Charakterystyka Tartuffe’a i Elmiry.

Tartuffe tytułowa postać utworu pt: „Świętoszek” Moliera dawniej był szlachcicem, który rzekomo stracił swój majątek. Poprzez swoją nadzwyczajną pobożność opanował umysł Orgona którego przypadkowo spotkał. Zaślepiony postawą „Świętoszka” Orgon zaprosił go do swojego domu, aby z nim zamieszkał, jego matka pani Pernelle popierała postawę syna. Wszyscy domownicy od razu zdemaskowali fałszywą pobożność gościa lecz oskarżony gładko wychodził z każdej potyczki słownej. Mimo licznych prób Orgon i jego matka nie zmienili zdania na temat swojego „pupila” i tylko podkreślili swoją pozycję w rodzinie.
Elmira druga żona Orgona, była kobietą stateczną i roztropną. Początkowo nie zauważyła zła jakie przyprowadził do domu jej mąż. Potrafiła zadbać o siebie. Ubierała się ekstrawagancko i szykownie, jej ubiór krytykowała Pani Pernelle lecz ona jak zawsze odnosiła się do swojej drugiej matki z należytym szacunkiem. Była również bardzo inteligentna i pomysłowa, obmyśliła plan zdemaskowania Tartuffe’a przed swoim mężem. Sprawiła, że „Świętoszek” skrupulatnie odkrywał się przed Orgonem.
Te dwie wyżej wymienione postacie starły się ze sobą w kulminacyjnej scenie utworu Moliera. Elmira chcąc wybawić rodzinę od Tartuffe’a, uknuła intrygę, która miała na celu zdemaskowanie go. Bohaterka podstępnie zwabiła niczego nie podejrzewającego „Świętoszka” do pokoju, w którym rzekomo mieli być sami. Ukryty Orgon podsłuchiwał rozmowy między nimi. Tartuffe ukazał jaki jest naprawdę, nie krył swojego umiłowania do Elmiry. Dzięki dobrym intencjom udało jej się go uwieść i gdy ten poszedł sprawdzić czy na pewno są sam, gdy wrócił Orgon już na niego czekał. Tartuffe nie ukrywał tego, czemu udawał pobożnego i podkreślał jego bezmyślność ( Orgon przepisał jemu cały majątek).
Dzięki konfrontacji tych postaci poprzez komizm sytuacyjny w dziele Moliera poznajemy ich prawdziwe twarze. Elmira – kobieta bez skazy, oddana swojemu mężowi, intrygantka, zdolna do obrony rodziny ostatecznymi środkami. Tartuffe – dwulicowiec, fałszywie pobożny, dzięki sprytowi i nienagannej inteligencji zdobył władze nad domem, zdemaskowała go chęc posiadania cudzej żony.
Sądzę, że Ci dwoje kluczowi bohaterowie „Świętoszka” przyczynili się do tego, aby byli wspominani jeszcze przez wiele pokoleń. Moim zdaniem obie postacie mają cechy, które w dzisiejszym świecie są bardzo przydatne. W wielu sytuacjach potrzebna nam jest umiejętność planowania, sprytu i szybkiego myślenia ,którymi cechował się Tartuffe. Zaś od Elmiry powinniśmy pobrać naukę i tak jak ona powinniśmy dbać o swoich bliskich.