Ekologia i ochrona środowiska

Człowiek jest nierozerwalną częścią przyrody, a więc troska o jej przetrwanie leży w jego najgłębszym interesie. Nie zawsze o tym pamiętano lub starano się nie zauważać konsekwencji naszych działań. Starajmy się tak żyć, aby następnym pokoleniom zostawić naszą planetę w jak najlepszym stanie.

Kiedy człowiek zajmował się zbieractwem, a polował tylko wtedy gdy był głodny zmiany jakie czynił w otaczającym go środowisku były niewielkie. Przyroda była w stanie naprawić szkody, jakie wyrządził swoją działalnością. Większe zmiany nadeszły w czasach, kiedy ludzie zaczęli prowadzić osiadły tryb życia i zaczęli karczować lasy pod pola uprawne. Wraz z rozwojem cywilizacji szkody, jakie wyrządzał człowiek w przyrodzie były coraz większe. Znikały lasy a ich miejsca zaczęły zajmować miasta, fabryki, autostrady itp. Rozwój cywilizacji doprowadził nas do takiego punktu, w którym trzeba było zadać sobie pytanie: "Co dalej?" W dzisiejszych czasach widać na każdym kroku starania ludzi o to, aby jak najwięcej zachować z piękna naszej przyrody.

Ochrona przyrody związana jest z racjonalną gospodarką jej zasobami, które możemy podzielić na odnawialne i nieodnawialne. Dla większości z ludzi ochrona przyrody wiąże się z ochroną gatunkową roślin i zwierząt. Prawny zakaz łapania, wyrywania, zabijania, wywożenia, sprzedawania rzadkich gatunków jest z jednym ze sposobów na ich ocalenie. Ochrona ginących gatunków jest trudna, ale chcąc zachować je przy życiu należy zachować również naturalne środowiska, w których one występują.

Ekologia- dziedzina nauk biologicznych, zajmująca się zbiorami organizmów; między organizmami tworzącymi zbiór oraz między nimi i środowiskiem abiotycznym zachodzi wiele oddziaływań; zbiory organizmów mają więc cechy systemu i stąd nazywa się je systemami ekologicznymi; życie na Ziemi występuje w postaci systemów ekologicznych, które mogą trwać nieskończenie długo, a tworzące je poszczególne organizmy są wymieniane w procesach rozrodu i śmiertelności. Termin ekologia został po raz pierwszy wprowadzony w 1869 przez Niemca biologa Ernsta Haeckela. Określenia ekologia używa się często błędnie w znaczeniu: ochrona środowiska.

Ochrona środowiska przyrodniczego- ochrona wszystkich elementów środowiska przed niekorzystnym wpływem działalności człowieka i zachowanie ich możliwie naturalnego charakteru przez racjonalne, zgodne z prawami przyrody i rozwoju społecznego kształtowanie środowiska życia człowieka tak, aby elementy przyrody łączyły się harmonijnie z wytworami techniki i cywilizacji. Działania mające na celu zahamowanie ujemnych następstw rozwoju gospodarczego i technicznego, powodujących zanieczyszczenie atmosfery, wód oraz gleb i gruntów prowadzi się w skali regionalnej i kontynentalnej, a także (ze względu na globalny charakter zagrożeń środowiska) w skali ogólnoświatowej.

Formami ochrony przyrody w Polsce są: parki narodowe, rezerwaty przyrody, parki krajobrazowe, obszary chronionego krajobrazu, obszary Natura 2000, pomniki przyrody: pojedyncze drzewa, grupy drzew, aleje, głazy narzutowe, skałki, groty, jaskinie i inne. Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe, ochrona gatunkowa roślin, zwierząt i grzybów.

Rośliny chronione w Polsce np. Drzewa brzoza ojcowska, cis pospolity, jarząb brekinia, jarząb szwedzki, limba

Krzewy i krzewinki - bluszcz pospolity, brzoza karłowata, brzoza niska, kosodrzewina, malina moroszka, sosna błotna, wierzba lapońska, wiśnia karłowata, wrzosiec bagienny,

Grzyby - modrzewnik lekarski, podgrzybek pasożytniczy, purchawica olbrzymia,

Zwierzęta chronione w Polsce np.
Ryby - łosoś,
Płazy - salamandra plamista,
Gady - żółw błotny i wszystkie gatunki węży,
Ssaki - jeże,
Ptaki - orzeł i sokół.

Ochrona środowiska to również utrzymywanie otoczenia w czystości, minimalizacja zanieczyszczeń, czy zużywania mediów takich jak woda, energia cieplna itp.