Starożytna Grecja i Rzym, ich dokonania kulturowe i cywilizacyjne miały olbrzymi wpływ na rozwój całej Europy. Wiele późniejszych epok korzystało z dorobku tych cywilizacji, sięgało po wypróbowane wzory, nie tylko korzystało z tematów, motywów, toposów, ale również z utrwalonych już gatunków literackich, osiągnięć sztuki czy osiągnięć ułatwiających życie codzienne. Zważywszy na ramy czasowe, jakie obejmuje antyk (początek to przełom wieku IX i VIII p.n.e. a koniec to rok 476 n.e.). Wydawałoby się, iż jest to epoka zacofana, niemająca zbyt wielu możliwości.
Odrodzenie antyku przypada na renesans, którego nazwa jest jednocześnie wskazówką, że oto w tej epoce przebudzić się maja idee oraz kanony estetyczne antyku, że klasyczna starożytność stanie się wzorem dla literatury, filozofii, kultury oraz sztuki. Epoka ta pojawia się już w II połowie XIV wieku we Włoszech a zanika całkowicie na przełomie XVI i XVII wieku. Artyści w swych dziełach literackich ( jak np. Jan Kochanowski w „Odprawie posłów greckich”) wykorzystywali motywy oraz postaci mitologiczne. Podam na przykładzie Kochanowskiego: studiował epokę starożytną (filozofię i sztukę), nawiązywał do antyku min. w gatunkach literackich (pieśni, fraszki, dramat klasyczny, elegie), propagował starożytne filozofie i odwoływał się do twórczości Horacego, podejmował motywy mitologii i literatury greckiej. "Odprawa posłów greckich" Jana Kochanowskiego to tragedia, której tematyka zaczerpnięta została z legend o wojnie trojańskiej. Również we fraszkach "Ku muzom" i "Do fraszek", oraz w pieśni XXIV ("Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony") pojawiają się motywy antyczne. W Trenie V przywołana jest mitologiczna postać Persefony, której porównanie do córki Kochanowskiego Orszulki ma wyrazić ogrom cierpienia poety.