Rachunek przepływów pieniężnych

Rachunek przepływów pieniężnych (cash flow)

Ponadnarodową propozycję konstrukcji sprawozdania o przepływach pieniężnych zawiera Międzynarodowy Standard Rachunkowości (MSR) nr 7 natomiast w Polsce tę konstrukcję reguluje ustawa o rachunkowości i KSR nr 1.
Rachunek przepływów pieniężnych stanowi analityczne rozwinięcie przedstawionych w bilansie informacji o zmianie stanu środków pieniężnych dokonanej w okresie sprawozdawczym . Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych pozwala ocenić możliwości generowania gotówki przez przedsiębiorstwo oraz określić kierunki jej wykorzystania w poszczególnych typach działalności. W rachunku przepływów pieniężnych wyróżnia się trzy rodzaje działalności:
- działalność operacyjną,
- działalność finansową,
- działalność inwestycyjną.
Działalność operacyjna obejmuje przede wszystkim podstawową (statutową) działalność jednostki oraz inne rodzaje działalności, nie zaliczone do działalności inwestycyjnej lub finansowej związane z zakupem czynników produkcji lub towarów oraz sprzedażą produktów , towarów i usług.
Działalność inwestycyjna (lokacyjna) związana jest z nabywaniem zbywaniem składników aktywów trwałych i krótkoterminowych aktywów finansowych oraz wszystkimi z nimi związanymi pieniężnymi kosztami i korzyściami .
Przepływy z tej działalności wskazują na rozmiary wydatków poniesionych w celu
powiększenia zasobów, które będą generowały w przyszłości dochody oraz wpływy środków pieniężnych. Jako przykłady przepływów z działalności inwestycyjnej są wydatki z tytułu nabycia lub wpływy ze sprzedaży składników rzeczowego majątku trwałego, wartości niematerialne i prawne, długo i krótkoterminowe inwestycje.
Działalność finansowa związana jest z pozyskiwaniem lub utratą źródeł finansowania. Ten rodzaj działalności powoduje zmiany wielkości struktury kapitału własnego i obcego w przedsiębiorstwie. Do przepływów z działalności finansowej zaliczyć można wpływ z emisji akcji lub obligacji, spłaty i zaciągnięcie pożyczek
i kredytów, wypłaty dywidend dla właścicieli kapitału własnego.


Rachunek przepływów pieniężnych może być sporządzany w dwojaki sposób:
< metodą bezpośrednią
< metodą pośrednią
Różnice między metodami jego sporządzania dotyczą jedynie sposobu ujmowania przepływów dla działalności operacyjnej, natomiast przepływy
z działalności finansowej i inwestycyjnej dokonywany jest w taki sam sposób w obu metodach. Wybór dokonywany jest przez kierownika jednostki, wykazując dane za bieżący i poprzedni rok obrotowy.
W metodzie bezpośredniej zestawia się podstawowe grupy wpływów
i wydatków (np. wpływy od odbiorców za sprzedane produkty, towary, wydatki na zakup materiałów, płatności na rzecz pracowników itp.).
Informacje na potrzeby zestawienia przepływów można uzyskać:
1) bezpośrednio z ewidencji księgowej lub
2) w drodze korygowania wielkości sprzedaży, kosztów wytworzenia sprzedanych produktów i innych pozycji rachunku zysków i strat o zmiany stanu należności, zobowiązań, zapasów.
W metodzie pośredniej za punkty wyjścia przyjmuje się wynik finansowy,
a więc wielkość ustaloną według zasady memoriałowej, a następnie dokonuje się korekt wyniku o te pozycje, które:
1) są kosztami, z którymi nie wiążą się wydatki środków pieniężnych,
2) są przychodami, które nie spowodowały wpływu środków pieniężnych,
3) kształtują wynik finansowy, ale nie dotyczą działalności operacyjnej.

