Miron Białoszewski (1922-1983) - poeta, autor tekstów prozatorskich i dramatycznych. Przeżył wiele lat okupacji w Warszawie i 63 dni powstania. Po wojnie imał się różnych zajęć, później założył z przyjaciółmi eksperymentalny Teatr Osobny. Wystawiał w nim programy oparte na własnych tekstach.
Jego poezja budziła zdumienie, jedni się nią zachwycali, inni ja krytykowali, odmawiając jej nawet miana poezji. Do dzisiaj twórczość Białoszewskiego uchodzi za trudną w odbiorze. Jego najsłynniejsze utwory to tomiki wierszy "Obroty rzeczy", "Mylne wzruszenia", pisany prozą "Pamiętnik z powstania warszawskiego".
Miron Białoszewski żył samotnie, w swoim warszawskim mieszkaniu miał tylko najpotrzebniejsze sprzęty. Oprócz stołu, krzesła, szafy, łóżka zaliczał do nich również gramofon. Uwielbiał muzykę, którą miał za towarzyszkę swego życia.
Na pytanie: czy czytał kiedyś poezję, odpowiedział kiedyś: "niechętnie". Zapytany: jakie książki czyta, odrzekł: "Bo ja wiem... Różne: historyczne, pamiętniki, dla pensjonarek, o świętych...Różne. To znaczy teraz, w tych latach podstarzałości, bo kiedyś to nie cierpiałem kryminałów czy jakichś międzyplanetarnych".
Podczas pogrzebu poety jeden z grabarzy nazwał go podobno "superlatywom człowieka".