Ideologia subkultury metal

Jak podaje Wikipedia - wolna internetowa encyklopedia subkultura metal powstała w latach 70'tych ubiegłego wieku, jednak swój ostateczny kształt i popularność zyskała jednak dopiero w następnej dekadzie, dzięki takim zespołom, jak: Iron Maiden, Venom, Slayer czy Metallica. ?W pojawieniu się metalu można zauważyć reakcje na ekspansje stylu disco. [...] Cześć młodych ludzi zdecydowanie odrzuciła ten skrajnie skomercjalizowany oraz wspierany przez konserwatywne media nurt muzyki rozrywkowej na rzecz powrotu do ostrego rocka.?
Przy omawianiu ideologii subkultury metal, należy zdać sobie sprawę z tego, że podstawowym wyznacznikiem tej podkultury jest muzyka heavy-metalowa, mówiąc o tej subkulturze automatycznie mówimy o muzyce, dzięki której zyskała ona swoją nazwę.

Określenie jednolitej ideologii tej podkultury jest bardzo trudne a wręcz ośmieliłbym się na stwierdzenie, że jest to niemożliwe. W pracy Przemysława Piotrowskiego ?Subkultury młodzieżowe: aspekty psychospołeczne? natkniemy się na stwierdzenie, że: ?Subkultura metalowców nie opiera się na żadnej spójnej ideologii?. Jest to stwierdzenie bardzo trafne, ponieważ mój rozmówca: Karol, przedstawiciel omawianej subkultury uważa, że metal nie ma jednej ideologii, bo każdy zespół metalowy ma swoją własną ideologie, prezentuje odrębny system wartości. Właściwie to każdy metalowiec prezentuje inną postawę, ja na przykład uważam, że każdy z nas jest indywidualnością, wiec żyje własnym życiem, podejmuję ważne decyzje ucząc się na własnych błędach i nie patrzę wstecz, a każdy inny metal może się ze mną nie zgadzać, ponieważ uważa inaczej. I bardzo dobrze, bo między innymi na tym polega bycie metalem, na byciu tolerancyjnym wobec innych ludzi, ich postaw czy poglądów życiowych.?

Stwierdzenie mówiące, że ?podejmuję ważne decyzje ucząc się na własnych błędach i nie patrzę wstecz? zaprzecza słowom Mirosława Pęczaka: ?subkulturę metal można uznać za przejaw szerszego zjawiska współczesnej kultury(zwłaszcza kultury popularnej). Polegałoby to na odrzuceniu utopii szczęśliwej przyszłości na rzecz powrotu do mitów przeszłości?

W tekstach piosenek metalowych zauważalna jest bardzo różnorodna tematyka, każdy zespół przedstawia różne treści, dlatego nie można określić jednego rodzaju tej muzyki. Obecnie wyróżnia się około dziesięciu gatunków muzyki metalowej: black metal, death metal, speed metal, trash metal, doom metal, gothic metal, power metal, pop metal, nu metal oraz love metal.
Są to najbardziej popularne odmiany metalu, jednak autorzy kolejnych pozycji poświęconych metalowcom podają coraz różniejsze ich nazwy i w różnych ilościach. Mój rozmówca określił ten temat następująco: ?rodzajów metalu mogę wymienić tyle ile znam nazw różnych zespołów metalowych. Każdy zespół tworzy swój własny nurt, kierunek muzyki metalowej, doskonałym przykładem może być Apocalyptica, fiński zespół, który łącząc muzykę poważną z metalem gra cello rock a jednocześnie tworzy coś nowego, swoją swój własny nurt.? Należy wziąć też pod uwagę to, że muzyka jakiegoś zespołu metalowego, jako całość twórczości, może być uznana przez jednych za speed metal a przez drugich za trash metal. Granica niejednokrotnie jest zdumiewająco mało słyszalna. Jednocześnie wydanie każdego nowego albumu może zostać uznane za narodziny nowej odmiany metalu, tak jak miało to miejsce w przypadku zespołu HIM, który przez umieszczenie na okładce swojego nowego albumu odwróconego pentagramu w kształcie serca i zatytułowanie go Love metal stworzył nowy rodzaj tej muzyki.

