Tę książkę naprawdę warto przeczytać – „Hamlet” (rozprawka)

„Hamlet” jest jedną z najsłynniejszych tragedii, jednego z największych dramatopisarzy wszechczasów, Williama Shakespeare’a. Rozpoczyna się powrotem księcia Hamleta ze studiów za granicą na pogrzeb swego ojca do zamku Elsynor, gdzie podejrzewając morderstwo króla (swojego ojca), upewnia się do swoich przeświadczeń dzięki duchowi samego zamordowanego, który wskazuje mu winowajców. Od tej chwili bohater myśląc o zemście na mordercach, postanawia ukryć się za maską człowieka szalonego, aby przetrwać na przesiąkniętym zdradą duńskim dworze królewskim. Wielkość dramatu drzemie w tym, że stawia przed odbiorcami najważniejsze pytania. Czym jest świat? Czym jest człowiek? Czy w ogóle warto żyć? Naprawdę warto przeczytać tę książkę, popieram to następującymi argumentami.
Po pierwsze i może najważniejsze, „Hamlet” jest dziełem niewątpliwie najsłynniejszego dramaturga wszechczasów Williama Shakespeare’a. Urodził się on w 1564 roku w Stratfordzie (małym miasteczku w Anglii). Dzięki swoim wspaniałym sztukom zyskał sobie sławę potomnych, jak i już jemu ówczesnych. Zmarł w 1616 roku w rodzinnych stronach. Po jego śmierci jeden z wielkich pisarzy jego epoki napisał:
„Lśnij o gwiazdo poetów! Niech wpływ twojej weny
Chłoszcze i wraz ożywia ducha naszej sceny,
Która, odkąd odszedłeś, w noc się spowinęła
I wierzy w świt jedynie w słońcu twego dzieła.”
Zostawił po sobie 37 utworów – 10 tzw. kronik historycznych, 14 komedii i 13 tragedii. Wśród nich znajduje się, stworzona w okresie największej świetności, tragedia „Hamlet, królewicz duński” wystawiona po raz pierwszy w 1600 roku.
Po drugie, sztuka przedstawia wiele istotnych pytań dotyczących sfery ludzkiej za pośrednictwem hamletycznej postawy głównego bohatera. Zastanawia się on nad sensem życia, wartością człowieka, granicami ludzkiej podłości i jednocześnie nie zostawia odpowiedzi na żadne z nich. Zmusza to do dogłębnego zastanowienia się nad sobą, własnym życiem, ale i otaczającym światem.
Po trzecie, tragedia o księciu Hamlecie przedstawia sobą bardzo wysoki poziom literacki (jak i innych dzieł pana Shakespeare’a) uwidoczniany popularnością – wręcz powszechnością fragmentów i cytatów ze sztuki, jak choćby najbardziej znanego monologu niemalże czczonego przez współczesnych aktorów: „Być albo nie być to wielkie pytanie …” lub odpowiedzi Hamleta na reakcję stryja Klaudiusza widzącego rekonstrukcję jego własnej zbrodni dokonanej na bracie:
„Niech ryczy z bólu ranny łoś
Zwierz zdrów przebiega knieje
Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś
To są zwyczajne dzieje”
Mam szczerą nadzieję, że powyższe argumenty były wystarczająco przekonujące aby przeczytać tą interesującą lekturę, bądź obejrzenia tej pięcioaktowej tragedii na deskach teatru.