okres rozkwitu kulturalnego i gospodarczego.
Postaram się podać odpowiednie argumenty potwierdzające tą tezę.

Jako pierwszy argument omówię system władzy w kraju.
Gdy Zygmunt Stary obejmował władzę, w Polsce system polityczny określała konstytucja Nihil Novi (z łac. ?nic nowego?). Głosiła ona, że decyzje ważne dla kraju będą podejmować
3 stany sejmujące: król, senat i izba poselska. Ustalono także, że uchwały będą podejmowane jednogłośnie. Do uchwalenia tej konstytucji zmierzył ruch egzekucyjny. Dzięki temu ruchowi politycznemu zniesiono także m.in. przywilej mielnicki. Magnatom, czyli najbogatszej sferze szlacheckiej, odebrano bezprawnie dzierżawione ziemie królewskie. Egzekwowano prawa, które magnaci łamali najczęściej. Głównym celem ruchu egzekucyjnego było oddanie przyszłości państwa w ręce nie tylko najbogatszej, lecz także najbiedniejszej szlachty.
Przez 150 lat działalności 3 stanów sejmowych udało się osiągnąć jednomyślność w panowaniu i podejmowaniu decyzji.

Drugim argumentem będzie polityka zagraniczna.
Na początku panowania, Zygmunt Stary prowadził bezkonfliktową politykę porozumienia z europejskimi państwami. Jedyny powód do obaw stanowiła Turcja. Dla dobra państwa Zygmunt Stary w 1515 roku zawarł sojusz z europejskimi państwami. Umocnieniem zawartego przymierza było małżeństwo brata Zygmunta Starego, Ludwika, z habsburską księżniczką. Sprawował on władzę na Węgrzech i w Czechach. W wypadku bezpotomnej śmierci Ludwika, trony te miały przejść na rzecz Habsburgów. Tak też się stało.
W 1526 roku Ludwik Jagiellończyk ginie pod Mochaczem, a trony te przypadają
Austrii i Turcji, która odbiła Habsburgom Węgry. Władza polska zawarła sojusz z Habsburgami, oraz zawarła pokój z Turcją czerpiąc z tego większe korzyści. Trwał on 70 lat.

W 1519 roku Krzyżacy wytoczyli wojnę Zygmuntowi Staremu, chcąc uzyskać całkowitą niezależność. Państwo Krzyżackie, mimo poparcia ze strony Habsburgów, przegrało wojnę. Albert Hohenzolern, wielki mistrz krzyżacki oraz siostrzeniec króla Polski, chcąc wykorzystać popularne w Prusach idee reformacji przeszedł na luteranizm i zlikwidował zakon krzyżacki, a na jego miejsce utworzył Prusy Książęce.
W 1525 roku Holenzolern jako książę pruski wyznania protestanckiego złożył z Krakowie hołd lenny królowi polskiemu. Był to pierwszy w tych czasach układ zawarty pomiędzy władcą protestanckim a katolickim. Zygmunt Stary, dbając o dobro państwa nigdy nie próbował zwołać wojen religijnych. Polska była krajem tolerancyjnym i nie palono na stosie ludzi innego wyznania.

Za kolejny argument posłużę się działalnością królowej Bony Sforzy d?Aragona,
żony Zygmunta Starego. Bona była przyzwyczajona, że kobiety też odgrywają ważną rolę
w polityce. Ona też taką odegrała.
Aby powiększyć pusty skarb dawała pożyczki na kredyt. Jej pomysł od razu zaowocował sukcesem. Doprowadziła również do koronacji syna, Zygmunta Augusta, za życia ojca, odsuwając w pewnym stopniu szlachtę od władzy.
Królowa Bona przybyła na dwór królewski razem z włoskimi architektami, malarzami, rzeźbiarzami. Rozpowszechnili oni ideę renesansu ? prądu umysłowego kształtującego się w tamtym czasie w Europie Zachodniej, a szczególnie we Włoszech. W tymże stylu został przebudowany zamek na Wawelu.
Za istotny argument uważam też panowanie Zygmunta Augusta po śmierci ojca.
Było ono również ?urodziwe?.

?Złoty Wiek? Rzeczpospolitej był korzystny dla państwa polskiego.
Uważam, że podałam wystarczające argumenty na potwierdzenie tezy z tematu.