Ania była chudą i rudą dziewczyną. Miała bardzo jasną cerę, usianą licznymi piegami. Wiele osób śmiało się z niej, ale tak naprawdę wszyscy zazdrościli jej dość orginalnego koloru włosów. Niektórzy twierdzili, że miała bardzo ładny i zgrabny nos.
W wielu sytuacjach Ania zachowywała się doroślej niż jej rówieśnicy np. wtedy kiedy siostra Diany zachorowała na krup, a jej rodziców nie było w domu. Była odpowiedzialna i zręczna. Chętnie pomagała Maryli w pracach domowych, chociaż czasami kończyło się to niezbyt szczęśliwie. Wyniki w nauce, jakie osiągneła Ania świadczyły o jej ambicji, wrodzonej inteligencji i uprze. Mała wielu przyjaciół min. Dianę, której zawsze serdecznie pomagała, towarzyszyła i dzieliła z nią liczene sekrety, tajemnice, skarby. Piękno przyrody z jakim stykała się każdego dnia na Zielonym Wzgórzu, emocjonalnie ją rozwijało. Ania miała bardzo bujną wyobrażnie, która czasami doprowadzała ją do licznych kłopotów.
Gdy stała się starsza, miała zgrabną i pełną wdzięku sylwetkę. Włosy jej ściemniały i stały się kasztanowe. Oczy błyszczały jak gwiazdy, twarz promieniała wewnętrznym blaskiem.
Ubierała się skromnie, gdyż tak chciała Maryla. W dzieciństwie zmuszona była nosić szare, brzydkie sukienki. Potem ubierała się gustownie.
Ania- to bohaterka niezwykle pozytywna. Warto ją naśladować, ponieważ uczy nas ona dobroci względem innych ludzi, zwierząt i roślin. Dla mnie
Pozostawała zawsze wierna swojej przyjaciółce – Dianie. Obdarzała ją bezgranicznym zaufaniem i serdecznością.
Początkowo nie lubiła Gilberta za nazwanie jej „rudą marchewką”, potem jednak zostali przyjaciółmi.
Ania ma drobna, piegowatą twarzyczkę, zielone oczy, zgrabny nosek i duże, szerokie usta. Jest dość wysoka i bardzo szczupła.
Do ludzi miała życzliwy stosunek, dopóki ktoś nie skrytykował jej wyglądu zewnętrznego. Uważała się za osobę brzydką i bardzo cierpiała, gdy inni wyzywali lub śmiali się z rudych włosów czy piegów. Wówczas mogła być niemiła, zacięta, a nawet opryskliwa - jak w wypadku pani Linde, która była przyjaciółką Maryli.
Gdy stała się starsza, miała zgrabną i pełną wdzięku sylwetkę. Włosy jej ściemniały i stały się kasztanowe. Oczy błyszczały jak gwiazdy, twarz promieniała wewnętrznym blaskiem.
Ubierała się skromnie, gdyż tak chciała Maryla. W dzieciństwie zmuszona była nosić szare, brzydkie sukienki. Potem ubierała się gustownie. Ania zawsze pragnęła mieć kruczo czarne włosy .
Charakter Ani jest bardzo zmienny, ponieważ :raz był wesoła dla swego otoczenia ,a raz mogła nawet nakrzyczeć na przyjaciółkę Maryli -Małgorzatę .Ania była bardzo wytrwała, szczera ,otwarta. Często była konfliktowa ,gdy nazywano ją „marchewką”, lub wyśmiewano się z jej wyglądu. Zawsze była cierpliwa szczególnie gdy czekała na decyzję Maryli i Mateusza o pozostanie na Zielonym Wzgórzu. Była bardzo uzdolniona ze względu na „klub powieściowy” ,który sama utworzyła . Zachowanie dziewczynki, podobnie jak jej sposób patrzenia na świat, było oryginalne i niepowtarzalne. Ania nawet w rzeczach pospolitych widziała niezwykłość. Drzewom i jeziorom nadawała imiona i potrafiła godzinami siedzieć zamyślona. Ania gdyby nie marzenia – nie potrafiłaby znieść ponurej rzeczywistości. Posiadała niezwykłą zdolność wyrażania uczuć poprzez słowa i plastyczne opowiadania.
Moim zdaniem Ania jest dobrą przyjaciółką, ponieważ zawsze można na niej polegać i jest odporna na trudy życia . Nigdy nie życzy niczego złego swym najbliższym . Dzięki swej uczciwości i wesołości szybko zjednywała sobie sympatię otoczenia. Ja także pragnęłabym mieć taką przyjaciółkę.