Charakterystyka porównawcza Hektora i Achillesa.

Achilles i Hektor, to główni bohaterowie fragmentu Iliady Homera – „pieśń XXII”
Achilles, syn Peleusa. Młodzieniec ten, był świetnie zbudowany – jego ciało przypominało nieprzebyte, skaliste szczyty górskie. Waleczny, porównywany do lwa. W czasie walk zachowywał się jak wściekły pies spuszczony ze smyczy, który pragnie śmierci przeciwnika. Atutem Achillesa na pewno byłą jego sławna zbroja. Hełm wykonał sam Hefajstos, a reszta zrobiona była z najlepszego metalu. Niepokonany, prawie nieśmiertelny. Jego jedyną słabą stroną była pięta, z którą wiąże się pewien mit. Matka wojownika kąpała go w rzece (Styks) dającej nieśmiertelność. Niestety trzymając małego Achillesa za piętę nie zanurzył jej w wodzie. Tak więc można było uśmiercić go tylko, zadając mu cios w piętę.
Achilles nie szanował swych przeciwników, lekceważył ich, ponieważ wiedział, że i tak zawsze zwycięży. Był on ulubieńcem bogów i uważał się za jednego z nich. Oprócz próżności, mężczyzna był także okrutny, miał kamienne serce lub też nie posiadał go wcale. Nie znał strachu, współczucia i nie wiedział czym jest miłość.
Mimo swej „doskonałości” uważam, że Achilles był negatywną postacią w utworze Homera.
Drugim bohaterem Iliady był Hektor, obywatel Troi i następca tronu trojańskiego. Był odważny i szlachetny. Znał lęk. Był mądry, ponieważ wiedział, że nie należy lekceważyć przeciwnika, a już na pewno nie takiego, jakim był Achilles. Hektor „podpadł” mu, zabijając jego bliskiego przyjaciela. Wściekły syn Peleusa chciał pomścić swego kompana, więc wyzwał Hektora na pojedynek, na śmierć i życie. Jak już wcześniej napisałam – Hektor znał lęk i wiedział, że tego dnia wybije godzina jego śmierci. Był człowiekiem honoru i chciał, by godnie go pochowano.
Moim zdaniem książę Troi był przeciwieństwem porywczego Achillesa.
Jedynymi wspólnymi cechami obu bohaterów były odwaga i waleczność. Chociaż każdy z wojowników walczył w innym celu (Achilles dla sławy, a Hektor zaś w obronie ojczyzny, która był mu matką), to nie można zaprzeczyć, że byli najlepszymi wojownikami wojny grecko – trojańskiej.
Moim zdaniem pamięć o tych dwóch bohaterach przetrwa jeszcze przez długie lata, ale Achilles zawsze postrzegany będzie jako potwór bez serca, którego pochłonęła rządza władzy i sławy, a Hektor jako czysta, biała owca, która wpadła w bezdenną paszczę potwora.
Olus120 ®