Charakterystyka Harry'ego Pottera

Harry Potter jest synem Lily Evans i Jamesa Pottera. Byli oni wielkimi czarodziejami, należącymi do Zakonu Feniksa, instytucji zajmującej się walką z czarnoksiężnikiem o imieniu Tom Marvolo Riddle, działającym pod pseudonimem Voldemort. Niestety, gdy Harry miał półtora roku, zostali przez niego bestialsko zamordowani. Na nieszczęście dla mordercy, gdy matka Harry’ego zdecydowała się oddać życie za swojego syna, zły czar odbił się w niego i osłabił go, zmuszając go do pół-życia w odosobnieniu, czekając na pomoc. Od tego czasu Harry stał się sławny i każde dziecko zna jego imię. Od tego czasu także cały świat czarodziejów zostaje uwolniony od tyranii Voldemorta i jego zwolenników. Małemu Harry’em, po zamachu na jego niewinne życie, został tylko jeden ślad — blizna w kształcie błyskawicy.

Niestety, po śmierci rodziców, jedynymi jego krewnymi stają się wredni mugole — rodzina siostry jego matki — Dursleyowie. Przez 10 lat pomiatają, gardzą i znęcają się nad nim. W swoje 11 urodziny bowiem dowiaduje się, że jest czarodziejem i trafia do Hogwartu — Szkoły Magii i Czarodziejstwa. Tam czeka na niego wiele nauki, zabawy, ale także niebezpieczeństw. W czwartej klasie Voldemort cudem powraca do żywych i z powrotem zaczyna siać postrach i zniszczenie.

Harry Potter jest wysokim, chudym nastolatkiem o kruczoczarnych włosach, małych ustach i zgrabnym nosie. Nosi okulary w kształcie koła zakupione przez wujostwo. Jego włosy zawsze są nieokiełznane i nie poukładane, zupełnie jak u ojca. Chłopak ma jasną cerę i zielone oczy po matce. Jego czoło zdobi blizna — jedyna rzecz podobająca mu się w swoim wyglądzie. W ciągu siedmiu lat nauki jego wygląd niewiele się zmienia, jedynie dorośleje i staje się mężczyzną. Jest chłopcem zwinnym, świetnie latającym na miotle. Jest wysportowany.

Harry jest dzielny, odważny, wytrzymały. Nie straszne mu tortury, niebezpieczne upadki czy nawet strata wszystkich kości w ręce. Nie boi się walczyć samemu z mordercą jego rodziców. Przeżywa śmierć najbliższych osób, a i tak jest silny. Jest zdeterminowany i niezłomny. Zawsze dąży do celu mimo wszystkich przeciwności.

Jest inteligentny i bystry. Szybko się uczy i rozwiązuje nawet najtrudniejsze zagadki. Ma świetną pamięć. Razem z jego najlepszymi przyjaciółmi, Hermioną Granger i Ronem Weasleyem są świetnymi detektywami. Potrafią wytropić każdego szybciej niż nawet Ministerstwo Magii. Pragnie za wszelką cele bronić swoich najlepszych przyjaciół.

W jego potyczkach często dopomaga mu szczęście. Jest bardzo spostrzegawczy, co dopomaga mu w grze w Quidditcha. Jego temperament zostawia wiele do życzenia. Często wybucha i krzyczy. Nie daje sobie wmawiać, że kłamie czy ma "świra". Jego sława bardzo mu przeszkadza.

Nie lubi publicznych wystąpień i sytuacji, gdy jest w centrum uwagi. Ma świetne umiejętności przywódcze, bardzo przydatne szczególnie podczas spotkań tajnej grupy samoobrony — Gwardii Dumbledora. Gdy nie musi, nie kłamie ani nie przeklina. To miły i uprzejmy chłopak. Zna dobre maniery i potrafi zachować się kulturalnie. Nie rani innych i choć w sprawach miłosnych jest niezbyt doświadczony, wszystko załatwia jak najdelikatniej.

Jego ojciec jest dla niego autorytetem. Niestety prześladuje go dar wpadania w tarapaty. Ciągle zostaje przyłapywany na szwendaniu się po zamku w środku nocy czy wplątywany, w których przestępstwa nie popełnił. Dziedziczy po rodzicach wielką fortunę, lecz mimo to nie gardzi biednymi. Pieniędzmi potrafi dobrze zarządzać. Nie kupuje rzeczy niepotrzebnych. Jest bardzo tolerancyjny. Nie ma dla niego znaczenia czy ktoś jest czystej krwi czarodziejskiej, czy nie, albo czy ktoś jest pół olbrzymem. Ma wzorowe poczucie hierarchii wartości i pragnie ich bronić. Szybko dojrzewa i jest świadom odpowiedzialności za wszystkie swoje czyny. Jest więc gotów przyjmować wszystkie kary z nią związane.

Nigdy nie okazuje swojej słabości, nawet gdy zmuszany do samookaleczenia. Jedną z nielicznych wad jest duma i łatwowierność. Pragnąc bronić swoich najbliższych, decyduję się nawet na śmiertelne niebezpieczeństwo. Czasami jest lekkomyślny. W pierwszej klasie chłopak jest nieśmiały, przestraszony, zagubiony — nie dorastał w magii. W szóstej klasie to już dojrzały, doświadczony czarodziej gotów porzucić dalszą naukę i karierę, aby ratować świat. Brak mu, jak to zawsze złośliwie powiadał Snape, dyscypliny i subtelności. Jest to chłopak z natury dobry. Nikogo nie prześladuje ani z nikogo się nie wyśmiewa. Nie popisuje się. Dba o dobre stosunki ze starszymi, szanuje ich.

Reasumując, chłopak ten jest godzien naśladowania przez młodzież całego świata. Jest wierny przyjaciołom, wie, co jest najważniejsze i wszystkie jego czyny są godne podziwu. Mam nadzieje, że niektórzy ludzie zmienią zdanie na temat tego młodego człowieka po przeczytaniu tego tekstu. To naprawdę postać pozytywna.