Tryb Rozkazujący w języku niemieckim

Za pomocą trybu rozkazującego wyrażamy prośby, polecenia i rozkazy skierowane bezpośrednio do drugiej osoby lub do grupy osób. Tryb rozkazujący odnosi się więc do II os. l.pojedynczej i II os. l.mnogiej. Istnieje także forma grzecznościowa.

W liczbie pojedynczej do tematu dodajemy końcówkę -e.
W języku potocznym końcówka ta jest często opuszczana (lecz nigdy gdy temat kończy się na -d, -t, -tm, -chn, -ffn.)
Liczba mnoga trybu rozkazującego jest zawsze dokładnie taka sama jak forma czasownika w II os. l. mnogiej. Zaimek osobowy ihr znika.

Forma grzecznościowa trybu rozkazującego powstaje natomiast poprzez zmianę kolejności czasownika i zaimka osobowego Sie.

Przykład
machen (robić)

mach (temat czasownika) ewentualnie -e = Mach(e)! (Zrób!)
ihr macht (forma II os. l. mnogiej) = Macht! (Zróbcie!)
Sie machen (III os. l. mnogiej, forma grzecznościowa) = Machen Sie! (Niech Pan/Pani zrobi!)

Czasowniki nieregularne, odmieniające się przez osoby ze zmianą samogłoski e na i lub ie, zachowują tę zmianę tworząc tryb rozkazujący.

Przykłady
helfen
Hilf!
Helft!
Helfen Sie bitte!

nehmen
Nimm!
Nehmt!
Nehmen Sie!

fernsehen
Sieh fern!
Seht fern!
Sehen Sie fern!

essen
Iss!
Esst!
Essen Sie!

werfen
Wirft!
Werft!
Werfen Sie!

lesen
Lies!
Lest!
Lesen Sie!

Czasowniki haben, sein, werden posiadają własną formę trybu rozkazującego.
Hab!
Habt!
Haben Sie!

Sei!
Seid!
Seien Sie!

Werde!
Werdet!
Werden Sie!