Prawdziwym imieniem Don Kichota było Quijada. Bohater książki Miguela de Cervantesa jest pięćdziesięcioletnim rycerzem, żyjącym w hiszpańskim mieście La Mancha na przełomie XVI i XVII wieku.
Był wysoki, silny i chudy. Miał długie czarne wąsy i smukłą twarz.
Don Kichot dobrze znał obyczaje rycerskie, przeczytał wiele książek o rycerstwie, słyszał wiele historii o rycerzach. To co wiedział o rycerstwie, a była to wiedza bardzo rozległa, tak mu namieszało w głowie, że nie odróżniał prawdy od fikcji. Myślał o historiach napisanych, jak o wydarzeniach mających miejsce w rzeczywistości. Stał się dziwakiem.
Pewnego dnia postanowił zostać rycerzem. Przygotował konia, miecz, tarczę i zbroje. Ponad to namówił sąsiada, żeby ten był jego giermkiem. Quijada pierwszą walkę stoczył z wiatrakami, które wyobrażał sobie jako olbrzymów atakujących go. Wydarzenie to pokazuje co zrobiły z nim przeczytane książki. Miał wielce wybujałą wyobraźnię.
Moim zdaniem postać Don Kichota była naprawdę dziwna. Człowiek który sprzedaje cały majątek po to, aby mieć pieniądze na książki o rycerstwie, nie może być normalny. Don Kichot to postać ekscentryczna.