Jaką rolę odgrywa w naszym życiu nauka?

Nauka jest bardzo ważna i odgrywa ogromną rolę w życiu człowieka. Ma ona wiele dziedzin, które ciągle udoskonalają świat, ale nauka i wiedza nie polega jedynie na odkryciach czy wynalazkach. Wiedza to przede wszystkim umiejętność bycia człowiekiem, umiejętność życia. I tu mamy zawarty pierwszy argument.

Niektórym wydaje się, że „być człowiekiem” jest rzeczą bardzo prostą i nie wymaga ona żadnej nauki, jednak tak nie jest. „Być człowiekiem” to przede wszystkim rozumienie, co to znaczy. Otóż znaczy to umiejętność szanowania innych, pomoc innym, tolerancja wobec innych. Nie można być wrogiem dla ludzi. „Być człowiekiem” to posiadanie w sobie pozytywnych cech ludzkich. Jednak, żeby nauczyć się tego potrzebna jest nam wiedza. Ktoś może pomyśleć, że wiedza w „byciu człowiekiem” jest niepotrzebna, a żebym zapytała „kto to człowiek bez wiedzy”, to ten ktoś odpowiedziałby, że to człowiek bez wiadomości, człowiek, który nic nie wie i nie rozumie, a jeśli nic nie wie i nie rozumie to także nie wie co to znaczy „być człowiekiem”. I jest tu wyjaśnienie tego, że wiedza potrzebna jest w różnych rzeczach. Mycie naczyń, sprzątanie pokoju, chodzenie do szkoły są jednymi z tysięcy czynności, które wykonujemy podczas dnia. One również wymagają posiadania wiedzy. Wydaje się to nam bardzo niemądre, że takie rzeczy również wymagają nauki. Jednak to prawda. Kiedyś, jeszcze jak byliśmy mali, uczyliśmy się mówić, chodzić, patrzeć, a przecież uczenie się kojarzy nam się z przyswajaniem wiedzy, która jest podstawą życia.

Argumentem do tego, że nauka odgrywa ważną rolę w naszym życiu będzie to, że dzięki wiedzy potrafimy żyć w społeczności, być samodzielni i umiejętnie korzystać z pomocy, którą otrzymujemy od innych. Tego wszystkiego uczymy się od ludzi i również do tego jest nam potrzebna wiedza. Od ludzi czerpiemy wzorce naszych zachowań, sposób życia, uczymy się po prostu funkcjonować w społeczeństwie.

Teraz przejdę do kolejnego argumentu, a mianowicie sądzę, że wiedza jest nam potrzebna po to, aby zrozumieć innych. Zrozumieć to znaczy posiadać umiejętność pojęcia czegoś, czyli nauczenie się. Musimy umieć patrzeć nie tylko na siebie, ale też i na ludzi nawet tych obcych, tych, których nie znamy. Nie wolno nam myśleć tylko o sobie, o swoich sprawach. Należy pojąć, że nie jesteśmy jedyni na tym świecie i każdy z nas jest tak samo ważny. Wśród nas są ludzie, którzy posiadają władzę, wysokie stanowiska, ale także i ci, którzy tego nie mają, jednak pomimo tego, wszyscy jesteśmy równi i wszyscy mamy te same potrzeby. W tym przypadku również potrzebna jest wiedza, aby to zrozumieć, bo w tym tkwi najwięcej problemów.

Wiedza jednak to nie tylko umiejętność „bycia człowiekiem”, ale także i wiadomości o otaczającym nas świecie, których uczymy się w szkole. Tak jak już wcześniej wspomniałam, nauka ma wiele dziedzin. Uczymy się o wszystkim co znajduje się wokół nas. Potrafimy rozróżnić zwierzę od rośliny, dodawanie od odejmowania, rzeki od lądów czy też rzeczownik od czasownika. Umiemy to wszystko, gdyż nauczyliśmy się tego. Posiadamy w sobie wiedzę, której nikt, oprócz człowieka, istoty rozumnej, nie ma na Ziemi. Tylko ludzie potrafią to wszystko. Jednak nasza wiedza ma swoje granice. Pomimo tego wszystkiego, co umiemy nie wiemy wielu rzeczy, np. nikt jeszcze nie odkrył gdzie są granice Wszechświata. Istnieją tylko przypuszczenia, że jest on nieskończenie wielki i ciągle poszerza się, ale jak to jest: Kosmos jest nieskończenie wielki i nadal się poszerza? Nikt nie potrafi sobie tego wyobrazić. I właśnie w tym miejscu istnieje granica naszego umysłu, której nikt nie zdoła przekroczyć. Człowiek jest istotą rozumną, ale do pewnego stopnia.

Ostatnim, wg mnie, argumentem, będzie to, że gdyby nie było nauki nie byłoby tak rozwiniętej techniki. Na świecie nie widzielibyśmy miast, budynków, samochodów. Już nie wspomnę o komputerach i telefonach komórkowych, o których ludzie nawet by nie śnili. Ziemia byłaby kulą, na której rosłyby rośliny, żyłyby zwierzęta, ale nie wiadomo czy ludzie też by istnieli, bo przecież skoro człowiek nie posiadałby wiedzy to nie umiałby nawet zadbać o przetrwanie. Przykładem mogą być słowa wypowiedziane przez filozofa, Kartezjusza: „Myślę, więc jestem.” Oznaczają one, że człowiek, który potrafi myśleć, jak najbardziej powinien żyć na Ziemi. Także wynika to z tego, że gdyby nie było nauki nie wiadomo co by się działo ze światem. Chociaż patrząc z drugiej strony Ziemia byłaby szczęśliwa, bo przecież to my jesteśmy winni temu, że nasza planeta może niedługo przestać istnieć. I tu mamy negatywną stronę nauki. Bez ludzi cała przyroda byłaby w pełni zadowolona. Zwierzęta mogłyby swobodnie poruszać się po świecie, „bez myśli”, że staną się ofiarą człowieka, a rośliny mogłyby swobodnie rosnąć „bez myśli”, że kiedyś człowiek je zniszczy. Powietrze nie znałoby smaku dymu. Cały świat byłby czysty i zdrowy.

Wnioskując stwierdzam, że nauka jest bardzo ważna. Dzięki nauce żyjemy w takiej rzeczywistości, a nie innej. Powinniśmy mądrze korzystać
z wiedzy i coraz bardziej udoskonalać świat, nie narażając jednocześnie naszego zdrowia i innych form życia.

Moim zdaniem nauka odgrywa bardzo ważną rolę w naszym życiu. Niektórych rzeczy nie potrafimy zrozumieć, ale to nie zawsze wynika z naszej niewiedzy. Nie musimy na siłę rozumieć tego, czego nie potrafimy pojąć, bo jak powiedział grecki filozof, Demokryt: „Nie staraj się zrozumieć wszystkiego, bo wtedy wszystko stanie się dla ciebie niezrozumiałe”. Po prostu pewnych rzeczy musimy się jeszcze nauczyć, gdyż uczymy się przez całe nasze życie. Codziennie podejmujemy nowe wyzwania, ale czasami popełniamy błędy podczas naszej edukacji życiowej, które potem ciężko jest naprawić, bo jak to przysłowie mówi: NAJLEPIEJ JEST SIĘ UCZYĆ NA CUDZYCH BŁĘDACH.