W języki niemieckim zdania przeczące tworzymy za pomocą nein, nicht i kein keine.
Kein keine zaprzecza rzeczownik z rodzajnikiem nieokreślonym. Forma ta określa osoby lub przedmioty, które nie istnieją w ogóle bądź są nieobecne. np.
- Hast du EIN Bleistift?
- Nein, ich habe KEINEN Bleistift.
NEIN może być samodzielnym przeczeniem lub występować przed zdaniem z przeczeniem NICHT i KEIN/KEINE, np.
- Lernst du?
- Nein. lub Nein, ich lerne nicht.
NICHT może odnosić się do orzeczenia lub całego zdania, wtedy najczęściej stoi na końcu zdania, np.
- David schreibt nicht.
- Wir essen nicht
UWAGA
Jeżeli orzeczenie jest dwuczęściowe nicht występuje przed jego drugą częścią, np.
- Carola will die Arbeit nicht machen.
Nicht może odnosić się do przymiotnika, przysłówka, rzeczownika z rodzajnikiem określonym, zaimkiem wskazującym i zaimkiem dzierżawczym, wtedy występuje przed wyrazem zaprzeczanym, np.
- Es ist nicht warm.
- Nein, das nicht das Haus. ale Ich sehe das Haus nicht.
- Das ist nicht meine Schultasche.