Wędrowania pozwala odkryć prawdę o sobie i innych ludziach

Wędrówka jest inspiracją dla wielu wybitnych pisarzy. Stanowi temat do refleksji i dyskusji. Podejmowana, często dla poznania sensu istnienia, odkrycia tego co nieznane, staje się głównym celem w życiu człowieka, a nawet najważniejszą jego częścią.
Aby potwierdzić słuszność tematu mojej pracy odwołam się do utworu "Odyseja" Homera. Odyseusz, w czasie powrotu z wojny do rodzinnej Itaki, przeżywa wiele przygód. Każda z nich, począwszy od wyspy Lotofagów, gdzie udowodnił sobie i towarzyszom cechującą go wytrwałość oraz upór w dążeniu do celu, przez pobyt na wyspie czarodziejki Kirke, z którą zdradził żonę, kończąc na szczęśliwym powrocie do domu, pomaga mu w zdobywaniu doświadczenia. W swojej dziesięcioletniej podróży nauczył się podejmować ważne decyzje oraz dokonywać trudnych wyborów. Poczuł smak radości i cierpienia.
Podczas swojej tułaczki odwiedził wiele miejsc, poznał ludzi, a pzrede wszystkim samego siebię. Przez kilka lat Odyseusz podróżując, zaznajomił się z ludzmi i zrozumiał ich zwyczaje, poglądy i charaktery. Chciwość, naiwność, samolubstwo- cechy, które przejawiły się w towarzyszach Odysa podczas długoletniej tułaczki.
Następnym dobrym przykładem tego, iż wędrowanie pozwala odkryć prawdę o sobie i innych ludziach jest historia życia Skawińskiego. Przeżywając różne koleje losu spotykał ludzi, którzy wykorzystywali jego przyjaźń, otwartość, naiwność. Robili to cynicznie.W czasie burzliwej swojej tułaczki Skawiński zrozumiał, że powinien liczyć tylko na siebie.
Nie należy zapominać również o Małym Księciu, który podróżował, aby poznać nowych przyjaciół. W trakcie przemieszczania z planety na planetę, zarówno poznał samego siebie, jak również zachowania innych ludzi. Po długiej wędrówce zrozumiał, że to czego tak nieustannie szukał we wszechświecie, miał tuż nieopodal na swojej planecie. Przyjaciela miał przy sobie. Musiało wiele czasu upłynąć, aby zrozumiał, że to róża jest tą jedyną, i że jest i przyjaciółką, i kompanem w walce z przeciwnościami losu. W czasie tej wyprawy poznał różnych ludzi. Ze zdziwieniem dostrzegł, jak różne motywy decydują o ich zachowaniach i postawie wobec życia i innych ludzi. Nie wszystkie postacie były mu pokrewne. Potrzeba mu było wiele czasu w tej wędrówce, aby wreszcie zrozumieć, kto jest jego przyjacielem.
Z powyższych przykładów jasno wynika, że wędrowanie pozwala odkryć prawdę o sobie i innych ludziach. Człowiek przebywając z dala od domu, bliskich odkrywa inne strony życia i dotąd nieznane ludzkie charaktery. Możliwe, że w czasie jednej z takich wędrówek, dowiemy się wielu interesujących rzeczy o sobie i innych.