Zbrodnie

Zbrodnie, które wstrząsneły światem
1)Rosemary i Fred West - angielskie małżeństwo, oskarżone o zamordowanie 12 kobiet i dziewcząt i zakopywanie ich ciał w ogrodzie przez okres 20 lat. Większość z ofiar została pogrzebana w ich domu w Gloucester w Anglii. Na początku władze odnalazły tylko trzy ciała w ogródku Westów. Ponieważ od dłuższego czasu policja nie znalazła żadnych innych śladów ani ciał, śledczy zasugerowali, że małżeństwo musiało zakopać odnalezione ofiary poza domem, gdyż w ich piwnicy zabrakło miejsca.
2)Dennis Rader ? nazywał się BTK, od pierwszych liter angielskich
Słów określających metody, które stosował: blind [skrępować]
Torture [torturować], kill [zabić]. W latach siedemdziesiątych, przez 5 lat
terroryzował swoimi okrutnymi zbrodniami miasto Wichita. Brutalnie
zamordował siedem osób, zwodził policję, straszył media wysyłanymi
przerażającymi listami i makabrycznymi ?trofeami?.
Rader pisał o swoich ofiarach jako ?projektach?. Swoje narzędzia zbrodni (pistolet, taśma, lina, kajdanki) trzymał w torbie na kręgle, mówił o nich ?hit kit?. Nie zapominał również o ubraniach, w które przebierał się przed dokonaniem morderstwa.
Morderca opracował swój sposób na kolejne zbrodnie. Krążył po mieście w poszukiwaniu nowej ofiary, śledził je, poznając jej codzienne przyzwyczajenia. Czekał na najlepszy moment do ataku. Starał się nawiązać kontakt z potencjalnymi ofiarami, w celu łatwiejszego ich rozpracowania. Rader często śledził kilka potencjalnych ofiar w tym samym czasie, aby móc kontynuować swoje działania, nawet jeżeli jedna z ofiar będzie poza zasięgiem. W dniu morderstwa Rader odcinał linię telefoniczną, wkradał się do domu ofiary i czekał, aż wróci.
Aby uspokoić swoje ofiary udawał gwałciciela, który chce tylko zaspokoić swoje fantazje seksualne. Wiele ofiar słysząc to godziło się na współpracę sądząc, iż po zgwałceniu napastnik pozostawi je w spokoju. Rader krępował, torturował i zabijał swoje ofiary. Dusił je aż traciły przytomność, następnie czekał aż się ockną aby ponownie je dusić. Ten rytuał powtarzał wielokrotnie, zmuszając ofiarę do wielokrotnego ocierana się o śmierć.

3)Gary Ridgway - Mieszkał w domu Auburn w Waszyngtonie. Od młodzieńczych lat miał obsesję na punkcie prostytutek oraz dysfunkcjonalne związki z kobietami
Bestialsko zamordował ponad 50 kobiet (do tylu morderstw się przyznał) jednak policja podejrzewa, że ofiar mogło być nawet 2 razy więcej. Jego ofiarami padały prostytutki, które dusił. Ciała porzucał w ulubionych przez siebie miejscach, brzegi Green River i inne, gdzie (według zeznań jego żony) lubił się kochać.
Swoich morderstw dokonywał w latach 80. XX wieku w Seattle i na jego przedmieściach. Został złapany w roku 2001 dzięki wyodrębnieniu jego DNA z pozostawionej na kamieniach spermy.. W roku 2003 został skazany na dożywocie w zamian za współpracę w śledztwie i wskazania miejsc w których porzucał zamordowane kobiety.

4) Jack Unterweger - Unterweger po raz pierwszy został skazany w 1976 za zamordowanie prostytutki. W czasie odbywania kary w więzieniu, napisał serię opowiadań, sztuk teatralnych i autobiografię, które zrobiły z niego ulubieńca kawiarnianych intelektualistów w Wiedniu. Okrzyknięty wzorem rehabilitacji, Unterweger został warunkowo zwolniony w 1990. W momencie zwolnienia cieszył się wielką sławą jako pisarz, często goszcząc w telewizyjnych talk show i lansując swoisty styl życia.

