PARKI NARODOWE w liczbach
Park narodowy w Polsce obejmuje obszar chroniony o szczególnie wysokich wartościach przyrodniczych, cennych również z punktu widzenia nauki, kultury i wychowania. Ochronie podlega całość przyrody oraz swoiste cechy krajobrazu. Powierzchnia parku narodowego nie może być mniejsza niż 1000ha. Wszelkie działania na terenie parku podporządkowane są ochronie przyrody. Zadaniem parku jest nie tylko ochrona istniejących zasobów, ale i odtworzenie w sposób naturalny zniekształconych lub znikłych elementów przyrody. Park otoczony jest obszarem otuliny, który przeciwdziała szkodliwemu oddziaływaniu czynników zewnętrznych. Obszar parku jest zarządzany według okresowo tworzonych planów ochrony.
Do końca 2001 r. na terenie Polski powołano 23 parki narodowe. Pierwszy chronologicznie park (Białowieski P.N.) został powołany w 1955 r. Parki obejmują łącznie 298 339 ha (0.95% powierzchni kraju), a średnia wielkość parku wynosi 13 561 ha.
Parki Narodowe w Polsce
| Lp. | Park Narodowy | Chroniony od roku | Ustanowiony w roku | Obszar (ha) | Obszar ochrony ścisłej | Powierzchnia leśna ha | ha | % |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Białowieski | 1932 | 1948 | 10502 | 4747 | 45,2 | 10179 | 96,2 |
| 2 | Świętokrzyski | — | 1950 | 7626 | 1741 | 22,8 | 5590 | 73,3 |
| 3 | Tatrzański | — | 1955 | 21164 | 11514 | 54,4 | 15046 | 71,1 |
| 4 | Pieniński | 1932 | 1955 | 2346 | 804 | 34,3 | 1564 | 67,2 |
| 5 | Babiogórski | 1933 | 1955 | 3392 | 1061* | 61,2* | 1585* | 91,4* |
| 6 | Ojcowski | — | 1956 | 1592 | 338 | 21,2 | 1307 | 82,1 |
| 7 | Wielkopolski | 1933 | 1957 | 7620 | 220 | 4,2 | 4550 | 59,2 |
| 8 | Karkonoski | — | 1959 | 5579 | 1718 | 30,8 | 3829 | 68,7 |
| 9 | Kampinoski | — | 1959 | 36533 | 4862 | 13,3 | 26979 | 75,0 |
| 10 | Woliński | — | 1960 | 10937 | 162 | 1,5 | 4422 | 40,4 |
| 11 | Słowiński | — | 1967 | 18247 | 5935 | 32,5 | 4631 | 25,4 |
| 12 | Bieszczadzki | — | 1973 | 27834 | 18536 | 66,6 | 22746 | 84,0 |
| 13 | Roztoczański | — | 1974 | 7811 | 808 | 10,3 | 7333 | 93,9 |
| 14 | Gorczański | — | 1981 | 7019 | 2850 | 42,1 | 6407 | 94,7 |
| 15 | Wigierski | — | 1989 | 14840 | 386 | 2,6 | 9155 | 61,7 |
| 16 | Drawieński | — | 1990 | 11019 | 368 | 3,3 | 9024 | 81,6 |
| 17 | Poleski | — | 1990 | 9 648 | 428 | 4,4 | 4131 | 42,8 |
| 18 | Biebrzański | — | 1993 | 59223 | 2569 | 4,3 | 15425 | 25,9 |
| 19 | Gór Stołowych | — | 1993 | 6 280 | 48 | 0,8 | 5 606 | 89,2 |
| 20 | Magurski | — | 1994 | 19 962 | — | — | 17731 | 88,8 |
| 21 | Bory Tucholskie | — | 1996 | 4 789 | — | — | 4284 | 88,7 |
| 22 | Narwiański | — | 1996 | 7350 | — | — | 269 | 0,04 |
| 23 | Park Narodowy „Ujście Warty” | — | 2001 | 80,74 | ||||
| Łącznie | 301373 | — | — | — | — | |||
| Średnio | 13699 | 3110 | 24,0 | 8263 | 68,2 |
Drawieński Park Narodowy
Utworzony 1 maja 1990r. na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 1990r. (Dz. U. Nr 26, poz. 151 z późn. zm.) do 1 stycznia 1999 r. w województwach gorzowskim i pilskim, obecnie na granicy województw zachodnio-pomorskiego i lubuskiego.
Powierzchnia 11018,52 ha, z czego 368 ha objęto ochroną ścisłą.
