Kotlina Kłodzka 332.54
332.54 Kotlina Kłodzka 332.5 Sudety Środkowe
33. Masyw Czeski 332. Sudety z Przedgórzem Sudeckim
3. Pozaalpejska Europa Środkowa Europa Zachodnia
Po zachodniej stronie zapadliska znajdują się Góry Bystrzyckie (332.53), po wschodniej Masyw Śnieżnika (332.62) i jego północne przedłużenie (Krowiarki), zachodnie ramię Gór Złotych (332.61) i Góry bardzkie (332.45).
Granica północna nie jest wyraźnie zarysowana i orograficznym przedłużeniem Kotliny Kłodzkiej jest Obniżenie Ścinawki (332.47) oraz Obniżenie Noworudzkie (332.46) w Sudetach Środkowych, ale granicą Kotliny Kłodzkiej można poprowadzić od ujścia Ścinawki do Nysy Kłodziej po okolice Polanicy Zdroju u podnóża Gór Stołowych (332.48), co nie pokrywa się z przebiegiem struktur geologicznych. Na południu rów tektoniczny Kotliny Kłodziej ma swoje przedłużenie poaz niską i płaską wododziałową Przełęczą Międzyleską (534 m) na granicy Polski i Czech.
W omówionych granicach długośc Kotliny Kłodzkiej przekracza 40 km, przy szerokości 10-12 km i powierzchni około 480 km2.
Krainy sąsiadujące:
Góry Bardzkie (332.45)
Obniżenie Ścinawki (332.47)
Góry Stołowe (332.48)
Góry Bystrzyckie (332.53)
Masyw Śnieżnika (332.62)
Góry Złote (332.61)
Kotlina Kłodzka powstała podczas orogenezy alpejskiej, kiedy otaczające ją pasma górskie zostały wydźwignięte około 500 metrów do góry.
Dno Kotliny budują staropaleozoiczne skały osadowe: piaskowce, fyllity, zlepieńce, maregle ilaste i wapienne zalegają na starszych metamorficznych amfibolitach i sjenitach, jest także powierzchnią ścinającą różnowiekowe serie skalne, nie tylko warstwy kredowe, lecz również paleozoiczne, w poziomie 300-450 m.
W obrębie Kotliny Kłodziej poza osadami rzecznymi, spod których wystają pojedyncze, twardzielowe pagóry w dolinach zachowały się pozostałości pokryw morenowych i iłów zastoiskowych, osadzonych w środkowym czwartorzędzie wskutek dwukrotnego wtargnięcia lodowca kontynentalnego przez przełęcze w Górach Bardzkich.
Kotlina Kłodzka często płaska (0-10 m deniwelacji),czasami falista (25-100 m). Jej wierzchowina jest bardzo wyrównana i najczęsciej ma charakter niskofalisty. Od zachodu nad Kotliną Kłodzką wznoszą się stromymi stopniami Góry Stołowe z rozległymi płaskimi powierzchniami zrównań. Ku północnemu zachodowi Kotlina przechodzi w Obniżenie Noworudzkie.
Przez Kotlinę przepływa Nysa Kłodzka, która w okolicach Barda przecina malowniczym przełomem na pół Góry Bardzkie. Przełom ten powstał w wyniku erozji wodnej i siły rzeki, która była szybsza niż wypiętrzanie się okolicznych gór. Region jest bogaty w źródła wód mineralnych, są to głównie nasycone dwutlenkiem węgla, szczawy oraz wysoko zmineralizowane wody, a także wody radonowe. Rzeki na ogół krótkie o zmiennych wodostanach i gwałtownych wezbraniach, spływając ku kotlinie stwarzają częste zagrożenia powodziowe zwłaszcza wiosną i latem.
Kotlina Kłodzka jest najcieplejszym regionem Sudet Środkowych. Na ogół panuje tu ciepła i słoneczna pogoda, gdyż liczba dni tak zwanych pogodnych sięga 50. Jest to spowodowane otoczeniem Kotliny górami o wysokościach 700-800 m. Chłodny i wilgotny klimat posiadają Góry Bardzkie, zaś najchłodniejszy- Masyw Śnieżnika, zwłaszcza jego partie szczytowe. Przedgórze Sudeckie cechuje się łagodnymi warunkami klimatycznymi (ciepło i umiarkowanie wilgotno). Zima trwa średnio 10-12 tygodni. Lato trwa około 14-15 tygodni. Przeważają wiatry południowo-zachodnie powodują, że Kotlina otrzymuje więcej opadów.
Lasy w zasadzie utrzymały się jedynie w górach, na terenach nie nadających się do upraw rolnych.
Do wysokości około 500 m.n.p.m. występują lasy liściaste z przewagą dębu i buka.
Od 500 do 1000 m.n.p.m występują lasy świerkowe z niewielką domieszką buka.
