Dzień Flagi RP- 2 maja

Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej jest obecnie jednym z najmłodszych świąt państwowych, obchodzony jest w Polsce 2 maja.
Dzień Flagi ustanowił Sejm 20 lutego 2004 roku ustawą o zmianie ustawy o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej, którą Prezydent RP podpisał 16 marca 2004 roku.
Polskie barwy narodowe kształtowały się na przestrzeni wieków i mają jako jedne z nielicznych w świecie pochodzenie heraldyczne. Wywodzą się z barw herbu Królestwa Polskiego i herbu Wielkiego Księstwa Litewskiego. 7 lutego 1831 roku Sejm Królestwa Polskiego podjął specjalną ustawę dotyczącą barw polskiej flagi. Wcześniej obok barw biało-czerwonych używane były także inne barwy.
"Izba senatorska i poselska po wysłuchaniu wniosków Komisyi sejmowych, zważywszy potrzebę nadania jednostajnej oznaki, pod którą winni łączyć się wszyscy Polacy, postanowiły i stanowią:
Art. 1 - Kokardę narodową stanowić będą kolory herbu Królestwa Polskiego oraz Wielkiego Księstwa Litewskiego, to jest kolor biały z czerwonym.
Art. 2 - Wszyscy Polacy (...) te kolory nosić mają w miejscu, gdzie takowe oznaki dotąd noszonymi były"
Tak brzmiała przyjęta w 1831 roku przez Sejm ustawa, która jako pierwsza normowała kwestię polskich barw narodowych. Barwy te były noszone na kokardach podczas wszystkich powstań niepodległościowych XIX wieku.
W 1919 roku biel i czerwień uznano oficjalnie za barwy państwowe.
W symbolice polskiej flagi biel pochodzi od bieli orła, będącego godłem Polski, i bieli Pogoni - rycerza galopującego na koniu, będącego godłem Litwy. Oba te godła znajdują się na czerwonych tłach tarcz herbowych. Na fladze biel jest zawsze u góry, ponieważ w polskiej heraldyce ważniejszy jest kolor godła niż tła.
Te przyjęte przez Sejm barwy rozpowszechniły się bardzo szybko i towarzyszyły Polakom we wszystkich ważnych wydarzeniach. Były symbolem państwa, które nie istniało, i narodu, który pod tymi barwami wybijał się na niepodległość.
Do niedawna nie wolno było wywieszać flag w inne dni niż świąteczne. Zabraniała tego ustawa z 1980 roku. Od kiedy to Sejm znowelizował ustawę o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej, symbole narodowe można uwidaczniać bez ograniczeń. Oznacza to, że mogą być one użyte kiedy tylko chcemy, pod jednym warunkiem - że otoczy się je należną czcią i szacunkiem.
Święto flagi państwowej obchodzone jest w wielu krajach, m.in. w Stanach Zjednoczonych, Rosji, Szwecji czy Estonii. Najczęściej w tym dniu ozdabia się budynki flagami. U nas do wywieszania flag na balkonach czy w oknach wiele osób wciąż podchodzi z dystansem. Nie brakuje takich, którzy twierdzą, że święto flagi wymyślono jedynie po to, aby narodowych barw nie trzeba było ściągać pomiędzy 1 maja (Święto Pracy), a 3 maja (Święto Konstytucji 3 Maja). Są jednak tacy, którzy w ten sposób chcą manifestować swój patriotyzm oraz podkreślać więź z własnym krajem.


Wybór 2 maja na Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej nie jest przypadkowy. To dzień w którym Polakom towarzyszą refleksje o szczytnych kartach historii Polski. Dzień Flagi poprzedza święto 3 Maja, upamiętniające przyjęcie niezwykle istotnego dokumentu,jakim była Konstytucja 3 Maja z 1791 roku. Ponadto w dniu 2 maja obchodzony jest Światowy Dzień Polonii. Jak mówi jeden z zapisów ustawy z 7 lutego 1831 roku normującej nasze barwy narodowe, pod tym znakiem „winni łączyć się Polacy”. Dlatego też w tym dniu nasza biało-czerwona flaga powinna stać się symbolem łączącym i jednoczącym Polaków na wszystkich kontynentach, stanowiąc widoczny symbol ich przynależności narodowej. Polska jest jednym z wielu krajów, w którym obchodzony jest Dzień Flagi. Każdy z tych krajów obchodzi go w sposób dla siebie charakterystyczny np. na piknikach, festynach czy spotkaniach patriotycznych. My – Polacy – powinniśmy także wypracować swój własny sposób obchodzenia Dnia Flagi, pamiętając o szacunku i czci dla symboli narodowych.