„Anioł Pański” Aleksander Gierymski
Ignacy Aleksander Gierymski to polski malarz tworzący w XIX wieku. Od dziecka wyrażał zainteresowanie malarstwem, ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Monachium z wyróżnieniem. Jest autorem wielu znanych obrazów takich jak „żydówka z cytrynami” „kupiec wenecki” czy „Anioł Pański”
„Anioł Pański” jak większość dzieł Gierymskiego został stworzony w konwencji realistycznej, modnej dla okresu , w którym tworzył. Realizm skupiał się przede wszystkim na wiernym naśladowaniu rzeczywistości.
Obraz został wykonany techniką olejną. Zgodnie z zasadami realizmu tematem jest ukazywanie życia prostych ludzi, ich pracy, codziennych obowiązków, bez idealizowania i upiększania. Dominantą są dwie kobiety , w rożnym wieku (jedna młoda, druga stara) możemy przez to rozumieć, że autor miał na myśli ,iż wiek nie ma znaczenia w kwestii możliwości pracy .Starsza kobieta siedzi na ziemi ze zmęczoną, smutną miną –autor skupiając się na wyrazie twarzy kobiety , daje wyraźnie do zrozumienia młodszym pokoleniom ,że to oni powinni działać, motywuje ich. Druga młodsza kobieta stoi trzymając widły. Obydwie bohaterki są ubrane w proste, skromne stroje przeznaczone prawdopodobnie do pracy. Wyglądają na mieszkanki wsi , na co wskazują przyrządy, które posiadają ,stroje w jakie są przyodzianie oraz krajobraz je otaczający. Widoczna jest tu fascynacja wsią, naturą dokładne obserwowanie przyrody. Doskonale odwzorowany kształt, kolor. Skupianie się na szczegółach. Tło stanowi w większości krajobraz złożony z pola (w dali widoczne są krzewy i drzewa) oraz nieba po zachodzie słońca. Jest to kompozycja otwarta, charakteryzująca się spokojem i ciszą. Szeroka gama kolorystyczna poczynając od kobiet ubranych w czerwono- czarno- białe stroje , trawa w rożnych odcieniach zieleni, oraz mająca kolor charakterystyczny dla zachodu słońca, nieznacznie przyciemniona z delikatnie padającym światło- cenieniem. Kolor drzew zgodnie z odległością w jakiej się znajdują , jest ciemno brązowy. Niebo natomiast pokrywają kolory żółci, fioletu, szarości charakterystyczne dla zachodu słońca.
Obraz ten jest zaniechaniem przedstawiania tego, co nie może być sprawdzone i poznane. Gierymski bardziej niż kto inny pokazał, że malarstwo jest samodzielna sferą tworzenia. Jest to obraz typowo realistyczny poruszający tematykę pracy, ściśle skupiający się na przyrodzie. Idealnym odtworzeniu każdego nawet najmniejszego szczegółu , z genialna dokładnością. Patrząc na obraz mamy wrażenie, iż patrzymy na fotografie co tylko potwierdza geniusz malarza, jego talent oraz uważne obserwowanie natury. Widoczne odejście od romantycznej inspiracji wyobraźnią w zamian za to przedstawianie niezakłamanej rzeczywistości dostępnej przeciętnemu człowiekowi.
z gory zapowiadam, że napewno są błedy :) jesli ktoś chce przedluzyc prace moze na poczatku zawrzec informacje o autorze i na koncu swoje wrazenia dotyczace dzieła