Wokół Parku wyznaczono otulinę o powierzchni 35590,00 ha.
Park reprezentuje przyrodę północno-zachodniej Polski i obejmuje fragment Puszczy Drawskiej w widłach rzek Drawy i Płocicznej oraz centralną część Równiny Drawskiej.
Ochroną objęto zachowane w stanie naturalnym fragmenty borów sosnowych Puszczy Drawskiej oraz głównie na zachodzie lasy bukowe i grabowe z domieszką dębu. Średni wiek lasów 120 lat, z licznymi okazami pomnikowych (450 letnich dębów) i (330 letnich) buków. Lasy zajmują 78% powierzchni Parku. Ukształtowanie terenu równinne lub lekko pagórkowate. Podłoże przeważnie piaszczyste, tworzące sandrową Równinę Drawską, usypaną podczas ostatniego zlodowacenia przez wody, wypływające spod czoła lądolodu. Dużą wartością przyrodniczą i krajobrazową cechuje się Dolina Drawy z jej dopływami, m.in. Płociczną, a także liczne śródleśne jeziora, mszary i torfowiska. Drawa ze względu na bystrość nurtu zaliczana jest do rzek górskich
Występuje tu około 60 zbiorowisk i 27 zespołów roślinnych, reprezentujących ekosystemy leśne, bagienne, rzeczne i nadrzeczne.
Florę Parku reprezentuje ok. 800 gatunków roślin naczyniowych. 50 gatunków objętych jest ochroną prawną, m.in.: wawrzynek wilczełyko, storczyki, pajęcznica liliowata, chamedafne północna, lilia złotogłów, bluszcz pospolity, widłaki. Faunę tworzą między innymi:
- ryby: w wodach Drawy i Płocicznej utrzymujących I klasę czystości występują: łosoś drawski, troć jeziorowa, pstrąg, lipień, sieja, sielawa, brzana, węgorz, świnka, certa, szczupak, szczebla potokowa, leszcz, głowacz białopłetwy oraz okoń,
- 6 gatunków gadów, w tym: żółw błotny,
- 150 gatunków ptaków m.in.: bocian czarny, gągoł, trzmielojad, kania rdzawa i czarna, orzeł bielik, rybołów, orlik krzykliwy, cyraneczka, nurogęś, puchacz, włochatka, pluszcz, 33 gatunki ssaków, m.in.: bobry, wydry, kuna domowa, jeleń, sarna, dzik, łoś, wilk, borsuk, piżmak, jenot.
Na obszarze Parku wyznaczono 60 km szlaków turystycznych. 40 kilometrowy spływ kajakowy rzeką Drawą jest jedną z największych atrakcji Parku. Szlak ten czynny jest od 1 lipca do końca lutego ze względu na ochronę ptasich lęgów. Dla potrzeb turystów urządzono 5 pól biwakowych (Barnimie, Bogdanka, Sitnica, Pstrąg, Kamienna).
Drawa i zachodnie brzegi jezior Sitno i Ostrowiec udostępnione są do wędkowania.
Ciekawsze zabytki jakie można spotkać na trasach turystycznych to:
- ruiny XIV - wiecznego zamku w Drawie,
- "most Czarnieckiego" w Barnimiu,
- chałupy typu ryglowego (tzw. murem pruskim) w Ostrowcu.
Na terenie Parku, choć wyłączona spod jego zarządu, znajduje się czynna od prawie 100 lat elektrownia wodna "Kamienna". Zachowały się oryginalne turbiny Francisa - jedna z 1893r., druga z 1898r., a także suwnica pochodząca z początków naszego wieku.
Puszcza Drawska
Puszcza Drawska - zwarty obszar leśny w środkowym i dolnym biegu Drawy, na pograniczu województw zachodnio pomorskiego i lubuskiego. Urozmaicona szata roślinna. Przeważają bory sosnowe z domieszką brzozy, dębu i topoli osiki. Ukształtowanie równinne i pagórkowate z wzniesieniami dochodzącymi do 220 m n.p.m.
Drawa - rzeka w północno-zachodniej Polsce, o długości 186 km i powierzchni dorzecza 3296 km kw. Źródłowy obszar chroniony jest w Drawskim Parku Krajobrazowym, a w środkowym biegu w obrębie Puszczy Drawskiej utworzono Drawieński Park Narodowy. Drawa wypływa z jeziora Krzywego i płynie ku południowi, gdzie uchodzi do Noteci. Główne dopływy to: Korytnica, Płociczna, (lewe), Mierzęcka Struga (prawy dopływ).
