J. W. Goethe "Faust".

Foust jest starszym człowiekiem, który po mimo swojego wieku i wiedzy nie dowiedział się co to znaczy być szczęśliwym. Pewnego razu gdy starzec chciał popełnić samobójstwo na jego drodze staje Mefistofeles. Daje mu eliksir młodości i chce pokazać mu co to jest szczęście. W zamian za to chce jego dusze.

Diabeł powiedział mu też, że gdy wypowie słowa "chwilo trwaj" zobaczy co to jest prawdziwe szczęście. Gdy Foust po wypiciu eliksiru stał się młodym człowiekiem, znalazł wybrankę swojego serca, ale spotykały go same problemy i niepowodzenia. Jego żona trafiła do więzienia, zmarło mu też dziecko. mimo to nie wypowiedział słów o których powiedział mu diabeł jak i dzięki temu nie dostał jego duszy.

Gdy lata mijały Foust stał się znowu starym człowiekiem. Był już zmęczony życiem i tym że nie dowiedział się tego co pragną i czego nie dała mu wiedza. Szczęście to jedyna rzecz jaką pragną. Zauważył ludzi którzy pracowali przy budowie tamy i postanowił pomoc im. Podczas pracy dostrzegł że jest potrzebny i że ktoś go docenił za to co robi. Dzięki pomocy innym poczuł co to jest szczęście.

J. W. Goethe pokazał nam że nie wiedza którą zdobywamy przez całe życie, a pomoc i uczucie że jesteśmy potrzebni drugiemu człowiekowi jest potrzebne by dowiedzieć się co to znaczy być człowiekiem szczęśliwym.