Zasady i cel żywienia dietetycznego
Zadaniem żywienia dietetycznego jest współdziałanie z innymi środkami leczniczymi w celu zupełnego wyleczenia chorego lub, w wypadkach gdy jest to niemożliwe, zahamowania postępującego procesu chorobowego. W niektórych chorobach żywienie dietetyczne jest nie tylko jednym z czynników leczenia, lecz stanowi jego podstawę.
Pomimo dużej różnorodności diet leczniczych, zależą one bowiem od rodzaju choroby, jej okresu, powikłań i innych czynników, w żywieniu dietetycznym obowiązują ogólne zasady, które powinny być przestrzegane, a mianowicie:
-regularne podawanie posiłków
-wysoka jakość produktów używanych do przygotowanie potraw, staranne ich przyrządzanie i podawanie
-właściwa atmosfera otaczająca chorego w czasie spożywania posiłku
Skuteczność stosowania diety zależy w dużym stopniu od systematycznego podawania posiłków o ustalonej porze, przy czym najlepiej jest spożywać je często, w ograniczonych ilościach.
Do sporządzania posiłków dietetycznych powinny być przeznaczone artykuły świeże i najwyższego gatunku , ponieważ odporność chorego organizmu na wszelkie szkodliwe wpływy jest o wiele mniejsza.
W żywieniu dietetycznym należy zwracać uwagę na podaż składników ochronnych, szczególnie białka, które potrzebne jest nie tylko do uzupełnienia powstałych niedoborów tego składnika , ale również do regeneracji uszkodzonych tkanek i narządów oraz w celu poprawy ogólnej odporności ustroju.
Potrawy dietetyczne powinny być bardzo starannie przygotowywane, z przestrzeganiem dozwolonych sposobów sporządzania; pożądane jest, aby były one możliwie najsmaczniejsze, pomimo użycia jedynie dopuszczalnych ilości dozwolonych przypraw. Przygotowywanie powinno się odbywać zgodnie z ogólnie obowiązującymi zasadami higieny, a gotowe posiłki powinny być wydawane natychmiast do spożycia. Nawet najbardziej prawidłowo i smacznie przygotowane posiłki tracą swe wartości odżywcze, smakowe i estetyczne, jeżeli są przetrzymywane w cieple od chwili ich wykończenia do chwili wydania lub gdy są odgrzewane. Potrawy odgrzewane powinny być z kuchni dietetycznej wyłączone.
W praktyce stosowanie diet nie jest zagadnieniem łatwym .Powinny one być opracowane indywidualnie i oprócz przestrzegania właściwych zaleceń dotyczących ich składu oraz sposobu przygotowywania potraw, uwzględniać w miarę możliwości upodobania smakowe i przyzwyczajenia chorego. Posiłki jednostajne, składające się z potraw mało urozmaiconych, zawsze o tym samym wyglądzie, smaku i konsystencji, mogą doprowadzić do upośledzenia łaknienia, zakłóceń nerwowych i zaburzeń nie obojętnych dla przebiegu choroby.
Duże znaczenie ma przyjemny nastrój przy jedzeniu, który w pewnej mierze można spowodować podawaniem potraw w estetycznie urządzonym pomieszczeniu i pogodną, spokojną rozmową. Szkodliwie mogą wpływać denerwujące spory, poruszanie tematów przykrych i drażliwych, głośne rozmowy, hałasy oraz czytanie.
Posiłek daje największy pożytek wówczas, gdy spożywany jest z apetytem, z myślą o jedzeniu. Ponieważ jednak potrawy dietetyczne nie zawsze są atrakcyjne pod względem smakowym, chorzy powinni być ze znaczeniem przepisanej im diety i przekonani o jej słuszności, tak aby nie odnosili się do swojej diety z niechęcią.