Pod bramami Miasta Słońca, w trakcie ostatnich dni wojny trojańskiej odbyła się najbardziej spektakularna walka ? między boskim Achillesem i dumnym Hektorem.
Achilles, łudząco podobny do Boga wojny Aresa, w cudownej, zbroi, roztaczającej oślepiający blask, stanął naprzeciw Hektora, syna króla Troi ? Priama. Hektor odziany był w piękną, spiżową zbroję. Duma i honor kazały mu stanąć naprzeciw walecznemu Achajowi, mimo iż czuł lęk w sercu. Ostatnia rozmowa między dwoma wojownikami zobrazowała ich charaktery ? Achillesa ? jako żądnego zemsty, emanującego wielkim okrucieństwem, ukazującego w nim cechy podobne zwierzęciu ? i Hektora, ceniącego wartości i prawa boskie nad całą resztę. Książę Troi był człowiekiem prawym, bogobojnym, o wysokiej moralności. Dotrzymujący słowa, broniący swojego państwa, był wzorem dla swoich poddanych. Spełniał się w każdej ze swych ról ? księcia, męża, ojca, brata i syna. Achilles natomiast, w swoim zachowaniu ? porywczy, gwałtowny, często poddający się emocjom, nie myślał racjonalnie. Bogów miał za nic, tak jak i rządzących Grecją. Miał ?kawał żelaza miast serca?, jednak osobą, którą szczególnie kochał był jego przyjaciel, Patroklos. Gdy Hektor zabił Patroklosa, Achilles poprzysiągł zemstę. Dotrzymał obietnicy ? Hektor zginął podczas owej walki, zaś Achaj zbezcześcił i zhańbił jego ciało.
Choć o całkiem odmiennych charakterach, byli niewątpliwie najdzielniejszymi z wojowników. Mimo, że odeszli, pamięć o nich na zawsze pozostanie wpisana w karty historii, a ich czyny będą rozsławiane z pokolenia na pokolenie.