Charakterystyka Ramzesa XIII w dialogu.

Pobity Sargon leżał w swym łożu. Wokół niego krzątały się piękne niewiasty. Jedne tańczyły, kolejne zmieniały opatrunki, a inne zaś śpiewały spokojne pieśni. Wtem do komnaty wszedł zakapturzony Mentezufis. Sargon, mimo że nie spodziewał się wizyty kapłana, bez zbędnych wstępów zaczął przemawiać.
- Nie wiem, czego ode mnie chcesz, Mentezufisie. Być może przesyła cię sam następca trony, książę Ramzes – syn królowej Nikotris i Ramzesa XII. Czyżby twoje kiwnięcie głową oznaczało, żem zgadł? Mój drogi, zanim jednak przekażesz mi nowinę, chciałbym cię ostrzec. Wy, najświętsi kapłani, powinniście zwrócić uwagę właśnie na młodego Ramzesa. Nie lekceważcie go.
Oczywiście, księcia cechuje gwałtowne usposobienie. Jest pozbawiony rozsądku i roztropności. Decyzje podejmuje pod wpływem impulsu. Przykładem może być obietnica Ramzesa dotycząca wypłacenia pieniędzy wojsku, mimo że skarb był pusty. Nie zmienia to faktu, że ‘erpatre’ ma szlachetne intencje i rwie się do działania. Szkoda tylko, że nieprzemyślane postępowanie przynosi więcej szkody niż pożytku.
Następca nie podda się kapłanom. Będzie chciał ich zmusić do posłuszeństwa, Mentezufisie. Gdyby nie jego duma i pewność siebie, już dawno pozbawiłby cię władzy. Nie wierzysz w moje słowa? Uważaj na niego, Mentezufisie.