Charakterystyka porównawcza Stasi Bozowskiej i Pawła Obareckiego

Charakterystyka porównawcza Stasi Bozowskiej i Pawła Obareckiego.
Paweł Obarecki i Stasia Bozowska to główni bohaterowie noweli Stefana Żeromskiego pt. "Siłaczka". Te dwie postacie, z początku tak podobne, okazały się być zupełnie różne.

Nasi bohaterowie pochodzili z biednych rodzin. Poznali się, gdy Stasia była absolwentką gimnazjum, a Paweł studentem medycyny. Po kilku latach spotkali się ponownie we wsi Obrzydłówek. Bozowska była nauczycielką w pobliskiej wiosce, a Obarecki lekarzem.

Stasia Bozowka to dwudziestokilkuletnia nauczycielka. Ukończyła gimnazjum w Warszawie, potem dawała lekcje w prywatnych domach. Chciała studiować, ale nie miała pieniędzy. Wyjechała na Podole jako nauczycielka do wielkopańskiego domu.
Paweł Obarecki był ubogim studentem medycyny. Zaraz po ukończeniu nauki osiedlił się w Obrzydłówku, gdzie udzielał pomocy medycznej właściwie za darmo.
Paweł nosił czarne, wytarte palto, podobne do kaftanu wariata. Chodził małymi kroczkami, aby ukryć pozatykane tekturą dziury w podeszwach butów. Natomiast jasnowłosa Stasia
o ustach w kolorze torebek dzikiej róży zawsze była ubrana niemodnie: " wyglądała jak stara panna, w baszłyku niedbale zarzuconym na futrzaną czapkę, w trochę za dużych kaloszach, w niezgrabnej i niemodnej salopce. Jednak wgląd obojga bohaterów zmienił się wraz z upływem lat.
Stasia Bozowska przedstawiona była jako młodo chora na tyfus nauczycielka. Twarz i szyja powleczone były szkarłatem i wysypką. Jej oczy były szklane, bezmyślne, podobne do zastygłego pod powiekami płynu. Paweł, jako mieszkaniec Obrzydłówka chodził w ciepłym i obszernym kożuchu, opasany pasem oraz grubych butach.

Ich charaktery, podobnie jak wygląd, zmieniły się wraz z upływem czasu.
Paweł był energiczny, odważny i szlachetny. Przeciwstawiał się presji otoczenia i śmiało realizował swoje ideały. Celem doktora Obareckiego było polepszenie stanu higieny na wsi. Paweł leczył prawie za darmo, sam przygotowywał lekarstwa i uczył higieny. Szybko zniechęcił się brakiem efektów swojej pracy i wrogością otoczenia. Nigdy nie robił tego, co chciał robić. Świadczy to o tym, że tak naprawdę nigdy nie wierzył w ważne idee.
Życiowym celem Stanisławy Bozowskiej było zrealizowanie swoich ideałów pracy u podstaw. Chciała upowszechnić oświatę. Uczyła dzieci czytać i pisać. Napisała nawet książkę „Fizyka dla ludu”. W przeciwieństwie do Pawła, to osoba o silnym charakterze, któa do końca była wierna swoim ideałom.

Stasia, szlachetna i dobra, mimo nędzy, w jakiej żyła, pomagała dzieciom wiejskim,
pozostawiła po sobie gorące wspomnienia i wdzięczność. Doktor Paweł stał się materialistą, przestał leczyć biedaków i chłopców za darmo.

Moim zdaniem Stanisława Bozowska to postać budząca szacunek i podziw. Chociaż tak młodo umarła, zostawiła ślad w ludzkich sercach. Paweł Obarecki nie zostawił po sobie nawet dobrych wspomnień.