Aby zostać metalem nie trzeba wyznawać jakiejś ideologii. Metalowców nie łączą jakieś wzniosłe idee czy mądre hasła głoszone w myśl szerzenia poglądów, łączy ich tylko zamiłowanie do muzyki. ?Na wizerunek metalowca składają się noszone przez fanów długie włosy, obcisłe spodnie (dżinsowe lub skórzane), skórzane kurtki ramoneski, czarne T-shirty z nazwami ulubionych zespołów, czasem rękawiczki z obciętymi palcami.? ?Można powiedzieć, że wszystko już było: długie włosy, obcisłe skórzane lub dżinsowe spodnie, pasy i pieszczotki, a jednak całość owego połączenia staje się na tyle specyficzna, że nit nie pomyli metalowca z punkami czy hipisami.? Z takim przedstawieniem wyglądu metalowca kategorycznie nie zgadza się mój rozmówca, uważa on, iż jest to opis bardzo stereotypowy i nieuzasadniony: ?w tak opisany sposób ubiera się jedynie część metali. Można śmiało powiedzieć ze 95% metalowców ubiera się tak jak normalni ludzie. Nie każdy człowiek, który jest metalem będzie obwieszczał się z tym całemu światu. Dziś najczęściej, metala można poznać po szczegółach takich jak pieszczocha, naszywka z nazwą ulubionego zespołu czy koszulka z czachą lub logiem zespołu, choć nie zawsze poznamy przechodzącego obok nas metala, ponieważ nie będzie on posiadał takich czy innych drobiazgów świadczących o przynależności do tej subkultury metal.? Do niedawna na stanie ewidencyjnym każdego metala musiał znajdować się plecak wojskowy tzw. kostka oraz nieodzowne długie włosy, przynajmniej do ramion. Dziś jednak wizerunek ten zaczyna coraz szybciej znikać, coraz trudniej spotkać te dwa elementy, tracą one na znaczeniu w wyglądzie metala.
Koncerty to bardzo ważne wydarzenia dla metalowców. To swojego rodzaju święto, pozwalają one na poczucie jedności, oderwanie się od rzeczywistości, normalności. ?Koncert heavy-metalowy jest nie tylko okazją do posłuchania ulubionej muzyki. Tego rodzaju imprezy bywają pieczołowicie inscenizowanymi widowiskami, obrzędami, podczas których dominuje atmosfera tajemniczości i grozy, budowana za pomocą scenografii, efektów specjalnych(dymy, efekty pirotechniczne), a także strojów i zachowań muzyków?. ?Koncert stwarza metalowcom okazję by być razem, by wyróżnić się jako rozpoznawalna społeczność. Obserwując takie koncerty można odnieść wrażenie, że dla metalowca podział na święto i codzienność jest bardzo doniosły. To właśnie podczas święta metalowcy stają się zwartą i wyrazistą grupą, epatującą odpowiednim wyglądem, podczas gdy, na co dzień rzadko wyróżniają się w tłumie.?

Bardzo krzywdzącym dla metalu jest stwierdzenie, że metalowcy to sataniści. Cytując za Przemysławem Piotrowskim: ?Powstanie subkultury satanistów w Polsce przypada na środek lat 80. i wiąże się z rosnącą w tym czasie popularnością zespołów heavy-metalowych. [...] Wśród kilku odmian muzyki metalowej sataniści preferują tzw. speed- i black - metal.?
?Jest to stwierdzenie śmieszne, to tak jak by powiedzieć, że wszyscy kibice to hools'i. To, że ktoś słucha metalu nie oznacza, że automatycznie staje się satanistą. Sam jestem metalem i praktykującym katolikiem. Oczywiście jakaś część metalowców jako religie deklaruje satanizm, lecz jest to tak mały procent, że nie można przez pryzmat tych osób oceniać całej subkultury.?
Podsumowując, subkultura metal nie posiada jednej wyrazistej ideologii. Jednak cechami charakterystycznymi dla metalu jako całości, będzie bunt przeciw całkowitej komercjalizacji, muzyka, która jest głównym wyznacznikiem tej subkultury oraz tolerancja dla innych subkultur, ludzi ich postaw i ideologii. A każdy metalowiec prezentując swoją odrębną ideologie będzie opierał się na tych głównych zasadach.