Przemówienie "Szczęście przychodzi przypadkowo ale o rozum musimy postarać się sami"

Szczęście, czyż to nie piękne słowo? Jak miło popatrzeć na uszczęśliwionego człowieka, jednak ten pomyślny traf spełnia tylko nasze pragnienia… Tylko czy aż? W końcu możemy pragnąć wszystkiego, więc w myśl powyższych słów szczęście może dać nam wszystko. Jednak jak mówił Cyceron: „Szczęście może przyjść przypadkowo, ale o rozum musimy postarać się sami”. Tak… Te słowa w znakomity sposób przedstawiają wartości wszystkich nas tu zebranych. Szczęście – przypadek. Rozum – ciężka, wieloletnia praca.
Każdy z nas uczy się, ale nie każdy wie po co się uczy. Uczymy się, bo celem tej naszej pracy jest otwieranie drzwi nieskończonej mądrości. Jednak jak powiedział Blase Pascal: „ Wiedzieć chcą wszyscy, przykładać nieliczni”. Niestety to jest błąd, bo rozum jest ozdobą szczęścia, lecz nikt nie da nam go w spadku, nie otrzymamy go w prezencie od przyjaciela. O mądrość i wykształcenie musimy postarać się sami. Musimy sprawić, żeby ten pokarm dla rozumu, jaki dostajemy tu, w szkole pogłębiał się, poszerzał i wzmacniał. Aby razem ze szczęściem dawał nam radość by cieszyć się z każdego dnia.
W jakiej euforii znajduje się człowiek, który żyje ze świadomością, że posiada wiedzę, ogromną wiedzę, na którą tak ciężko pracował przez szereg lat. Ten człowiek wiedział w swoich młodych latach, że inwestowanie w wiedzę daje najlepszy zysk. Nie wstydził się wtedy pytać, bo wiedział też, że wstyd to nie pragnąć uzupełniać swojej wiedzy. Teraz jest osobą, której powodzi się w życiu zarówno zawodowym jak i osobistym. Nauka dała bowiem złoty plon i stała się wspaniałym dopełnieniem szczęścia.
Jak już wcześniej wspomniałam szczęście jest przypadkiem, ale jest też przepięknym darem od Boga. Niestety ten dar nie do każdego przychodzi na całe życie. Zwykle chwile pomyślności są krótkotrwałe i szybko ulatują z naszej pamięci. A rozum? Rozum jest niekończącą się potęgą. Nikt nam go nie zabierze. Zdobyty raz, na zawsze pozostaje i nigdy nie odchodzi. Bo to rozum jest panem naszego życia.
Na zakończenie chciałabym przytoczyć słowa Epikura: „Lepiej być nieszczęśliwym z rozumem niż szczęśliwym bez rozumu”.