Ekologia

Ekologia to nauka badająca wzajemna zależności między organizmami oraz pomiędzy organizmami a ich środowiskiem. Ekologia zajmuje się: organizmem, populacją, gatunkiem oraz biosferą. Nazwę ekologii wprowadził niemiecki biolog Ernest Haeckel w 1869r. pochodzi ona od greckiego oikos co oznacza dom oraz logos co oznacza słowo, opowieść, nauka. Ekologia jest więc nauką o domu zamieszkanym przez wszystkie żywe organizmy.

Ochrona środowiska przyrodniczego obejmuje działania zmierzające do zachowania równowagi biologicznej lub do jej przywrócenia, polega również na przeciwdziałania szkodliwym wpływom człowieka na środowisko tzn., zapobieganiu degradacji środowiska.

Ochrona przyrody to działania zmierzające do zachowania różnorodności gatunkowej, tworzenie parków narodowych, rezerwatów przyrody, pomników przyrody i innych obszarów chronionych.

Przyroda jest to właściwie wszystko, co nas otacza, przyroda to elementy ożywione (biotyczne) i nieożywione (abiotyczne) środowiska.

Gatunek jest to grupa osobników podobnych do siebie, spokrewnionych ze sobą, mogących się swobodnie krzyżować i dających płodne potomstwo. Wyjątki (klacz konia + ogier osła = bezpłodny muł, pszenica + żyto= pszenżyto)

Populacja to grupa osobników jednego gatunku występująca na danym obszarze.

Podwójne nazewnictwo (binominalne) wprowadził Karol Linneusz, polega ono na tym, że nazwa gatunkowa składa się z dwóch wyrazów, z których pierwszy oznacza rodzaj a drugi gatunek ( np. słowik szary).

Każdy organizm posiada siedlisko i niszę ekologiczną.
Siedlisko to środowisko życia danego organizmu.

Nisza ekologiczna to wymagania i potrzeby życiowe danego organizmu. Nisza ekologiczna zależy od czynników siedliska (środowiskowych), które dzielimy na:
1. Biotyczne (zależne od innych organizmów np. drapieżnictwo, pasożytnictwo, konkurenci)
2. Abiotyczne (czynniki fizyczne i chemiczne środowiska) np. temperatura, zasolenie, kwasowość gleby, wiatry.

Prawo minimum Liebiga mówi, iż wzrost roślin zależy od ilości składnika pokarmowego, który jest dostępny w ilości minimalnej w stosunku do zapotrzebowania rośliny.

W XXw. Wiktor Shelford rozszerzył prawo Liebiga nazywając je prawem tolerancji twierdząc, iż zarówno niedobór, jak i nadmiar czynnika ma niekorzystny wpływ na organizm

Czy wiesz?

Organizmy mogą także przystosowywać się fizjologicznie do różnych warunków otoczenia. Przykładem tego jest odporność drzew na zamarzanie. Gałązki wierzby ścięte w zimie mogą przetrwać w temperaturze –150 stopni, ale te same gałązki ścięte w lecie obumierają już w temperaturze –5 stopni podobnie igły świerka wytrzymują w zimie temperaturę do – 38 stopni ale w lecie tylko –7 stopni.