Artur według legend arturiańskich Syn Igerny i Utera Pendragona przyszedł na świat w szczególnych okolicznościach. Dzięki magicznej interwencji czarownika Merlina jego ojciec przyjął postać księcia Kornwalii-męża Igerny i spędził z nią noc.
Rodzice Artura pobrali się dopiero po śmierci pierwszego męża jego matki.
Mały Artur został oddany pod opiekę Merlina, który zażądał tego jako zapłaty za swe usługi.
Będąc giermkiem powtórzył on jednak błąd swojego ojca. Artur zakochał się w małżonce króla Orkanii, wślizgnął się do jej łoża i spłodził z nią syna. Jednak nie spodziewał się, że ta noc może sprawić tyle złego. Jest to jeden z największych grzechów Artura gdyż matką jego syna była jego przyrodnia siostra. Zależnie od wersji odpowiedzialność Artura jest różna. Według niektórych wersji królowa Orkanii będąca czarodziejką świadomie go uwodziła, chcąc doprowadzić do jego upadku.
Ponieważ Artur został poczęty przed ślubem rodziców nie można było przekazać mu władzy w sposób naturalny. Arcybiskup doradził wasalom, aby oczekiwali znaku od boga. Został królem po wyjęciu wbitego w kamień miecza (zwanego Excaliburem), którego nikt inny nie potrafił wyciągnąć (w innej wersji mitu nazwę tę nosi miecz, który Artur dostał od Nimue, Pani Jeziora)
Baronowie nie chcieli uznać młodego władcy za króla, ale gdy ich synowie odeszli za Arturem poddali się mu. Po zwycięskich wojnach z Sasami król udał się by pomóc swemu sąsiadowi królowi Karmelidy. Władca z wdzięczności dał mu rękę swej pięknej córki Ginewry. Merlin przepowiadał mu, że jego małżonka zdradzi go z rycerzem jego dworu, lecz on nie patrzył na ostrzeżenia. Dzięki ślubie z Ginewrą stał on się prawowitym królem.
Artur jako symbol swej potęgi kazał wznieść zamek Kamelot-stolicę nowego królestwa. Za radą Merlina kazał w nim postawić stół o okrągłym kształcie. Kształt tego stołu miał wielkie znacznie gdyż Artur uważał, że wszyscy są równi i nikt nie ma prawa się wywyższać. Przy owym stole zasiadali do zgromadzeń i uczt członkowie swoistej grupy elitarnej zwanej bractwem Okrągłego Stołu. Najważniejszymi z nich byli: Lancelot-przyjaciel królowej, Percewal-zdobywca Graala, Galahad-syn Lancelota, Mordred-syn Artura i Tristan- siostrzeniec króla Marka, dobrze znany każdemu, kto przeczytał książkę pt. ‘‘Dzieje Tristana i Izoldy’’.
Artur po wielu zwycięskich bitwach szykował się do przekroczenia Alp. Przed wyruszeniem otrzymał wiadomość, że Mordred powstał przeciwko niemu i poślubiwszy królową Ginewrę kazał koronować się na króla. Wrócił on do kraju by wyzwać na pojedynek swojego syna. W bitwie tej giną wszyscy bohaterowie łącznie z Arturem i Mordredem, którzy zabijają się nawzajem. Ginewra na wiadomość, że Artur nie umarł tak jak mówił Mordred (żeby się z nią ożenić) ucieka i wstępuje do klasztoru gdzie wkrótce umiera.
Inna legenda mówi, że Mordred nakrył Lancelota i Ginewrę. Artur ruszył do walki ze swym rycerzem i tak jak w poprzedniej wersji dowiedział się, że Mordred zapragnął poślubić królową. Jednak w tej legendzie zabija Mordreda, który przedtem zadaje mu śmiertelną ranę. Król przed śmiercią każe swoim dwóm rycerzom wrzucić jego miecz do jeziora nie chcąc, aby wpadł on w niepowołane ręce. Za każdym razem, po wrzuceniu miecz wylatywał z powrotem. Przy trzeciej próbie z wody wysunęła się ręka, chwyciła miecz i wyciągnęła go ku niebu. Artur uznając to za znak nadchodzącej śmierci kazał rycerzom odejść. Jeden z nich nie mogąc oprzeć się ciekawości obejrzał się za siebie. Ujrzał nadpływający statek a na nim piękne damy, wśród których była przybrana siostra króla. Kilka dni później przybył do pewnego opactwa, w którym pokazano mu grób władcy.