Analiza rachunku przepływów pieniężnych
Analiza rachunku przepływów pieniężnych może być przeprowadzona w dwóch wariantach jako:
- analiza wstępna,
- analiza wskaźnikowa.
Wstępna analiza rachunku przepływów pieniężnych zajmuje się źródłami pochodzenia środków pieniężnych, sposobami ich wykorzystania, wykrywaniem nieprawidłowości w gospodarce tymi środkami przez przedsiębiorstwo oraz sposobami przeprowadzania analizy rachunku przepływów pieniężnych.
Uwzględniając w rachunku przepływów pieniężnych trzy rodzaje działalności można wyodrębnić trzy rodzaje strumieni pieniężnych uwzględniające dwojakiego charakteru przepływy (dodatnie lub ujemne). Można wyróżnić osiem wariantów sytuacji w jakiej może się znaleźć przedsiębiorstwo. Powyższe warianty przedstawia tabela.
Tabela nr 2
Warianty sytuacji finansowej w przedsiębiorstwie
Rodzaj działalności Warianty
1 2 3 4 5 6 7 8
Działalność operacyjna + + + + _ _ _ _
Działalność inwestycyjna + _ + _ + _ + _
Działalność finansowa + _ _ + + + _ _
Źródło: „Analiza ekonomiczna w przedsiębiorstwie”, praca zbiorowa pod redakcją Magdaleny Jarzemowskiej, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2004, str.102

