Johann von Goethe biografia.

BIOGRAFIA
Johann Wolfgang von Goethe urodził się 28 sierpnia 1749 roku we Frankfurcie nad Menem. Pochodził z zamożnej rodziny mieszczańskiej. Jego rodzice: ojciec radca cesarski i matka - córka burmistrza Frankfurtu zapewnili mu solidne wykształcenie. Został absolwentem uniwersytetu w Lipsku, gdzie uczęszczał na fakultety z prawa, literatury oraz malarstwa. Po ukończeniu studiów pracował w kancelarii prawniczej we Frankfurcie, a następnie w Wetzlarze. Wczesny okres pisarstwa Goethego wiązał się z nurtem "burzy i naporu" - "Sturm und Drang". Koncepcje głoszone przez przedstawicieli tego ruchu zwiastowały rychły upadek oświeceniowej myśli i nadejście romantyzmu. Na łamach dzieł manifestowali swój sprzeciw wobec ówczesnym, niesprawiedliwym rządom oraz istniejącej strukturze społecznej. Na gruncie tendencji "burzy i naporu" narodził się nowy typ bohatera literackiego, zwanego sentymentalnym, który był prototypem bohatera romantycznego. W tym czasie Goethe stworzył dzieła o nowatorskim dla stylu niemieckiego - charakterze subiektywnym, przepojone osobistymi uczuciami utwory liryczne "Powitania i rozłąka", "Znasz ten kraj", "Prometeusz", "Ganimed"; oraz dramat "Gtz z Berlichingen" W 1772 roku pełniąc służbę prawniczą w Wetzlarze poznaje Charlottę Buff, narzeczoną przyjaciela. Przeżywa wielką, zakazaną i niespełnioną, romantyczną miłość , bo Charlotta była przecież zaręczona z Chrystianem Kestnerem . Dwa lata później w niespełna dwa miesiące napisał swoją pierwszą powieść ?Cierpienia młodego Wertera? zainspirowaną tym nieszczęśliwym dla poety zdarzeniem. Przyniosła mu europejski rozgłos, a nawet miano twórcy wyklętęgo. Księża gromili go z ambon, a władze lokalne Lipska, gdzie utwór opublikowano, wydały zakaz sprzedaży niemoralnej, ich zdaniem, powieści. Po wydaniu powieści postanowił zerwać z adwokaturą i poświęcić się pracy pisarskiej. W 1775 r na zaproszenie księcia Karola Augusta wyjeżdża do Weimaru , gdzie pełni funkcję radcy dworu, a następnie rezydenta Izby Finansów. Odtąd będzie kojarzony z tym miastem, a nawet nazywany "poetą z Weimaru". Osiedlenie się w Weimarze staje się także równoznaczne ze zwrotem ku antycznym źródłom, ku włoskiemu renesansowi. Goethe romantyk w dojrzałym wieku ulega wpływom klasycyzmu. Nie zrezygnuje również z życia towarzyskiego, i intelektualnych dyskusji. Zawsze lubił otaczać się ludźmi sztuki, a do grona przyjaciół sławnego poety należeli między innymi równie sławni : Fryderyk Schiller, poeta romantyczny, i Johann Herder - filozof, zbieracz pieśni ludowych, który zainspirował Goethego do korzystania z folkloru. W Weimarze Goethe tworzy szereg swoich dzieł : ballady: "Król olch", "Rybak", "Uczeń czarnoksiężnika"; dramaty: "Ifigenia w Taurydzie" (1787), "Egmont" (1787), "Torquato Tasso" (1789), epos "Lis przechera" (1794), idylla "Herman i Dorota" (1798). Lata 1822-32 spędzone przez Goethego we Włoszech stanowiły tzw. okres klasyczny, który był najznakomitszym zwieńczeniem kunsztu pisarskiego. W tym czasie pracował nad dziełem swego życia, tragedią w dwóch częściach pt.: ?Faust?, pisaną w latach 1768-1831 (część pierwsza wyszła w 1808 roku, część druga ? w 1832) oraz autobiografia ?Z mojego życia. Zmyślenia i prawda? pisana w latach 1809-1831 a także ?Lata nauki Wilhelma Meistra? (1796), które wraz z drugą częścią ? ?Lata wędrówki Wilhelma Meistra? (1821) są klasycznym wzorem niemieckiej powieści edukacyjnej. Ostatnie lata życia to czas największej sławy Goethego, a druga część ?Faust? uwieńcza dzieło jego życia . Umiera 22 marca 1832 w Weimarze.