Unterweger był pierwszym seryjnym mordercą w historii niepodległej Austrii. Zazwyczaj dusił swoje ofiary ich własną bielizną, po czym porzucał ciała w seksualnie sugestywnych pozycjach. Dla austriackiej opinii publicznej zbrodnie te były czymś zupełnie nowym i zaskakującym i powodowały ogólny wstrząs oraz przerażenie. Prostytucja w kraju była legalna, a zbrodnie przeciw prostytutkom były czymś rzadkim i wyjątkowym. Wydany został nakaz aresztowania, ale Jackowi udało się uciec ze swoją 18-to letnią przyjaciółką. Para uciekała przez Szwajcarię, Francję, USA kontaktując się w międzyczasie z prasą i telewizją w Austrii. Unterweger twierdził że jest niewinny. Podążając śladem użycia karty kredytowej, Interpol zdołał aresztować uciekającą parę w Miami.
Unterwegera deportowano do Austrii. Oskarżono go o 11 zabójstw. Rząd Austrii zgodził
się na włączenie do sprawy Czechosłowacji i USA.

5) Ivan Robert Marko Milat - Między 1992 i 1993 rokiem, w lasach w okolicach Sydney znaleziono płytkie groby z ciałami siedmiu młodych turystów, w tym dwóch z Wielkiej Brytanii. Rozpoczęło się największe polowanie na mordercę w historii Australii.
* Zabójstwa
Dnia 19 września 1992 roku, wędrujący po australijskim buszu turysta znalazł, na terenie stanu Belanglo, szczątki młodej kobiety pogrzebanej w płytkim grobie. Policja zidentyfikowała zwłoki Joanne Lesley Walters z Anglii, która zaginęła razem ze swoją koleżanką, Caroline Clarke, w czasie wycieczki wzdłuż Hume Highway. Następnego dnia policja znalazła pozostałości zwłok Caroline. Była pochowana kilka metrów od miejsca, gdzie zamordowana została Joanne. Po oględzinach stwierdzono, że głowa Caroline została ponad dziesięć razy przestrzelona z broni palnej. Po intensywnych poszukiwaniach policjanci uznali, że w okolicznych lasach nie ma żadnych innych ciał.
Mimo tego, trzynaście miesięcy później policja odkryła ciała Deborah Everist i Jamesa Gibsona. Okoliczności były podobne, pozostałości szkieletu Deborah znaleziono w dwóch płytkich grobach. Została zamordowana ciosami noża, analiza szkieletu wykazała pogruchotaną szczękę i czaszkę. James zginął od ciosów nożem, tak mocnych, że w ich wyniku ofierze popękały kości.
Kolejne odnalezione ciała należały do Simone Schmidl, Gabora Neugebauera i Anji Habschied. Wszystkie pochowane były w płytkich grobach i nosiły ślady wyjątkowo brutalnego traktowania. Simone została zabita wielokrotnymi ciosami nożem w plecy. Czaszka Gabora była podziurawiona sześcioma kulami. Anji morderca uciął głowę.
*Dochodzenie
Dr Peter Bradhurst był patologiem wyznaczonym do prowadzenia badań kryminalistycznych w tej sprawie, wykonał autopsje wszystkich ofiar. Jego zadaniem było zidentyfikowanie ofiar i rozpoczęcie trudnego i skomplikowanego procesu ustalania przyczyn ich śmierci. Pomimo tego, że ze znalezionych zwłok pozostały tylko kości, udało mu się znaleźć dowody dekapitacji ofiar, ich krępowania, okrutnych, zadawanych nożem ciosów oraz zaaranżowanych na egzekucję rozstrzeliwań. Wszystkie ofiary (oprócz jednej) były napastowane seksualnie, zarówno przed jaki i po śmierci.
Biorąc pod uwagę zakres obrażeń i różnorodność metod ich zadawania, zespół dochodzeniowy doszedł do wniosku, że zabójca lub zabójcy, "poświęcali" kolejnym ofiarom coraz więcej czasu.
Sierżant Gerard Dutton był ekspertem balistycznym w tym śledztwie i uczestniczył w większości wizji lokalnych. Był przekonany, że pociski i łuski zebrane w kilku miejscach zbrodni pozwolą na identyfikację broni używanej przez morderców. Odtworzył część strzałów - wyniki mroziły krew w żyłach. Niektóre rany postrzałowe ofiar wskazywały na to, że strzały oddawane były z trzech różnych kierunków, pomimo że łuski znajdowały się w jednym miejscu. Zasugerował, że strzelający strzelał z jednego miejsca, robiąc sobie przerwy na "przestawienie" głowy ofiary. Innymi słowy ofiary użyte były jako cele do ćwiczenia strzelania.
Pociski i łuski zebrane w miejscu pierwszej zbrodni zostały zidentyfikowane jako amunicja wystrzelona z powtarzalnego karabinka "Ruger". Sporządzona została lista wszystkich egzemplarzy tego typu broni, znajdującej się w posiadaniu lokalnej społeczności i mieszkańców w sąsiedztwie lasu, gdzie znaleziono ofiary. Policja przygotowała plan konfiskaty broni do prób balistycznych. Niestety plan ten wyciekł do prasy przed rozpoczęciem akcji, dając sprawcy czas na pozbycie się broni.
Do sprawy został wówczas włączony doktor Rod Milton, policyjny psychiatra z ponad dwudziestoletnim stażem. Po obejrzeniu miejsca pierwszej zbrodni, doszedł do wniosku, że za zabójstwa może być odpowiedzialnych dwóch sprawców - sądząc po tym jak zamordowano pary ofiar. Clarke dostał 10 kul i jedno pchnięcie nożem, mając cały czas zawiązane oczy. Zabójstwo Waltersa zostało dokonane przy pomocy brutalnych pchnięć nożem - ponad 20 ran w plecach i co najmniej 10 w klatce piersiowej. Doktor doszedł do wniosku, że potencjalni dwaj zabójcy mogą być braćmi. Jeden z nich jest starszy i pełni dominującą rolę, a drugi młodszy, o równie sadystycznych skłonnościach, ale bardziej uległy. Główny sprawca miał, według określonego profilu, około 30 lat, mieszkał na przedmieściach, mógł być zatrudniony na wymagającym średniego poziomu kwalifikacji stanowisku fizycznym, związanym z pracą na zewnątrz. Potencjalny sprawca prawdopodobnie przejawiał w przeszłości agresję wobec władzy i autorytetu. Według opracowane profilu, sprawca przejawiał w przeszłości aktywność homo lub biseksualną i był zaangażowany w niestabilny lub nieprzynoszący mu satysfakcji związek uczuciowy.

