Chrystianizacja Imperium Rzymskiego

SCHARAKTERYZUJ PROCES CHRYSTIANIZACJI IMPERIUM RZYMSKIEGO

Chrześcijaństwo to religia monoteistyczna powstała w pierwszych kilkunastu latach naszej ery na terenie Palestyny . Wywodzi się z judaizmu, a głównym prorokiem dla jej wyznawców jest Jezus Chrystus. W momencie wykształcenia się chrześcijaństwa Imperium Rzymskie zajmowało większość świata znanego ówczesnym ? od Brytanii na północy, poprzez Północną Afrykę na południu, aż do Półwyspu Arabskiego. Wiara chrześcijańska od momentu powstania sukcesywnie rozprzestrzeniała się na tych terenach, aby ostatecznie w 380r. stać się oficjalną religią Imperium.
W momencie śmierci Jezusa (prawdopodobnie ok. 7r n.e.) Palestyna znajduje się pod panowaniem Imperium Rzymskiego. Ziemią podbitym Rzymianie nie narzucali własnych bogów, pozwalając im wyznawać własną wiarę. Jednak zasadą było zaakceptowanie boskości cezara, monarchy Imperium. Chrześcijanom natomiast zabraniała tego doktryna ich wiary ? stąd wynikał konflikt pomiędzy nimi, a Rzymianami.
Według Nowego Testamentu (święta księga chrześcijan) Jezus Chrystus miał 12 uczniów, apostołów, którzy po jego śmierci wyruszyli rozpowszechniać nową religię. Na początku, byli oni traktowani, jako niegroźna sekta. Jednak w I w. Chrześcijaństwo znacznie się rozpowszechniło. Doprowadziło to do powstania gmin chrześcijańskich na terenie Imperium. Najbardziej znanym głosicielem nowej religii był św. Paweł. Został zamordowany podczas swojej podróży misyjnej do Rzymu.
Dla chrześcijan prześladowania rozpoczęły się za rządów cesarza rzymskiego Nerona. Oskarżył on ich o podpalenie Rzymu w latach 60 I w. (wydarzenia te były tłem dla powieści Henryka Sienkiewicza ?Quo vadis?). Kolejni władcy Imperium, między innymi Trajan, Marek Aureliusz, czy Dioglecjan w krwawy sposób zwalczali chrześcijaństwo. Także ludność pogańska prześladowała wyznawców Chrystusa.
Jednak pomimo tego wszystkiego nowa religia systematycznie rozprzestrzeniała się zdobywając coraz większą liczbę wyznawców.
Co prawda tematem pracy nie jest wyjaśnienie przyczyn, które stały za tak szybką popularyzacją chrześcijaństwa, ale chyba warto zastanowić się nad tym przez chwilę. Dlaczego właściwie mieszkańcy Imperium rezygnowali z dotychczasowego wielobóstwa, wygodnego z resztą dla nich, na rzecz wiary w jednego boga, której wyznawanie groziło represjami? Może ze względy na treść nauk Chrystusa? Dotychczasowi bogowie, bezustannie walczący miedzy sobą, potężni, ale przerażający w zestawieniu z chrześcijańskim bogiem-ojcem, kochającym człowieka faktycznie mogli wypadać nieprzyjaźnie. Poza tym tryumf Jezusa, zwykłego śmiertelnika nad śmiercią ? tak, to mogło imponować starożytnym.
Prześladowania chrześcijan skończyły się w roku 313r., kiedy to cesarz Konstantyn I wielki wydał edykt nantejski. Chrześcijaństwo było już wówczas obecne na terenie całego imperium, i zdobywało coraz szersze rzesze wyznawców. Wprowadzenie tolerancji religijnej było konieczne.
W kwestii zarządzania gminami chrześcijańskimi funkcjonował już wówczas hierarchiczny, jednoosobowy system, gdzie szczególne miejsce zajmował kapłan Rzymu (ze względu na śmierć w Rzymie św. Piotra)
Kolejnym krokiem na drodze do chrystianizacji Imperium było ustanowienie chrześcijaństwa, jako religii panującej. W 380r. za rządów Teodozjusza I Wielkiego chrześcijaństwo stało się oficjalną wiarą Rzymu.
Jednak ostatecznym zwycięstwem chrześcijaństwa było wydanie w 392r przez Teodozjusza I Wielkiego zakazu wyznawania stałych bogów.
Chrześcijaństwo w ciągu czterech stuleci rozprzestrzeniło się na obszarze Europy, Azji, Afryki wypierając wszechobecny politeizm. Po upadku Imperium utrzymało się nie tylko w Bizancjum, ale także na zachodnich terenach byłego Imperium. Przyjęcie chrześcijaństwa przez Rzym w 380r było nieuniknione wobec gwałtownej ekspansji tej religii, jednak z drugiej strony przyczyniło się do jeszcze większego jej spopularyzowania. Długofalowym skutkiem było ?zaszczepienie? kształtującej się Europie chrześcijaństwa jako podstawowej religii (skutki widoczne do dziś;))