Wariant 1 (+,+,+) jest to wariant, który jest rzadko spotykany w praktyce. Ukazuje on, że przedsiębiorstwo posiada nadwyżkę środków pieniężnych w każdym rodzaju działalności, co może świadczyć o tym, że przedsiębiorstwo zamierza zużyć zgromadzone środki na przyszłe inwestycje lub przejęcie innej jednostki.
Wariant 2 (+, -, -) mamy dodatnie przepływy z działalności operacyjnej, co oznacza możliwość prowadzenia działalności inwestycyjnej oraz spłatę kredytów i ich obsługę jak również spłatę zobowiązań . Natomiast przy ujemnych przepływach
z działalności inwestycyjnej i finansowej powoduje konieczność korzystania przez przedsiębiorstwo ze środków zgromadzonych w poprzednich okresach. Sytuacja taka może sygnalizować o trudnościach finansowych w jakich może się znaleźć firma.
Wariant 3 (+, +, -) w przypadku tym przedsiębiorstwo posiada dodatni poziom środków pieniężnych w działalności operacyjnej oraz w działalności inwestycyjnej, przy ujemnych przepływach z działalności finansowej. Wariant ten oznacza, że firma pokrywa koszty zaciągniętych wcześniej zobowiązań z wypracowanych środków na działalności operacyjnej oraz ze sprzedaży aktywów trwałych a także oznacza, że środków z działalności operacyjnej i inwestycyjnej nie wystarcza na spłatę zaciągniętych zobowiązań.
Wariant 4 (+, -, +) występuje w przypadku przedsiębiorstw rozwijających się, gdzie sytuacja taka może obrazować firmę z kłopotami finansowymi. Jest to wariant, gdy działalność operacyjna nie wystarcza na zaspokojenie wydatków inwestycyjnych. Braki środków finansowych pokrywane są ze źródeł zewnętrznych.
Wariant 5 (-, +, +) wskazuje na niedobór środków z działalności operacyjnej. Braki tych środków pokrywane są poprzez sprzedaż składników aktywów trwałych oraz z zaciągniętych kredytów i pożyczek lub podwyższenia kapitału własnego. Wariant ten pokazuje, że wymienione wyżej zewnętrzne źródła finansowania niedoboru środków na działalności operacyjnej świadczą o trudnościach finansowych firmy.
Wariant 6 (-, -, +) wskazuje na znaczny dopływ środków pieniężnych z zewnątrz jak kredyty lub pożyczki, emisja akcji. Jest to sytuacja charakterystyczna dla przedsiębiorstw rozwijających się i dobrze rokujących na przyszłość.
Wariant 7 (-, +, -) jest to sytuacja dla firmy mającej duże problemy finansowe. Niedobory na działalności operacyjnej i finansowej przedsiębiorstwo stara się pokryć dokonując sprzedaży składników aktywów trwałych. Jednocześnie sprzedaż aktywów trwałych może być niewystarczająca na pokrycie zobowiązań i potrzeb bieżących firmy.
Wariant 8 (-, -, -) występują trzy ujemne strumienie środków pieniężnych, a więc przedsiębiorstwo ponosi straty. Utrzymywanie się takiej sytuacji przez dłuższy okres czasu rokuje prawdopodobieństwo bankructwa firmy.
Oceniając wypłacalność przedsiębiorstwa nie można opierać się wyłącznie na kryterium dodatniego lub ujemnego salda środków pieniężnych prezentowanego w sprawozdaniu z przepływów pieniężnych. Rozpatrując zdolność płatniczą należy uwzględnić takie wielkości jak stan zapasów, należności, zobowiązania, terminy płatności itp. Zakres przedstawionej interpretacji rachunku przepływów pieniężnych jest bardzo ogólny i uproszczony, dopiero dokładniejszą ocenę poszczególnych strumieni pieniężnych można uzyskać przeprowadzając analizę poziomą i pionową oraz wstępna analizę wskaźnikową.
Analiza pozioma rachunku przepływów pieniężnych pozwala na ocenę zmian zachodzących w poszczególnych pozycjach sprawozdania w czasie.
Ocenę taką można przeprowadzić posiadając dane z co najmniej 3 lat sprawozdawczych. Analiza pozioma przedstawia zmiany oraz dynamikę tych zmian w przepływach pieniężnych w poszczególnych rodzajach działalności.
Analiza pionowa rachunku przepływów pieniężnych polega na ustaleniu
i ocenie procentowego udziału poszczególnych pozycji sprawozdania w ogólnej kwocie, stanowiącej podstawę odniesienia . Jest to analiza, której zadaniem jest zbadanie struktury wpływów i wydatków, które powstają w przedsiębiorstwie. Pozwala to ocenić jaki jest udział poszczególnych rodzajów działalności we wpływach i wydatkach ogółem, a także wpływów i wydatków w ramach poszczególnych rodzajów działalności. Badanie struktury wpływów i wydatków dokonywane jest w okresie od 3 do 5 lat, ponieważ stwarza się w przedsiębiorstwie wieloletnią bazę porównań. Podstawowym źródłem dopływu środków pieniężnych jest działalność operacyjna przedsiębiorstwa tj. produkcyjna, handlowa, usługowa itp.
Przepływy pieniężne z działalności operacyjnej są rezultatem operacji gospodarczych generujących nadwyżkę finansową, stanowiącą sumę wyniku finansowego i amortyzacji . Ponadto nadwyżka ta może powstać na skutek wzrostu aktywów obrotowych, przez spłatę zobowiązań krótkoterminowych lub przez gotówkę uwolnioną z aktywów obrotowych .
Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej zawierają:
- zysk (strata) netto,
- amortyzację normatywną ( planowaną) jak również ponadnormatywną,
- korekty wyniku finansowego,
- zmiany zapotrzebowania na kapitał obrotowy netto.
Podstawą gotówki operacyjnej jest suma zysku netto i amortyzacji, natomiast korekty mogą zysk powiększyć lub pomniejszyć.
W analizie przepływów z działalności operacyjnej celowe jest określenie przyczyn różnicy między wynikiem finansowym netto a przepływami pieniężnymi netto z działalności operacyjnej. Prezentacja czterech wariantów charakteryzujących tą sytuację w przedsiębiorstwie ukazuje poniższa tabela.
Tabela nr 3
Warianty relacji: wynik finansowy netto – przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej

