Ślimaki

1) Zarysy sylwetki pierwotnie dwuboczna symetria ewoluowała w budowę asymetryczną (wyróżniająca ślimaki spośród innych grup mięczaków) nastąpił obrót narządów wewnętrznych o 180^o
a) części ciała: dobrze wyodrębniona głowa, silnie umięśniona podeszwa, worek trzewiowy z płaszczem wytwarzającym muszlę, 1 lub 2 pary czułków, para oczu, otwór gębowy, nieparzyste organy wewnętrzne (serce, przedsionek serca, nerka);
b) muszla: nie wszystkie gatunki posiadają muszle, spiralnie skręcona prawo skrętne (rzadko lewo skrętne, egzemplarze w Indiach są przedmiotem kultu) przechylone na prawą stronę ciała. Składają się z trzech warstw:
- zewnętrzna (zbudowana z materii organicznej)
- środkowa (krystalicznej)
- wewnętrzna (utworzona z macicy perłowej) kształt i kolor uwarunkowany genetycznie (duże zróżnicowanie).Muszla u gatunków lądowych zimą tworzy ?dom? na zimowy sen-letarg.
c) sposób poruszania się: ślimaki pełzające przemieszczają się dzięki falującym skurczom podeszwy (ślimaków lądowych pełzanie ułatwia śluz produkowany przez komórki gruczołowe) lub wodnych podeszwa przekształca się w płetwę, średnia prędkość około 50 m/h;

2) Środowisko życia i tryb życia
- lądowe typowo wilgotne; słodkowodne; morskie

3) Budowa wewnętrzna
Układ oddechowy. Ślimaki oddychają z pomocą pierzastego skrzela lub tzw. płuca wykształcone u form lądowych i słodkowodnych, (wodne co pewien czas muszą się wynurzać na powierzchnię wody, aby zaczerpnąć powietrza atmosferycznego);
a) układ krwionośny otwarty - krew częściowo krąży wewnątrz naczyń krwionośnych, część wlewa się do jamy ciała, większość gatunków ma serce złożone z jednej komory i jednego przedsionka;
b) układ nerwowy - zbudowany ze zwojów mózgowych i trzewiowych, połączonych spoidłami. Wszystkie zwoje leżą w głowie, gdzie tworzą zwarte centrum nerwowe, pierścieniowato otaczające przełyk, część nadprzełykowa tej obręczy składa się z pary dużych zwojów głowowych, część od zwojów mózgowych odchodzą włókna nerwowe, unerwiające narządy zmysłów. Węch w czółkach drugiej pary o smak fałdy skórne po bokach głowy wrażenia świetlne odbierają za pomocą prostych oczu oraz całej powierzchni ciała wystającej z muszli, która również umożliwia czucie ruchów powietrza, wahań temperatury i wilgotności.
c) układ wydalniczy - ściśle uzależnione od środowiska. Układ tworzy nerka (z reguły nieparzysta) i odchodzący moczowód zakończony otworem wydalniczym. U form lądowych szkodliwe produkty przemiany materii usuwane są w postaci kryształków kwasu moczowego, a u form wodnych w postaci amoniaku i mocznika, ponad to nerka odgrywa znaczącą role w utrzymaniu ciśnienia osmotycznego w całym ciele mięczaka.