Dziady ludowe były świętem poświęconym pamięci zmarłych przodków. Obchodzono je dwa razy w roku w Zaduszki, około Wielkiejnocy na cmentarzu lub w chacie. Świętowanie rozpoczynano za dnia a kończono przy blasku świec w czerwonej łunie lampek nagrobnych.
Obrzęd składał się z zaklęć i wezwać, przywołując duchy przodków, których częstowano jadłem i wspomagano modlitwą. Na cmentarzu owym czynnościom przewodniczył wędrowny żebrak, w domu zaś gospodarz lub najstarszy wiekiem mężczyzna. Na grobie rozkładano obrus i zapraszano zmarłych na ucztę. Wynika z tego, że żebracy wierzyli, iż w trakcie obrzędu posłuszni zaklęciom zmarli przodkowie zjawią się i pokażą w widocznej postaci. Wierzyli, ze przybyłe duchy pełnią swego rodzaju katechezę i w ten sposób pouczają żywych, bo "czas człowieka nie wypełniony cierpieniem, współczuciem i miłością jest czasem zmarnowanym".
Motywem przewodnim "Dziadów" jest motyw winy i kary. Każdy kto popełnił jakiś grzech musi za niego odpokutować z życia lub po śmierci.
Przeczytaj podobne teksty
Ciekawostki ze świata
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.