Od 1000 m.n.p.m. wzwysz lasy wyłącznie świerkowe w poszycie rosną borówki.
Ciekawym i rzadkim zjawiskiem przyrodniczym są torfowiska wyżynne.Zachowała się tu roślinność tundrowa, która przetrwała od epoki lodowcowej: sosna torfowiskowa, brzoza karłowata, brzoza niska, żurawina, modrzewica zwyczajna, rosiczka. Z kwiatów w rejonach tych spotykamy: żółty fiołek sudecki, wiele odmian storczyków, zimowit jesienny, pełnik europejski zwany kłodzką różą i wiele innych.
Najpopularniejszą zwierzyną występującą w lasach Kotliny Kłodzkiej są jelenie, sarny i dziki-spotykane przede wszystkim w leśnych rejonach Grupy Śnieżnika i Gór Bardzkich. Muflony to odmiana dzikich owiec, sprowadzonych przezd pół wiekiem z gór Sardynii i Korsyki i są pod ochroną, można je spotkać w lasach Grupy Śnieżnika i Gór Bystrzyckich. W tym samym rejonie żyją rzadziej spotykane borsuki, kuny leśne, gronostaje, wydry, lisy i tchórze. Liczne są natomiast łasice jeże i nietoperze. Charakterystyczne są czarne wiewiórki.
W Kotlinie występują głównie gleby brunatnoziemne (brunatne właściwe i wyługowane oraz w mniejszych ilościach płowe), dość w znacznym stopniu wzdłuż granicy polsko-czeskiej występują gleby inicjalne i słabo wykształcone (skaliste i kwarcowo-krzemieniowe) oraz gleby napływowe, czyli mady rzeczne wzdłuż: Nysy Kłodzkiej. W okolicy W występują gleby antropologiczne zniszczone przez przemysł i zabudowę. Na znacznym obszarze występują również lessy i utwory lessopodobne.
Główne cechy demograficzne ludności przedstawię na podstawie miasta Kłodzko.
Kłodzko- urokliwie położone miasteczko na stokach doliny Nysy Kłodzkiej, na geograficznym pograniczu Sudetów Wschodnich i Środkowych, na wysokości 290 m n.p.m., z trzech stron otoczone terytorium Czech.
Znajduje się też w sąsiedztwie doskonale zagospodarowanych uzdrowisk (Polanica, Duszniki, Lądek, Kudowa), znanych ośrodków sportów zimowych (Zieleniec), i miejsc kultu religijnego (Wambierzyce, Bardo Śl.).
Atrakcje Kłodzka znane są powszechnie.
Usytuowanie miasta, jego zabytki, liczne pomniki architektury, masywna bryła Twierdzy Głównej – unikalnego zabytku architektury militarnej, piękno dzielnicy staromiejskiej i zieleń nadnyskich bulwarów stanowią o jego kolorycie i niepowtarzalnej atmosferze.
Przez miasto przechodzą główne szlaki komunikacyjne: drogowe i kolejowe połączenia Warszawa – Wrocław – Praga, Jelenia Góra – Kraków.
Powierzchnia miasta wynosi ok. 2500 ha.
Według danych Kłodzko ma obszar 25 km², w tym:
użytki rolne: 57%
użytki leśne: 3%
Miasto stanowi 1,52% powierzchni powiatu.
Liczba ludności ogółem wynosi ok. 28 440
w tym mężczyźni 13 252
kobiety 15 188
Liczba obób w wieku przedprodukcyjnym 5 056
produkcyjnym 18 502
w tym mężczyźni 9 188
kobiety 9 314
poprodukcyjnym 4 882
Gęstość zaludnienia wynosi 1 138 osób/km2
Kłodzko ma bogato rozwinięty:
przemysł spożywczy,
elektrotechniczny,
lekki,
drzewny,
odzieżowy,
ponadto fabryke domów,
cegielnię,
zakłady graficzne,
chemii gospodarczej;
Jest miastem z dobrze rozwiniętą turystyką , bazą noclegową i gastronomiczną.
Wspaniały ośrodek turystyczny, można zwiedzić tu wiele zabytków, i nie tylko:
-Twierdza Kłodzka z labiryntami , tarasem widokowym , wystawą szkła , sprzętu pożarniczego , i lapidarium,
-Podziemna Trasa Turystyczna im. Tysiąclecia Państwa Polskiego,
-Średniowieczny Most Gotycki z barokowymi figurami,
-Kościoły: np. Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny Kościół Matki Boskiej Różańcowej i Zespół Klasztorny OO. Franciszkanów,
-Dzielnica staromiejska z neorenesansowym ratuszem , wotywną kolumną maryjną i barokową studnią,
- Muzeum Ziemi Kłodzkiej-zbiera i opracowuje materiały związane z Ziemią Kłodzką , organizuje wystawy, koncerty , i prowadzi działalność wydawniczą.