Gleby Przemyśla i jego okolic

Dominującą dziedziną gospodarki powiatu przemyskiego jest rolnictwo. Użytki rolne stanowią 52,6% ogólnej powierzchni powiatu. W większości gmin występują dobre gleby. Najlepsze warunki agrotechniczne obejmujące zarówno gleby, jak i równinne ukształtowanie terenu, występują w gminach Medyka, Stubno, Żurawica i Orły. Gminy te specjalizują się w produkcji zbóż oraz roślin bardziej wymagających zwłaszcza pszenicy, buraków cukrowych, a także rzepaku. Dzięki korzystnym warunkom agrotechnicznym plony większości roślin uprawnych przekraczają średnie krajowe. Na pełne wykorzystanie walorów rolniczych powiatu negatywnie rzutuje przede wszystkim zbyt duże rozdrobnienie rolnictwa oraz znaczne przeludnienie wsi. Średnia powierzchnia gospodarstwa rolnego wynosi 3,9 ha. Pomimo tego rolnicza przestrzeń produkcyjna powiatu przemyskiego predysponuje go do rozwijania pracochłonnych kierunków produkcji, w tym zdrowej żywności oraz przetwórstwa rolno-spożywczego.
Gmina Żurawica położona jest na Pogórzu Rzeszowskim. 75 % powierzchni gminy zajmują obszary upraw polowych, co świadczy o rolniczym charakterze gminy. Jest największą i najbogatszą gminą Powiatu Przemyskiego. Gmina Żurawica jest gminą typowo rolniczą, na jej terenie znajduje się ponad 2100 gospodarstw rolnych (średnia wielkość 2,5 ha). Ponad 73% obszaru gminy zajmują pola, łąki i pastwiska. Ze względu na korzystne warunki glebowe (1-111 klasa bonitacyjna) prowadzona jest intensywna gospodarka rolna i osiągane są wysokie plony. W uprawie dominują zboża, przede wszystkim pszenica, rzadziej jęczmień i żyto. W ostatnim dziesięcioleciu znacznie wzrosła uprawa kukurydzy. Z roślin okopowych najwięcej uprawia się ziemniaków i buraków. Według danych z roku 2002, gmina Żurawica ma obszar 95,37 km², w tym: użytki rolne: 78%, użytki leśne: 11%.
Pokrywy utworów lessowych i lessopodobnych, które wytworzyły się na Podgórzu Rzeszowskim i Płaskowyżu Sańsko-Dniestrzańskim, a miejscami także w północnej części Pogórza Dynowskiego i na południowym skraju Płaskowyżu Tarnogrodzkiego, umożliwiły powstanie najbardziej urodzajnych w województwie przemyskim gleb brunatnych, płowych oraz czarnoziemów leśno-stepowych. Najlepsze z nich to czarnoziemy, które charakteryzują się dużą zawartością próchnicy, dużą zasobnością w składniki pokarmowe i znaczą zdolnością magazynowania wody. Na Pogórzu Przemyskim przeważają prawie bezwęglanowe gleby brunatne kwaśne i wyługowane.
Wartość gleb dla rolnictwa określa klasyfikacja użytkowa, czyli bonitacja. Na podstawie właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych, gleby orne podzielono na 8 klas bonitacyjnych: I, II, IIIa, IIIb, IVa, IVb, V, VI, przy czym klasa I oznacza gleby orne najlepsze, a klasa VI – gleby orne najsłabsze. Wyróżniana jest ponadto klasa VI RZ, oznaczająca gleby przeznaczone pod zalesienie. Niezależnie od powyższej klasyfikacji wyróżnia się kompleksy rolniczej przydatności gleb na podstawie następujących kryteriów: właściwości skał macierzystych, agroklimatu, rzeźby terenu, stosunków wodnych, zawartości próchnicy, odczynu i biologicznej aktywności środowiska. W Polsce stosuje się podział na następujące kompleksy przydatności gruntów ornych: 1) pszenny bardzo dobry, 2) pszenny dobry, 3) pszenny wadliwy, 4) żytni bardzo dobry, 5) żytni dobry, 6) żytni słaby, 7) żytnio-łubinowy albo żytni bardzo słaby, 8) zbożowo-pastewny mocny, 9) zbożowo-pastewny słaby, 10) pszenny górski, 11) zbożowy górski, 12) owsiano-ziemniaczany górski, 13) owsiano-pastewny górski, 14) kompleks gleb ornych przydatnych pod użytki zielone. Nazwy kompleksów ornych pochodzą od często stosowanych upraw (pszenicy, żyta, owsa, ziemniaków), które są najlepszymi roślinami wskaźnikowymi.
Do najlepszych gleb w województwie przemyskim należą mady pyłowe lekkie i średnie. Należą one najczęściej do I i II klasy bonitacyjnej oraz do kompleksu pszennego bardzo dobrego i dobrego. Mady, które powstały na utworach lżejszych są na ogół glebami lepszymi od tych gleb napływowych, które wytworzyły się na ciężkim materiale ilastym. Niektóre mady zaliczane są do klasy III-IV i przeznaczane często pod trwałe użytki zielone. Do najlepszych gleb w województwie należą również czarnoziemy leśno-stepowe i gleby brunatne wytworzone na lessach. Grunty orne na czarnoziemach leśno-stepowych należą do najbardziej wartościowego kompleksu – pszennego bardzo dobrego. Niższą klasę bonitacyjną (do III włącznie) posiadają gleby brunatne wytworzone na lessach. Grunty orne na tych glebach należą do kompleksu pszennego dobrego ( w wyższej części Podgórza Rzeszowskiego).