.Sipho Mandla Agmatira Twala zwany "Dusicielem z Phoenix" w latach1994-1997 zamorodował dziewiętnaście kobiet.
*Zabójswta
Jak wielu innych seryjnych morderców, Twala od dzieciństwa fascynował się zabijaniem, ale twierdzi, że dopiero wykonany przez jego dziewczynę zabieg aborcji wyzwolił w nim żądzę realizacji swych fantazji. Czarujący, śmiały i wygadany Spiho potrafił przekonywać poszukujące pracy kobiety, że jest w stanie załatwić im dobrze płatne zajęcie w okolicy. Jego celem były kobiety z plemienia Zulu. Trafiał do nich używając lokalnego narzecza, co pozwalało, że czuły się pewniej i bezpieczniej. Był w stanie przekonać kobiety, by szły z nim na pola trzcinowe u podnóży Mount Edgecombe, w których sąsiedztwie znajdował się jego dom-tam właśnie gwałcił je i dusił. Sposób wiązania ich wskazywał na rozwój fascynacji Twali metodami krępowania ofiar. Odzież ofiar stanowiła dla niego trofeum. Dzięki temu policja była w stanie powiązać ze sobą zbrodnie i sformułować akt oskarżenia. Po powrocie do domu, splatał odzierz i bieliznę ofiar w różnego rodzaju sznury i węzły, których używał do następnych zabójstw. Miał obsesję na punkcie wiązania i krępowania. Twala mordował na polach trzcinowych bo czuł się tam pewnie, nawet po odnalezieni pierwszego ciała droczył sie z policją porzucając ciała w tych samych miejscach. Często z oddali przyglądał się policji przeszukującej teren w poszukiwaniu dowodów zbrodni, siedząc wygodnie w swojej zagrodzie.
* Śledztwo
Miki Pisorius najwybitniejsza psycholog kryminalna w RPA opracowała profil zabójcy w niecały miesiąc od rozpoczęcia śledztwa,to był jej pierwszy profil jaki napisała zupełnie samodzielnie.Profil był w 99,99% dokładny,prawie doskonale oddawał cechy osobowości Twali.Jedyna nieścisłością było wykształcenie które oceniła nieco wyżej.Była niemal pewna że zabójca i jego ofiary są z tego samego plemienia.Rankiem 29 sierpnia 1997 oddziały policji wkroczył do jego osady.Badanie próbek DNA powiązało go ze zbrodniami.Zgodnie z prawem RPA te dowody były wystarczające aby go oskarżyć,ale śledzczy postanowił uzyskać od niego pełne zeznanie.Twala złożył pełne zeznania w ciągu 45 minut
*Rozprawa
Pierwsza ofiara której udało się uciac była kulczowym świadkiem oskarżenia.Ale było ono zagrożone kiedy okazało się że zniknęła.Kobieta od czasu napadu wielokrotnie zmieniała pracę oraz miejsce zamieszkania.Ostatecznie jednak sąd uznał go za winnego 16 zabójstw i skazał na 506 lat wiezienia.Sipho Agmatir Twala słuchał wyroku z uśmiechem na twarzy.