Wyszczególnienie Warianty
I II III IV
Wynik finansowy nettoPrzepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej ++ +- -+ --
Źródło: M.Sierpińska, T. Jachna, „Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, str.126
0
Zestawienie to dowodzi, że zysk netto nie jest jednoznaczny z poziomem gotówki operacyjnej generowanej przez przedsiębiorstwo. Przedsiębiorstwo może osiągnąć dodatni wynik finansowy i jednocześnie generować gotówkę z działalności podstawowej lub też zgłaszać na nią zapotrzebowanie (wariant 1 i 2). Natomiast stracie netto może odpowiadać przyrost gotówki lub też jej niedobór (wariant 3 i 4). Z punktu widzenia zdolności generowania środków pieniężnych najkorzystniejsza sytuacja występuje wówczas, gdy przedsiębiorstwo osiąga zysk netto i jednocześnie uzyskuje nadwyżkę środków pieniężnych z działalności operacyjnej (wariant 1) .
Wstępna analiza wskaźnikowa rachunku przepływów pieniężnych umożliwia ocenę wzajemnych relacji pomiędzy wielkościami przepływów w poszczególnych obszarach przepływów pieniężnych. Określenie tych relacji zależne jest od wielkości wygenerowanej gotówki operacyjnej, które są stosunkiem dodatnich lub ujemnych przepływów pieniężnych netto.

Analiza płynności finansowej przedsiębiorstwa

Przedsiębiorstwa powinny prowadzić swoją działalność finansową, tak aby mogły zachować płynność finansową tzn. regulować w terminie swoje zobowiązania bieżące.
Płynność może być analizowana bądź na podstawie strumieni przepływów środków pieniężnych w okresie, za który sporządzono sprawozdanie, bądź też stanu środków i zobowiązań na początku i końcu okresu sprawozdawczego.
W pierwszym przypadku jest to metoda analizy o charakterze dynamicznym, natomiast w drugim przypadku o charakterze statycznym.
W statycznym ujęciu płynności finansowej można wyróżnić następującą grupę wskaźników:
· wskaźnik bieżącej płynności finansowej,

wskaźnik bieżącej = aktywa bieżące
płynności finansowej zobowiązania bieżące


Aktywa bieżące są to zasoby majątkowe, które zgodnie z wymogami nowej Ustawy o rachunkowości stanowią sumę aktywów obrotowych pomniejszonych o należności od odbiorców powyżej 12 miesięcy, natomiast zobowiązania bieżące = zobowiązania krótkoterminowe pomniejszone o zobowiązania z tytułu dostaw i usług powyżej 12 miesięcy + rezerwy krótkoterminowe + rozliczenia międzyokresowe krótkoterminowe.
Wskaźnik płynności bieżącej informuje, ile razy aktywa bieżące pokrywają pasywa bieżące. W literaturze istnieją rozbieżności co do optymalnego poziomu tego wskaźnika. Wielkość wzorcowa, którą przyjmują banki do oceny płynności finansowej przedsiębiorstwa mieszczą się średnio w przedziale od 1,2 – 2,0.
Zbyt niski poziom tego wskaźnika wskazuje, że firma popadła w trudności finansowe i nie jest w stanie regulować swoje zobowiązania, natomiast w przypadku przekroczenia górnej granicy przedziału świadczy o nadpłynności finansowej.

· wskaźnik płynności przyspieszonej,
wskaźnik płynności = aktywa bieżące - zapasy - rozliczenia międzyokresowe czynne
przyspieszonej zobowiązania bieżące

Wskaźnik płynności przyspieszonej ukazuje stopień pokrycia zobowiązań krótkoterminowych aktywami o dużym stopniu płynności. Jego wysokość wzorcowa kształtuje się na poziomie 1,0. Wysoki poziom wskaźnika (powyżej 1,5) może świadczyć o gromadzeniu środków pieniężnych na kontach bankowych lub o wysokim poziomie należności, natomiast poziom wskaźnika (poniżej 0,8) oznacza trudności płatnicze.
· wskaźnik środków pieniężnych,
wskaźnik środków = inwestycje krótkoterminowe
pieniężnych zobowiązania bieżące



Wskaźnik środków pieniężnych informuje jaka część zobowiązań bieżących może być regulowana natychmiast, bez zwłoki posiadanymi środkami. Umożliwia on ocenić wypłacalność firmy w danym momencie. Wzorcowa wielkość wskaźnika mieści się w przedziale (0,1; 0,2).
· wskaźnik natychmiastowej płynności,

wskaźnik natychmiastowej = środki pieniężne
płynności zobowiązania bieżące o okresie zapadalności do 3 miesięcy

