Zenek Wójcik
Zenon Wójcik, ma szesnaście lat. Mieszkał we Wrocławiu, wciekł od ojca alkoholika, a jego matka nie żyje.
Ma ciemne, dawno nie obcinane włosy, które zakrywają ładne brwi. Jego twarz wygląda owalnie, a to przez jego chude lica. Nogę ma rozciętą szkłem, a ubranie brudne i poszarpane.
Jego bogata wiedza przydaje się na co dzień. Ma umiejętności których wielu ludzi dzisiejszego świata nie posiada Np.: rozróżnianie gatunków zwierząt, oswajanie ich; łowienie ryb bez sprzętu (wędki).
Posiada wiele wad, między innymi jest skryty w sobie, nie mówi nikomu na co napotkał w domu. Mógł to powiedzieć „paczce”, wtedy na pewno zrobiło by mu się lżej na duchu, kradnie (to można mu wybaczyć gdyż potrzebował jedzenia), ucieka od ludzi chcących mu pomóc.
Mimo tych błędów życiowych, zrobił też wiele dobrego tak jak: uratował dziecko z pędzącego wozu; nie chce obciążać przyjaciół swoimi problemami; bronił Dunaja przed śmiercią, mógł postąpić inaczej (było dwóch na niego samego); gdy Ula zarobiła oraz oddała ukradzione przez niego pieniądze, to Zenek zarabiając na polu przy żniwach, zwrócił jej dług.
Uważam, że to dobry chłopak. Popełniał błędy, ale każdy je robi. Myślę, iż miałbym oceniać go w skali od jednego do dziesięciu, ma dziesięć punktów.