Teatr poza teatrem

Jaką rolę odgrywają w dzisiejszym świecie dla ludzi czynniki kulturowe? Czy odwiedzamy takie miejsca jak opera, filharmonię czy teatr? Czy w kulturze europejskiej pamiętamy o takich miejscach? Czy teatr się zmienił swoje oblicze wchodząc w nowej tysiąclecie? Czy jego funkcję się zmieniły? Otóż Na początku XX w. europejski teatr przechodził intensywne, wielorakie przemiany np.: zmieniono przestrzeń teatralną, odchodząc od malowanych dekoracji a zamiast nich wprowadzając trójwymiarowe kombinacje podestów i kotar oświetlanych strumieniami elektrycznego światła, kształty schematyczne i uproszczone. Lecz to tylko wygląd a rola?

Teatr jest instytucją kulturalną zrodzoną z potrzeby ludzkich odczuć, doznań i przeżyć. Jej fundamenty powstały w świecie antycznym, poczynając od Małych i Wielkich Dionizji. Rozkwit kultury greckiej, a szczególnie sztuki dramatycznej, dzięki Ajschylosowi, Sofoklesowi i Eurypidesowi, umocnił je, utrwalił i uczynił niezniszczalnymi. Kultura antyczna pozostawiła głęboki ślad w rozwoju intelektualnym i artystycznym narodów następnych epok. Każda z nich obficie czerpiąc ze starożytności wzbogacała dziedzictwo przodków własnymi osiągnięciami, tworząc arcydzieła, które stały się pomnikami kultury nie tylko jednego narodu, ale całego świata. Nazwiska takie jak William Szekspir, Pierre Corneille czy Molier nie wymagają komentarzy. Ich twórczość (z wyjątkiem Szekspira) nadała klasyczny charakter literaturze europejskiej, wzbogaciła teatr w nowe formy przekazu, w różne typy bohatera: arystokraty, szlachcica, mieszczanina, wieśniaka o bardzo różnej osobowości i etyce. Ona też wpłynęła na rozwój i charakter oświecenia polskiego. To właśnie obraz tamtego teatru, a jak wygląda teatr w XXI wieku? Gdzie spotykamy się z przedstawieniami czy tylko na deskach teatru? Czy możemy stwierdzić, że polityka jest jak teatr? Właściwie to tak, bo polityka to teatr życia, a nie rola społeczna gotowa do odegrania, że język jest kluczowym medium autoinscenizacji, analizuje teatralna metaforę polityki. Na co dzień spotykamy z twierdzeniem „polityka jest obszarem, w którym ciągle spotykać się będą twarze i maski„ . Pojawił się ostatnio w języku krytyki i sprawozdawców teatralnych nowy termin: teatr polityczny. Zrobił w krótkim stosunkowo czasie imponującą karierę, zajął poczesne miejsce w naszym życiu teatralnym, zaczął być używany jako termin legalny, obok takich pojęć jak teatr antyczny, teatr szekspirowski, teatr romantyczny, teatr współczesny. Dostrzegamy różnice... Występy polityków nie są przyjemnie spostrzegane przez odbiorców, a robienie błaznów nie wróży w dzisiejszym świecie nic dobrego.

Życie pisze nam scenariusze jakich najmniej się spodziewamy. Każdy z nas odgrywa w życiu rolę, lecz nie nam to decydować czy będzie to postać negatywna czy pozytywna. Zastanówmy się jakie jest życie zwykłego człowieka a życie modelki. Każdy z nich odgrywa określoną rolę w społeczeństwie. Człowiek stara się jak najlepiej spełnić rolę, czy to jako mąż, ojciec, opiekun czy przyjaciel. Życie wystawia nas na różnego rodzaju próby. Musimy zakładać różne maski i występować, lecz nie koniecznie na deskach teatru. Młodzi ludzie zarabiają graniem czy pracami sezonowymi. Każda złotówka jest ważna, niezależnie od roli jaką odgrywamy w społeczeństwie, aby zdobyć pieniądze. Modelki żyją w ciągłych rozjazdach, nie mają poukładanego i spokojnego życia. Ich celem jest dobry występ na wybiegu czy prezentacja swojej urody. Liczne sesje, występy, sukces - taką właśnie rolę wybrały w życiu.

Każdy człowiek dostaje jedno życie i rolę jaką musi odegrać w społeczeństwie od Boga. To właśnie od nas, ludzi zależy jacy będziemy, jak będziemy grać i jak będziemy ubrani. Lecz pamiętajmy, że życie jest jak jeden wielki teatr, codziennie wkładamy inną maskę, w zależnościom sytuacji w jakiej się znajdujemy.