Wskaźnik ten nie posiada ścisłych, postulowanych wartości. Przedsiębiorstwo powinno go porównywać w czasie.
· wskaźnik płynności gotówkowej,
wskaźnik płynności = przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej
gotówkowej zobowiązania bieżące

Wskaźnik płynności gotówkowej wskazuje jaki powinien być stopień pokrycia zobowiązań krótkoterminowych gotówką wygospodarowaną z działalności operacyjnej.
Ocena płynności, aby była pełna należy ją uzupełnić o analizę funduszu obrotowego netto. Służy temu w pierwszej kolejności wskaźnik cyklu kapitału obrotowego netto.
cykl kapitału = średni poziom kapitału obrotowego netto x liczba dni
obrotowego netto przychody netto ze sprzedaży w badanym okresie

Wskaźnik powyższy określa liczbę dni, na ile firmie wystarczy kapitału obrotowego, czy przez ten czas zachowa płynność finansową. Za bezpieczny uznaje się cykl nie krótszy niż 30 dni. Budowa tego wskaźnika wskazuje na to, że poziom kapitału obrotowego netto w dniach maleje przy zwiększeniu sprzedaży.
Jeżeli wraz ze wzrostem sprzedaży nie wzrasta kapitał obrotowy, to wówczas zwiększenie obrotów powoduje niebezpieczeństwo utraty płynności finansowej.
Istotną częścią analizy płynności finansowej jest badanie stopnia zamrożenia środków pieniężnych w aktywach obrotowych (zapasach, należnościach) oraz czasu odroczenia płatności zobowiązań krótkoterminowych . Utrzymanie odpowiedniej ilości zapasów w przedsiębiorstwach prowadzi do zachowania ciągłości produkcji, Jednocześnie przedsiębiorstwa nie mogą zamrażać w zapasach zbędnej ilości kapitałów obrotowych, gdyż prowadzi to do zachwiania płynności finansowej.
Cykl zapasów oblicza się jako relację:
cykl zapasów = średni stan zapasów x liczba dni
w dniach przychody netto ze sprzedaży w badanym okresie

Średni stan zapasów obliczany jest według wzoru:
średni stan = stan początkowy + stan końcowy zapasów
zapasów 2



Wskaźnik zapasów obliczany jest również według wzoru:
cykl zapasów = średni stan zapasów
w dniach sprzedaż dzienna


Wskaźnik cyklu zapasów obliczany jest również przy wykorzystaniu kosztów wytworzenia wyrób gotowych:
cykl zapasów = średni stan zapasów x liczba dni
w dniach koszt wytworzenia wyrobów gotowych w badanym okresie


Lub
cykl zapasów = średni stan zapasów
w dniach dzienne koszty wytworzenia


Cykl zapasów wyrażony za pomocą tych wskaźników pokazuje poziom zapasów
w dniach ponoszenia kosztów wytwarzania.
Przedstawione wskaźniki mogą posłużyć do stwierdzenia czy zapasy obsługujące dany poziom sprzedaży są zbyt duże czy zbyt małe. Wskaźniki określane w dniach ukazują co ile dni przedsiębiorstwo odnawia swoje zapasy dla zrealizowania określonej sprzedaży. Stan zapasów i zapotrzebowanie na surowce i materiały powinny być w przedsiębiorstwie pod stałą obserwacją, ponieważ zbyt duży poziom wskaźnika jak i również poziomu zapasów powoduje nadmierne zamrożenie środków pieniężnych, a co za tym idzie wzrost zapotrzebowania na kapitał obrotowy netto. Przedsiębiorstwa zamrażają środki pieniężne w należnościach od odbiorców. Czas zamrożenia środków pieniężnych w należnościach można zmierzyć cyklem należności. Podobnie jak w cyklu zapasów, także wskaźnik cyklu należności liczony jest w dniach.
cykl należności = średni stan należności x liczba dni
w dniach przychody netto ze sprzedaży w badanym okresie


