Przełom XIX i XX wieku do dziś przez historyków uważany jest za jeden z najbardziej spokojnych i postępowych okresów w dziejach ludzkości. Był to czas głębokich przemian, który obejmował wszelkie dziedziny działalności człowieka, począwszy od edukacji, a skończywszy na nauce i chociażby medycynie. ?To są wspaniałe czasy, panowie, wspaniałe czasy!?- tak wypowiadał się cesarz Wilhelm II na temat tego okresu w dziejach, ale czy miał rację? Czy słusznym jest nazywanie przełomu XIX i XX wieku "la belle epoque" - czyli "piękną epoką"?
Można stwierdzić iż ten okres w dziejach jest najbardziej obfitującym w odkrycia naukowe. Ogromna ilość uczonych przedstawiała swoje teorie, tym samym prowadząc do ciągłego rozwoju wszystkich dziedzin nauki. Jednym z największych odkryć jest na pewno zaobserwowanie zjawiska promieniotwórczości. Do tego odkrycia przyczyniło się wielu wybitnych uczonych: Pierre Curie, Ernest Rutheford i Polka Maria Skłodowska-Curie. Głównie prace naszej rodaczki oraz jej męża pozwoliły pogłębić wiedze o tym zjawisku. Wielkim odkryciemm w dziedzinie fizyki było odrzucenie teorii budowy materii głoszącej, że atom jest niepodzielny. Głębokie badania pozwoliły stwierdzić, iż jego budowa jest złożona. Jeden z wybitnych uczonych - Michał Faraday stwierdził, że magnetyzm jest powszechną właściwością materii, dając w ten sposób podstawy elektrotechnice, oraz dowodził, że światło, ciepło i elektryczność są przejawami tej samej siły natury. Wielki uczony Albert Einstein, twórca przełomowej teorii względności udowodnił, że światło przemierza przestrzeń w postaci fotonów i że prędkość w próżni jest niezmienna. Aby ugruntować teorie Einsteina Francuz Jean Perrin sprawdził ją. Z odkryć naukowych przejdźmy teraz do równie licznej grupy wynazlazków technicznych. Wiek XIX nazywano "wiekiem pary i elektryczności". W 1821r. wspomniany już wyżej brytyjski fizyk Michał Faraday skonstruował model silnika elektrycznego i od tego czasu systematycznie pracowano nad udoskonaleniem takich maszyn. Zjawiska z dziedziny elektryczności zaczęto masowo wykorzystywać w najnowszych wynalazkach takich jak np. żarówka wynaleziona przez Edisona. Prąd elektryczny znalazł zastosowanie w prawie wszystkich dziedzinach: transporcie, przepływie informacji, urządzeniach domowych, oświetleniu pomieszczeń.Postęp techniczny dotyczył również komunikacji i transportu. Duże znaczenie miało otwarcie Kanału Sueskiego i Panamskiego, które w dużym stopniu skróciło czas żeglugi. Parowce zaczęto zastępować takimi statkami jak np. słynny Titanic. W 1863 roku powstało pierwsze metro w Londynie. W następnych latach największe miasta świata rozpoczęły budowę własnych lini kolejki podziemnej.
To jedynie nieliczne z całej masy odkryć jakie dokonały się na przełomie XIX i XX wieku. Faktem jest, iż te wybitne osiągnięcia dotykały bezpośrednio życia codziennego, tym samym wyznaczały one nowe horyzonty nauce i pozwalały na zdecydowane poprawienie stanu życia zwykłych ludzi. Te przykłady obrazują mniej więcej jak ogromny był postęp techniczny w tamtych czasach. Nie bez powodu ten okres w dziejach zaczęto nazywać rewolucją naukowo-techniczną.
