Rezonator akustyczny w kształcie długiej rury z jednej strony zamkniętej, z umieszczonym wewnątrz źródłem drgań. Jest tak wąska, że fale biegnące od źródła i odbijające się od zamkniętego końca rury można uznać za płaskie. W wyniku interferowania tych fal ze sobą powstaje fala stojąca. Przesuwając źródło drgań wzdłuż rury można znaleźć położenie rezonansowe, któremu odpowiadają fale stojące o szczególnie dużej amplitudzie. W postaci tradycyjnej rurę stanowi szklana rura zamknięta z jednej strony korkiem, a z drugiej wyprowadzony jest koniec pręta zaopatrzony w krążek nieco mniejszy od wewnętrznego przekroju rury. Pręt zamocowany jest w środku, wobec czego pocieranie go szmatką natartą kalafonią wywołuje falę stojącą o długości równej dwóm długościom pręta.