Lub
cykl należności = średni stan należności
w dniach sprzedaż dzienna


Okres spłaty należności od odbiorców informuje kierownictwo firmy, ile dni kredytuje ono swoich odbiorców. Stosunkowo długi cykl inkasa należności może oznaczać, że środki pieniężne są zamrożone w należnościach. Może również oznaczać kłopoty finansowe związane z windykacją należności, jak również
z powstaniem należności nieściągalnych, co w efekcie może doprowadzić do powstania strat w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa.
Kolejnym wskaźnikiem jest wskaźnik dla celów krótkookresowej polityki kredytu kupieckiego.
okres inkasowania = należności (stan końcowy)
należności w dniach średnia sprzedaż dzienna brutto
z okresu, z którego pochodzą należności



Wskaźnikiem według, którego obliczany jest cykl zobowiązań bieżących jest:
cykl zobowiązań = średni stan zobowiązań bieżących x liczna dni
bieżących przychody netto ze sprzedaży w badanym okresie



Ukazuje on średni stan odroczenia zapłaty zobowiązań wyrażony w dniach obrotu.
Również wskaźnik ten jest wykorzystany do obliczenia średniego zapotrzebowania na kapitał obrotowy netto.
Do obliczania cyklu zobowiązań krótkoterminowych wykorzystuje się następujące wskaźniki:
cykl zobowiązań = średni stan zobowiązań krótkoterminowych x liczna dni
krótkoterminowych przychody netto ze sprzedaży w badanym okresie


Lub
cykl zobowiązań = średni stan zobowiązań krótkoterminowych
krótkoterminowych sprzedaż dzienna


Cykl zobowiązań krótkoterminowych określa jaki jest średni czas odraczania płatności zobowiązań. Jeśli jest on długi, to występuje mniejsze zapotrzebowanie na kapitał obrotowy netto.
Dodatkowym wskaźnikiem do obliczenia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa jest cykl cząstkowy, który wykorzystywany jest dla zobowiązań wobec dostawców:
cykl zobowiązań = średni stan zobowiązań wobec dostawców x liczba dni
wobec dostawców przychody netto ze sprzedaży w badanym okresie


Dla pogłębienia analizy płynności można posłużyć się wskaźnikiem , który ustala cykl środków pieniężnych (cykl konwersji gotówki).
cykl środków = cykl + cykl - cykl zobowiązań
pieniężnych zapasów należności bieżących



Wskaźnik ten prezentuje czas jaki upływa od momentu odpływu gotówki przeznaczonej na regulowanie zobowiązań do momentu wpływu gotówki pochodzącej z należności. Im czas cyklu jest krótszy tym jest on korzystniejszy dla przedsiębiorstwa. Długość cyklu środków pieniężnych jest różna dla każdego przedsiębiorstwa. Czas potrzebny na przekształcenie zapasów w wyroby gotowe oraz czas potrzebny na przekształcenie zobowiązań w gotówkę zwiększa długość cyklu, natomiast okres spłaty zobowiązań skraca go. W przypadku likwidacji zobowiązań powstaje niedobór gotówki. Zatem, czym dłuższy okres spłaty zobowiązań, tym więcej gotówki pozostaje w dyspozycji przedsiębiorstwa i tym cykl środków pieniężnych jest krótszy .


Rachunek przepływów pieniężnych (metoda bezpośrednia)