Niesamowitym jest jak ogromny postęp można było zaobserwować w medycynie. Wielką rolę odgrały odkrycia Ludwika Pasteura. Dowiódł on, że infekcje u ludzi i zwierząt wywołują drobnoustroje. Wyodrębnił również wąglika oraz wściekliznę. Dodać można jeszcze, że Pasteur dowiódł, że po przez szczepienia można zapobiec zarażeniu bakteriami a także opracował metodę ochronny żywności. Kolejnym odkryciem w dziedzinie medycyny były promienie X. Dzięki nim można było wykonaywać prześwietlenia, w efekcie których możliwe stało się obejrzenie układu kostnego, co oczywiście spowodoawło dużo trafniejsze diagnozy. Równie istotne znaczenie dla rozwoju medycyny i biologii były teorie Charlesa Darwina. W ogłoszonych dziełach naukowych: ?O powstaniu gatunków? i ?O pochodzeniu człowieka? dowodził, że świat roślinny i zwierzęcy powstał drogą stopniowego rozwoju i przemian organizmów prostych w coraz bardziej złożone i różnorodne. Uznał on, że człowiek także podlega tym prawom. Uważał on również, iż człowiek ukształtował się jako wynik zmian gatunku małp człekokształtnych. Była to popularna dziś teoria ewolucji.
Podsumowując- medycyna odegrała olbrzymią rolę na przełomie XIX i XX wieku. Dzięki licznym odkryciom z życiem uszło setki tysięcy zarażonych lub chorych ludzi.
Ogromny rozwój przemysłu i masa teorii przyczyniły się do innego spojrzenia na człowieka. Faktem jest, iż rewolucja naukowo-techniczna znaczaco wpłynęłą na życie przeciętnych ludzi - ich życie uległo poprawie. Podwyższył się standard bytu średniozamożnych. Rozpowszechniła się moda masowego życia. Wszystko robiono na ogromną skale. Nawet rozrywka i zabawy były masowe. Zaczęto również interesować się położeniem człowieka we wszechświecie, stosunkami między jednostką a społeczeństwem. Zagadnieniami tymi zajęły się nauki społeczne, szczególnie rozwinęły się historia i filozofia. W naukach historycznych badano przemiany zachodzące w społeczeństwie, przemiany polityczne, gospodarcze i kulturalne. W dziedzinie nauk społecznych i filozofii istotny wpływ mieli Marks i Engels. Głosili oni, że byt człowieka kształtuje jego świadomość, uznawali, że przyroda i ludzkość znajdują się w ciągłym rozwoju, który dokonuje się w ostrej walce przeciwieństw, a nie poprzez spokojną ewolucję. Z przyczynę faszyzmu uważa się, wypaczoną przez następców, teorię Fryderyka Nietzschego. Odrzucał on moralność chrześcijańską, którą uważał za ideologię ludzi słabych- ?rasy niewolników?. Był on natomiast zwolennikiem teorii wrodzonej siły człowieka. Takich ludzi,posiadających ową siłę, nazywał ?rasą panów?. Rozwój demokracji pobudził wśród kobiet wolę walki o równouprawnienia. Uzyskały dostęp do wykształcenia i pracy zawodowej. Na początku tylko nieliczne z nich rozumiały i widziały potrzebę zmian w starym wzorcu życia. Czekała je jednak jeszcze długa jeszcze walka o swoje prawa.
Na przełonie XIX i XX wieku dokonały się przemiany w świadomości egzystencji człowieka, zaczął on szkuać przyczyn i źródeł swojego pochodzenia.
"La Belle Epoque" - te słowa rzeczywiście najdosadniej ilustrują opisywany okres dziejów. Jak dotąd jeszcze nigdy nie zanotowano tak ogromnego postępu, w tylu dziedzinach, w tak krótkim czasie. Niesamowite jest również to, iż w latach 1871-1914 nie stoczono praktycznie żadnej wojny w Europie (nie licząc Bałkanów). Ale jest to okres burzliwy mentalnie, pełen zarówno destrukcji jak i bardzo efektywnej kreacji. Już nigdy nie doświadczymy tak ogromnego wybuchu myśli technicznej, gospodarczej i filozoficznej. Oczywiście całkowicie słusznym jest nazywnie tego okresu "Piękną epoką".