A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej
I. Wpływy
1. Sprzedaż
2. Inne wpływy z działalności operacyjnej
II. Wydatki
1. Dostawy i usługi
2. Wynagrodzenia netto
3. Ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz inne świadczenia
4. Podatki i opłaty o charakterze publicznoprawnym
5. Inne wydatki operacyjne
III. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I – II)
B. Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej
I. Wpływy
1. Zbycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych
2. Zbycie inwestycji w nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne
3. Z aktywów finansowych, w tym:
a) w jednostkach powiązanych
b) w pozostałych jednostkach
- zbycie aktywów finansowych
- dywidendy i udziały w zyskach
- spłata udzielonych pożyczek długoterminowych
- odsetki
- inne wpływy z aktywów finansowych
4. Inne wpływy inwestycyjne
II. Wydatki
1. Nabycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych
2. Inwestycje w nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne
3. Na aktywa finansowe, w tym:
a) w jednostkach powiązanych
b) w pozostałych jednostkach
- nabycie aktywów finansowych
- udzielone pożyczki długoterminowe
4. Inne wydatki inwestycyjne
III. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I-II)
C. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej
I. Wpływy
1. Wpływy netto z wydania udziałów (emisji akcji) i innych instrumentów kapitałowych oraz dopłat do kapitału
2. Kredyty i pożyczki
3. Emisja dłużnych papierów wartościowych
4. Inne wpływy finansowe
II. Wydatki
1. Nabycie udziałów (akcji) własnych
2. Dywidendy i inne wypłaty na rzecz właścicieli
3. Inne, niż wypłaty na rzecz właścicieli, wydatki z tytułu podziału zysku
4. Spłaty kredytów i pożyczek
5. Wykup dłużnych papierów wartościowych
6. Z tytułu innych zobowiązań finansowych
7. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego
8. Odsetki
9. Inne wydatki finansowe
III. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II)
D. Przepływy pieniężne netto, razem (A.III +/- B.III +/- C.III)
E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych, w tym:
- zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych
F. Środki pieniężne na początek okresu
G. Środki pieniężne na koniec okresu (F +/- D), w tym:
- o ograniczonej możliwości dysponowania

Rachunek przepływów pieniężnych (metoda pośrednia)

A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej
I. Zysk (strata) netto
II. Korekty razem
1. Amortyzacja
2. Zyski (straty) z tytułu różnic kursowych
3. Odsetki i udziały w zyskach (dywidendy)
4. Zysk (strata) z działalności inwestycyjnej
5. Zmiana stanu rezerw
6. Zmiana stanu zapasów
7. Zmiana stanu należności
8. Zmiana stanu zobowiązań krótkoterminowych, krótkoterminowych wyjątkiem pożyczek i kredytów
9. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych
10. Inne korekty
III. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I +/– II)
B. Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej
I. Wpływy
1. Zbycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych
2. Zbycie inwestycji w nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne
3. Z aktywów finansowych, w tym:
a) w jednostkach powiązanych
b) w pozostałych jednostkach
- zbycie aktywów finansowych
- dywidendy i udziały w zyskach
- spłata udzielonych pożyczek długoterminowych
- odsetki
- inne wpływy z aktywów finansowych
4. Inne wpływy inwestycyjne
II. Wydatki
1. Nabycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych
2. Inwestycje w nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne
3. Na aktywa finansowe, w tym:
a) w jednostkach powiązanych
b) w pozostałych jednostkach
- nabycie aktywów finansowych
- udzielone pożyczki długoterminowe
4. Inne wydatki inwestycyjne
III. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I-II)
C. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej
I. Wpływy
1. Wpływy netto z wydania udziałów (emisji akcji) i innych instrumentów kapitałowych oraz dopłat do kapitału
2. Kredyty i pożyczki
3. Emisja dłużnych papierów wartościowych
4. Inne wpływy finansowe
II. Wydatki
1. Nabycie udziałów (akcji) własnych
2. Dywidendy i inne wypłaty na rzecz właścicieli
3. Inne, niż wypłaty na rzecz właścicieli, wydatki z tytułu podziału zysku
4. Spłaty kredytów i pożyczek
5. Wykup dłużnych papierów wartościowych
6. Z tytułu innych zobowiązań finansowych
7. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego
8. Odsetki
9. Inne wydatki finansowe
III. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II)
D. Przepływy pieniężne netto, razem (A.III +/- B.III +/- C.III)
E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych, w tym:
- zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych
F. Środki pieniężne na początek okresu
G. Środki pieniężne na koniec okresu (F +/- D), w tym:
- o ograniczonej możliwości dysponowania